The Hunter

Hoofdstuk 12 XXL

OMG!!!1K Reads!🙌
Dankjewel iedereen!!😘
Daarom 1 hoofdstuk met Zoë!!! XXL Hoofdstuk!!🎀
--------------------------------
~Zaterdag ochtend~

P.O.V. Zoë
Zo'n honger.... De hele nacht kon ik niet slapen. Ik heb de hele nacht met mijn buurwolf gepraat. Ze was best aardig. Ze vertelde me dat er iets in het drinkwater zat. Daardoor konden we niet naar mens veranderen. Natuurlijk hebben een paar wolven geprobeerd heel lang niks te drinken maar dat was op het randje van hun dood. Het lukte na een maand niks te drinken. Hun veranderde maar waren zo uitgeput dat ze wel moesten drinken. Dat zorgden ervoor dat ze terug veranderde. Ik heb ook gevraagd waarom we hier zitten maar daar op gaf ze geen antwoord en richtte snel haar rug naar me toe. Ik 'had' eerst ook een buurwolf aan de andere kant...

~2 uur later~

Het was donker in de gang, gevuld met stilte. De duisternis werd onderbroken door een lichtstraal. De straal kwam van de deur die langzaam open ging. En daar liep Daisy bang en onschuldig door de gang. Zoekend naar iemand. Een reflex van het licht weerkaatste in haar ogen. Ze zag me en keek opgelucht. "Hallo dametje, jij hebt het lef om in je eentje te lopen." zei een wolf in z'n hok. Daisy schrok van de stem maar focuste weer op mij. Stapje voor stapje kwam ze dichterbij. Toen ze net met haar hand het slot er af wou halen greep er een klauw naar haar pols en trok het z'n kant op. "Daisy!" Zo verdween ze in de duisternis. Snel probeerde ik met mijn poot het slot omhoog te duwen. Geen succes. Nog een keer proberen! Geen vooruitgang. Wat een stom slot!! Nog een keer dan? Gegrom en gepiep komt vanuit het donker. "Daisy! Hou vol ik kom!" Nogmaals probeerde ik het maar ik was hopeloos. Ineens hoorde ik voetstappen naar me toe lopen. Het was Daisy met in haar handen een meegesleurde wolf. "Wees gerust, hij is maar bewusteloos" grinnikte ze. Verbaast keek ik haar aan. "Volg me" zei ze en liep met de wolf de deur uit. Het slot had ze open gedaan toen ze langs me liep. Langzaam tikte ik met mijn snuit de ijzeren deur. Piepppp. Alle wolven keken aandachtig. Toen ik eenmaal uit mijn kooi was ging ik zo snel mogelijk achter Daisy aan.

Nadat Daisy de wolf had vastgebonden gaf ze me een schotel met melk. "Hier, het helpt voor het veranderen." Stilletjes likte ik wat melk op en veranderde weer naar mens. Ik staarde voor me uit. Op mijn handen en voeten... "Sta je nog op?" Grinnikte ze. "O ja sorry..." Langzaam stond ik op, wennend aan de nieuwe hoogte. "Waarom zitten ze daar vast?" vroeg ik serieus. Ze slikt en kijkt naar beneden. "Mijn vader komt zo. Hij heeft een paar vragen voor je.... Denk goed over zijn vragen oké?" vroeg ze terwijl ze nog steeds naar de grond keek. Ik knikte en hoorde voetstappen. Snel keek ik achter me en zag een grote man voor me. "Jij..." zei ik toen ik hem herkende. 'De man met de groene regenlaarzen' De man keek me verbaast aan maar schoot toen in de lach. "Hahaha, ik herken je nog wel. De witte wolf toch? Ha!" Ik keek verbaast van z'n reactie maar lachte toen een beetje mee. "Dat klopt... Ik ben Zoë." antwoordde ik na het gênante gelach. "Aangenaam Zoë, ik ben de vader van Daisy en Rolf." zei hij zonder z'n eigen naam te zeggen. "Rolf? Is dat niet de donkere bruine wolf?" vroeg ik. Hij knikt geduldig. "Wil je wat drinken Zoë?" vroeg ze nadat haar vader haar doordringend aan keek. "Graag, dankje." "Oké, ben zo terug" Ze vertrok heel snel de kamer uit. "Ga is zitten." Langzame hand ging ik zitten. "Wat doe je hier?" "Ik ben verdwaald." Antwoordde ik. "Waar kom je vandaan?" "De Bèta Academie." Antwoordde ik. "Hoelang heb je over deze reis gedaan?" "Ik heb geen idee. Ik kan mijn transformatie niet meer herinneren." Antwoordde ik alweer. "Dankjewel Zoë voor je antwoorden." Ik knikte, ondertussen werd alles zwart.

