Het spijt me zo! Ik heb een reden. Ik had het heel erg druk de laatste tijd en ik ben bezig met mijn cijfers op te halen.... Vanavond komt hoofdstuk 21 ook!
Misschien ziet de lettertype er ff raar uit. Komt door Word...
-------------------------------------------------------------------
P.O.V. Roos-An
Ik voelde me licht in mijn hoofd. Alles werd rustgevend, stilte kwam ter sprake. "Roos-An?" Ik werd terug naar realiteit getrokken. "Ja?" "Weet je wat er net gebeurde?" Vroeg Mathijs aan mij. Ik knikte voorzichtig terwijl alles nu duidelijk werd. "Dus jij bent Roos-An?" Lachte een jongen. Ik knikte. "Jij Justin toch?" Grinnikte ik. Mathijs stak nog steeds zijn hand uit. Ik pakte zijn hand en werd omhoog gehaald. "Een Bèta en een Omega. Wie had het gedacht?" We keken allemaal achter Justin. Mr. Silver. "Gefeliciteerd." En hij liep weg. "Sorry hoor maar waar is Zoë?" Vroeg Vincent. "Ze is hier niet op dit moment, laten we het daar op houden." Zei Mathijs en keek me even aan. "Ik heb honger. Wie gaat er mee naar het bos?" Vroeg Justin snel om het gesprek te veranderen. "Ik" stemde Vincent. "Ik" stemde Mathijs mee. "En ik" hoorde we naast Justin." "Euhh... Dit is Deirdre mijn zusje." Iedereen groette haar vriendelijk. "Waar wachten we dan nog op?" Zei ik. De hele roedel vertrok uit de Aula, richting het bos.
Aangekomen bij het bos veranderde iedereen. Justin liep mijn kant op terwijl hij veranderde. Ik veranderde ook maar iets langzamer om af te wachten wat hij ging doen. Eenmaal toen we waren veranderd stonden we recht tegen elkaar. Bijna snuit tegen snuit. Opeens sluit hij zijn ogen. "Wat doe je?" "Hij neemt je geur op. Als hij je je geur ergens achterlaat dan weet hij dat jij het bent." Legde Deirdre uit. "Kom op jongens! Over een uur moeten we naar de les!" Iedereen legde hun rugzakken in een holle boomstam. "Waar is dat meisje dan?" Vroeg Deirdre aan me nadat we opgesplitst waren. "Bij de ziekenboeg." Vertelde ik. Ze knikte verlegen en volgde de rest van de groep.
~Woensdag middag~
P.O.V. Neele
Wie heeft het vak Intelligentie ooit bedacht?! Als ik die gene tegen kom zal ik die een lesje geven! "Neele? Hallo?" Sanne zat met haar hand voor mijn gezicht te zwaaien terwijl ik naar buiten keek. "Meiden achterin! Even opletten graag!" We verontschuldigde ons voor ons gedrag. "Dus waarom is het belangrijk dat je weet welke rang je tegenstander is Sanne?" "Omdat... Je dan misschien zijn zwakke plek bent." Zei Sanne zonder enig begrip van wat ze net zei. "Dat is ook waar maar ik zei net wat anders dus onthoud dat ook want dan krijg je misschien een extra punt." Zei de leraar. "Zal ik de volgende keer doen mevrouw Derksen." De rest van de klas lette ook niet heel erg op maar natuurlijk weerhoud mevrouw Derksen er niet van om haar nichtjes in de gaten te houden. Dat klopt mevrouw Derksen is onze tante! Echt een drama, een keer kwam ze bij de lunchpauze naast ons zitten! Bijna de hele school kon ons zien. Gelukkig zat ze er maar 5 tellen om ons goeiedag te zeggen.
Sanne is mijn zus, zij is 7 minuten eerder geboren dan mij. Gelukkig bestaat er ook nog een broertje in onze familie. Hij heet Felix. Felix word over 2 maandjes 12 jaar. Jammer genoeg geeft de Academie je geen dag vrij tijdens je schoolschema. Deze Academie heeft een school schema. Er zijn in een jaar 4 periodes. De eerste periode bestaat uit 3 maanden school, dan heb je twee weken vrij. Dat gaat zo door tot einde periode 3, dan heb je 2 maanden vrij. Daarna begint het volgend schooljaar. Eigenlijk is er nooit iemand blijven zitten. Iedereen gaat meestendeels over. Maar niemand slaat een schooljaar over. Dat is onmogelijk! Je leert alles stap voor stap want misschien kan je over omdat je slim bent maar laat je je roedel dan in de steek en ben je wel sterk genoeg tegenover de rest?
P.O.V. Zoë
Ik hoorde zachtjes voetstappen over de vloer ketsen. Kleine tikjes die door de ruimte verspreiden. Een deur die op slot werd gedraaid, heel zachtjes met beleid. Alsof niemand het moet of zal horen. Ik opende voorzichtig mijn ogen. Ik keek even om me heen, onderzoekend waar ik was. Ik zag een gedaante in de hoek van de kamer. Iemand met een bruine mantel en een donkere hoed. Diegene keek naar buiten door een klein raampje en trok de gordijntjes dicht. De gedaante draaide zich om en keek me aan met zijn ogen. Blauwe heldere ogen keken me aan. Ik opende mijn mond voor iets te zeggen maar de gedaante was me te slim af en legde zijn poot op mijn mond. Het is iemand in Moon-Shape. Ik schrok van het beseffen dat diegene zich dus niet bekend wou maken. Langzamerhand haalde het persoon zijn hand weg en zette zijn hoed af. Een vrouwtjeswolf kwam te voorschijn en de blauwe ogen werden nog duidelijker. Ze stapte naar voren en bekeek me goed. "Wat heeft de maan je toch aan gedaan... Al die energie is je gewoon te veel geworden, Maanwolfje van me." Die stem komt me zo bekend voor! Die zachte fluwelenstem. De vrouw was voor even me geknield maar stond snel weer op toen ze eenmaal de klink van de deur hoorde rammelen. Ze zetten snel haar hoed weer op en opende het raampje van de kamer. Ik keek snel naar de deur waar flink tegen aan werd gebeukt. Een man sprintte de kamer binnen en rende zo snel mogelijk naar het open raampje. De vrouw was inmiddels verdwenen. "Laat voortaan die vrouw hier nooit meer binnen komen." Commandeerde de man naar een zuster. Ze vertrokken uit de kamer en lieten me achter alsof er niks gebeurd was.
------------------------------------------------------------------------
Tip: Veel votes is een extra hoofdstuk!
Vind je het leuk?
Elke week sowieso één hoofdstuk!
Vergeet niet te voten en iets in de comments zetten mag altijd.🎀
JE LEEST
The Hunter
Loup-garou{Deel 1} Zoë is zestien geworden dus ze moet naar de 'Wolven Academie'. Ze is een geboren weerwolf, een afstammeling van een oude stam maar dat zal haar niet helpen in haar toekomst. Haar rang zal besloten worden op de academie zodat ze later een...
