The Hunter

Hoofdstuk 5

The Hunter staat 23e in de Weerwolfboeken! 🎁🎉🎊🎁🎉🎊🎁🎉🎊🎁🎉🎊
-------------------------

P.O.V. Nico

"Wat blijven ze lang weg." Laurens die niet oplet kijkt naar een paar meiden. "Laurens!" Blaf ik achter hem. Laurens valt naar achter van de schik. "Dude, waarom?" vraagt Laurens wanneer hij doorheeft dat ik het was. "We moesten van Mevr. Pack Zoë en Mathijs in de gaten houden weet je nog?" zeg ik. "Ze zijn vast gewoon het bos in." zegt hij relaxt. "Ik ga een kijkje nemen." "Als jij dat wilt, ik hou je niet tegen."

Ik verander en loop richting de berg. Als ik het de hoek op wil lopen hoor ik gegrom en geblaf. Ik duik terug naar achteren en kruip naar de hoek. Ik zie Micheal en Jack, en een wolf die ingeprent word en een bewusteloze wolf.... WAT! Dat is Zoë met Mathijs. Ik ga ingrijpen! "Zit!" Ik schrik, ik wacht nog even af. Ik zie Zoë trillend en piepend gaan zitten met haar hoofd omlaag. "Kijk me aan als je word aan gesproken!" Zoë doet haar hoofd omhoog en kijkt hem recht in de ogen. Nu gaat het te ver. "Waar ga jij naar toe?" ik kijk achter me ik zie Jack en.... Het wordt zwart voor me ogen. Mijn hoofd doet pijn...

*30 minuten later

P.O.V. Mathijs

Het wordt weer helder voor mijn ogen... Zoë-Het gegrom-De knal! ZOË!!! Ik spring op! "Zoë!" Ik kijk vlug om me heen. Niemand. Waar zijn ze?? Ik kijk naar me handen, ik ben terug veranderd. Dan ben ik lang bewusteloos geweest. Ik ga knielen op de grond en ruik naar sporen. Ik zie voetafdrukken van twee wolven en een sleur spoor. Zal ik hulp gaan halen? Nee, ik ga Zoë zoeken! Ik verander langzaam van gedaante en snuffel rond. Het bos.

*5 minuten later*

P.O.V. Zoë

"Laat me los! Jullie achterbakse..." "STIL!" Ik piep. Ik kan er niks aan doen... Het gaat automatisch. De angst gaat rechtstreeks naar je gedrag. "Niet meer schreeuwen! En verander naar wolf."zegt Micheal. Ik doe niks. Niet voor deze... "We vroegen je wat!!" Ik kijk bang naar beneden. Door hun geschreeuw hoor ik bladeren zacht verpletterd worden. Mathijs! Voor dat ik iets kan doen zie ik Mathijs springen op Jack en ze rollen in de struiken. In die tussentijd kon ik van gedaante veranderen en Micheal in de keel grijpen. Na een korte tijd de macht over Micheal te hebben neemt hij het over. Je ziet zijn klauwen helemaal in de grond geboord en staan paraat voor een krachtige duw. Daar gaan we, rollend van de berg af richting... Een snelstromend rivier! Na wat gestuiter kon ik nog net met mijn poot een uithaal maken richting zijn gezicht.... Het word donker voor me ogen... Krijg geen lucht... Kan niet.. Bewegen...

P.O.V. Jack

"Ga van me af!" Grom ik en duw de wolf tegen een boom aan, hij blijft er wel een tijdje liggen. Nu Micheal zoeken en het meisje zoeken. Na lang heen en weer gelopen te hebben. Micheal! Ik ruik hem. "Micheal! Halloo?!?" Ik zie niks door die stomme rozenstruiken. Ineens wordt ik aan de kant geduwd. "Jack! Help nu! Het meisje..." *hijg hijg* "De rivier!" *hijg hijg* Nu dringt het pas door! Ik spring in mijn gedaante en spring over de rozenstruiken. Mijn zwart/bruine vacht schuurt langs een uitstekende tak. SCHRATS! "Auw!!" Ik ren door, ren door de pijn maar ook voor het meisje. Misschien verdrinkt ze! Gewoon omdat we ons verveelde verdrinkt er een wolf! "Micheal kom!" Ineens flits er wat langs me. Micheal is weer bij adem zo te zien. Aan gesprint bij de rivier zoeken we snel naar haar geur. "Jack! Ik heb een spoor!" Snel ren ik naar hem toe. We zien een splitsing van de rivier, het water stroomt nog steeds heel snel. "Ik ga links en jij gaat naar rechts. We zien elkaar bij zonsondergang hier weer oké?" vraagt Micheal aan mij. Ik knik en vertrek naar de rechterstroming op zoek naar het meisje.

P.O.V. Nico

"Godvergrgggrgr stomme tweeling! Auww!!" Ik kijk om me heen. Wat doe ik op mijn kamer? "LAURENS!" Ik zie Laurens de hoek om rennen maar glijd over zijn T-shirt op de grond. PATS! "Ja, auww... Wat is er?" Vraagt hij uiteindelijk na de klap op de grond. "Wat doe ik OP MIJN KAMER?!?!?" Hij schrikt van mijn stem oversprong. "Ja..JacJajaja.. Jack kwam je brengen... Hij zeiieie dat*slik* je tegen een boom aan knalde toen je met hem racede." Ik keek heb aan. "Ow... Oeps... Sorry!" "Is niet erg Laurens, kan gebeuren. Maar zijn ze al terug?" Hij schud zijn hoofd. "Nog niks van gehoord. Misschien verdwaald ofzo." En ik keek hem weer aan met een je-weet-toch-wel-wat-je-gedaan-hebt-hé blik. "Ik ga haar zoeken."

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoi iedereen, ik heb het idee dat er steeds minder mensen mijn boek lezen.
Vinden jullie er iets niet leuk aan of lijkt het maar zo?
Zet het dan plz in de comments en ik doe er wat aan.☺️
Als je vote weet ik ook genoeg.😁

Vind je het leuk?
Elke week sowieso één hoofdstuk!
Vergeet niet te voten en iets in de comments zetten mag altijd.🎀
*Tips altijd welkom!