~Idk, ze was bewusteloos...~

"Zoë?" Langzaam wordt het iets meer helder. De muren waren roze met vrolijke kleurtjes erdoor heen. "Waar ben ik?" Ik keek opzij en zag Daisy naast me zitten. "Je bent in mijn slaapkamer, je bent.... flauwgevallen." zegt Daisy stilletjes. "Ik weet niet wat ik heb gezegd..." "Hoe bedoel je Zoë?" vraagt ze. "Als antwoord op je vaders vragen..." Ze keek me even geschrokken en later teleurgesteld. "Zucht! Ik weet nog steeds niet hoe hij het doet!" Ze schopt een klein stoeltje in haar kamer omver. Met een klap wordt het stoeltje opgevangen door de muur. "Rustig Daisy vertel me wat er is." Probeer ik kalmerend te zeggen. Ze liet een diepe zucht en ging naast me zitten. "Mijn vader stelt die vragen al zo sinds ik klein was. Iedereen gaf altijd in een paar tellen antwoord zonder tegen spraak! En het ergste is dat niemand het meer kan herinneren!" zegt ze boos. "Wie is iedereen?" Ze slikt. "Je hebt ze al ontmoet..." Ik schrok van haar antwoord en deinsde naar achteren. Ineens voelde ik handen op mijn schouders. Rillingen creëren op mijn rug. Ik keek met een blik opzij en zag een jongen met bruin haar en licht blauwe ogen. Rolf. "Hoi Sunshine!" lachte hij en pakte mijn handen, deed er touw omheen en trok het touw over hem heen. "Laat me los!!" Ik werd over z'n schouder gegooid en zag dat we uit de kamer vertrokken. "Daisy!"Schreeuwde ik en probeerde me los te frummelen maar het was kansloos. We gingen de hoek om, de trap af, nog een keer de trap af, linksaf,rechtsaf, zagen een schoonmaker, rechtsaf, zagen een wolf gemarteld worden, drempeltje op, de keuken in, de andere kant weer uit, linksaf, via het terras, langs een grote zwembad, zagen een vrouw de krant lezen, ze keek op, las weer verder, rechtsaf, pad volgen naar de garage, garage in en hij zette me neer. Wat een route... "Laat me gaan!" Snauwde ik in z'n gezicht.

"Alsjeblieft." Rolf stapte opzij en maakte het touw los. Hij keek naar buiten en weer naar mij. "Ga maar." Hier klopte iets niet. "Wat heeft dit te betekenen?" Hij was even stil en glimlachte. "Gewoon..." En liet weer een glimlach zien. Ik keek om me heen in de garage. Een dood normale garage. Met een bocht liep ik langs hem heen. Keek om me heen en hield Rolf in de gaten. Ik rook iets bekends. Ik veranderde voor mijn zintuigen te verbeteren. Ik zag ondertussen Rolf aandachtig kijken. Die geur komt van... Die goud bronzen wolf! Ik stak mijn neus in de lucht en nam de geur in. Het lijkt wel alsof hij ergens hoog zit. Ik ving een beweging op, op het dak. Ik ging niet recht op het dak kijken anders viel het te veel op. Rolf zat nog steeds te wachten op een verwachte beweging. Ik moet iets doen wat hij niet verwacht. Hij verwacht dat ik weg ren en stuurt denk ik een groepje wolven op me af. Dus hij verwacht niet dat ik naar hem toe loop. Ik draaide me om en veranderde langzamerhand. Rolf deinsde iets naar achteren maar stopte op twee stappen. "Waarom ga je niet?" vroeg hij met een trillende stem. Wat is er met hem? Hij lijkt ergens bang voor te zijn. Snel nam ik een sprint en stond ik achter hem, pakte de schep die naast hem stond en hiel hem onder z'n kin. Hij kon geen kant meer op.

"Zoë... Kies verstandig wat je doet..." Hoorde ik uit Rolf's mond. Voetstappen bedekte het dak. Wolven. Rolf bewoog heen en weer. Ik leidde me even af. Zonder het door te hebben stond er een hele groep jongens om me heen. Waaronder de ene jongen die erg lijkt op de goud bronzen wolf. Ik zag in mijn ooghoeken dat een jongen de schep uit mijn handen wou trekken maar ik gaf er een trap tegen z'n schenen voor terug. "Aaaa! Stom wijf!" Hij wou op me af stormen maar zag twee jongens ingrijpen. Die ene jongen die erg op die wolf lijkt stond voor me. Hij keek me recht in mijn ogen. Zo stonden we heel even maar toen begon het gevecht. Een jongen pakte me bij de pols en een andere trok de schep bij me weg. Rolf verdween de garage uit. Ik wou me los trekken maar een andere pakte mijn andere pols vast. Ik zag dat die ene jongen op me af wou lopen maar ik had een idee. Ik kieperde mezelf naar voren. Doordat de jongens me vast hadden aan mijn polsen maakte ik een koprol in de lucht. Trapte een jongen achter me en daarna gelijk die ene jongen. Mijn polsen waren inmiddels los gelaten. Ik nam een sprong over die gevallen jongen en veranderde naar wolf. Mijn voorpoten raakte de grond nog net. Mijn nagels zette ik in de grond om te voorkomen om niet....
------------------------------------------------------------------------
Spannend!!!😁
Tip: Veel votes is een extra hoofdstuk!

Vind je het leuk?
Elke week sowieso één hoofdstuk!
Vergeet niet te voten en iets in de comments zetten mag altijd.🎀