》ilk izlenim her zaman önemlidir

6K 512 527
                                    

'Teacher'

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'Teacher'


Bölüm: 2

Öğretmenler masamın üstünde yarım bir şekilde oturarak saatime baktığımda, velilerin gelmesine 10 dakikadan az bir süre kaldığını görmüştüm. Tuvaletimin geldiğini hissettiğimde, onlar gelene kadar hızlıca gidip gelmekten bir zarar olmayacağını düşünerek eyleme geçtim.
Hızlı adımlarla tuvalete gidip işimi gördüğümde, aynadan kendime bakmış ve basic beyaz tişörtümü siyah pantolonumun içine sokarak saçlarımı düzeltmiştim. Aynı hızda telefonumu inceleyerek sınıfa döndüğümde, birkaç velinin geldiğini görmüştüm.

Ben içeri girdiğimde ayağa kalkmışlardı ve bu gülümsememe neden olmuştu.
"Teşekkür ederim kalkmanıza gerek yoktu."

Masama doğru ilerleyerek tekrar yarım bir şekilde oturduğumda, dosyamı alarak isim listesini çıkarmıştım.
"Öncelikle hepiniz hoşgeldiniz, isterseniz ben bu dosyayı bırakayım siz teker teker kendinizi tanıtın olur mu? Peki.. buyrun siz başlayabilirsiniz hanımefendi."

Elimle en ön sırada olan bayanı göstererek kurduğum cümleyle, gülümsemiş ve başıyla onaylamıştı.
"Ben Jong Soyeon. Jong Haneul'un annesiyim."

"Ah şimdi hatırladım. Haneul.. çok zeki bir öğrenci bunu anlayabiliyorum ama.. nasıl desem, çok içine kapanık. Konuşmaktan bile utanıyor diyebilirim. Sınıfta sesini duymak istediğim sayılı öğrencilerimden. Evde de böyle mi?"

Yandaki bir beyefendi söz aldığında, ona doğru çevirdim başımı.
"Evde afedersiniz ağzımıza sıçmadığı kalıyor öğretmen bey."

Dudaklarımı birbirine bastırarak elimi kaldırdığımda, toparlamış ve konuşmuştum.
"Adım Park Jimin ama lütfen böyle konuşmayalım olur mu?"

"Peki Jimin Bey ama bu çocuk neden böyle biz anlayamıyoruz. Okuldan bu kadar korkup çekinme sebebini inanın ki bilmiyoruz."

"Anlıyorum, ben onunla derslerden sonra mutlaka özel olarak konuşacağım merak etmeyin siz."

Başıyla onaylayarak teşekkür ettiğinde, arkadaki hanımefendiye söz verecekken kapı tıklatılmıştı.

"Girin."
O tarafa doğru sesimi yükselttiğimde, kapı aralanmış ve içeriye genç bir adam girmişti.

"Merhabalar, bölmüyorumdur umarım."
Birkaç adım atarak veliler önünde eğildiğinde, hafifçe gülümsemiştim.

"Biz de yeni başlamıştık zaten, buyrun oturun."
Elimle herhangi bir sırayı gösterdiğimde, onaylayarak en arka sıraya, Yugyeom'un sırasına oturmuştu.

"Evet sizde kalmıştık hanımefendi."

Sarı saçlı bir bayana söz verdiğimde, kafasıyla onaylamış ve kendini tanıtmıştı.
"Ben Kang Yeji, Daneul'un velisiyim."

Teacher | vminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin