Hedef Noktası [BakuDeku]

Özel Bölüm [1]

1K'ya özel bölüm yaptım yey. Aslında keşke yılbaşı olsaydı da o zaman yayınlasaydım, neyse umarım beğenirsiniz medyadaki şarkıyı dinlemeyi unutmayın. Nehir kaçarr

---

*Kapı zili efekti*

Midoriya sanki gelenler kapıyı açmakta geç kalırsa kaçacakmışlar gibi koşarak mutfaktan çıktı ve gelenleri karşıladı. Nefes nefese kalmış görüntüsü bambaşka bir izlenim veriyordu fakat aslında sadece tatlıları yetiştirmeye çalışıyordu, muhtemelen en beceriksiz olduğu konu yemek yapmaktı...

"Hoş geldiniz Iıda-kun, Uraraka-"

Sözünü bitiremeden kız üstüne atlayıp kollarını ona sardı. Midoriya gerilerken Uraraka güldü ve çok acıtmayacağından emin olarak omzuna vurdu.

"Seni çok özledik Deku-kun!"

Tabii ya, son zamanlarda birbirlerini görmemişlerdi. U.A tatil olduktan sonra Midoriya zamanını daha çok Bakugo ile bir şeyler yapmaya ayırmıştı. Daha çok denmesi doğru olmaz aslında, zamanının tümü. O da bunun farkında olduğu için yılbaşı gecesi sınıf arkadaşlarını eve çağırmaya karar vermişti, fakat hesaba katmadığı şey hazırlıkların düşündüğünden de zor olmasıydı.

Üstelik bu ikisi olması gerekenden yarım saat erken gelmişti...

İki yakın arkadaşlarını içeri aldı ve salona geçebileceklerini söyledi. Bu sırada mutfaktan öfkeli bir erkek sesi yükseldi,

"Oi! Yakıyorsun bunları yalnız."

Midoriya panikleyerek inledi ve oraya geri gitti,

"Buradaysan neden sadece kapatmıyorsun Kacchan?!"

Seni izlemekle meşgulüm diyecek miydi? Tabii ki hayır, 

"Canım öyle istedi."

Yeşil saçlı hayıflanarak önünden geçip gitti ve zencefilli kurabiyelerin üstünü renkli glazürle süslemeye başladı. Diğer eliyle sıcak çikolatayı başka bir kapa ekledi ve ısıtıcıya su koyup çalıştırdı. Evet hepsini kendi yapıyordu çünkü Bakugo yardım etmeye yaklaşmıyordu bile, o sadece moral desteği için oradaydı.

*Kapı zili efekti x2*

Midoriya bu sefer kapıyı açabilecek durumda olmadığından kaşlarını çatarak Bakugo'ya baktı,

"Ne?"

Yeşil saçlı bir şey söylemeden gözleriyle kapıyı işaret etti, hiçbir işe yaramıyordu bari bunu yapsaydı ama değil mi? Bakugo söylenerek sandalyeden kalktı ve kapıyı açtı,

"Bakubroooo!"

"Bakugo!"

"Merhaba..." Diye mırıldandı Kirishima'nın yanından Todoroki, bu sırada Kirishima, Denki ve Sero çoktan bodoslama içeri dalmışlardı ve Bakugo onları azarlıyordu. Todoroki sakince içeri girip ortama göz attı, belli etmese de her şeyden sonra onları böyle görmek iyi hissettiriyordu. 

"Midoriya nerede?"

Çocuk gibi boğuşan oğlanlara baktı. Ama yani, onun sevgilisi yine çok enerjik ve tatlıydı bu sayede diğerlerinin arasından kolayca sıyrılabiliyordu. Yanındaki sehpada duran çizgi romanı karıştıran Uraraka ona döndü,

"Mutfakta sanırım, yardıma ihtiyacı var mı acaba? Bana yok dedi ama yine de..."

Melez gülümsedi ve onları orada bırakıp Midoriya'nın yanına gitti, gördüğü manzara onu şok etse de yeşil saçlının moralini bozmamak için bir şey diyemedi. Cidden, burası nasıl bu kadar dağılmıştı ki?