Hoofdstuk 7

1.2K 55 2
                                    

Fijne kerstdagen en gelukkig nieuw jaar! 🎄✨
---------------------------------------------------------------------------

P.O.V. Micheal
Ik spits mijn oren, ben nog in weerwolvenvorm. "Nico! Ik ruik een wolf!" Shit! Ik moet hier weg komen! Ik spring de rots af en sprint langs de rechterrivier, ik maak een omweg. Hopelijk kom ik ze niet te.... BAM* "Outch! Hoi Micheal! Wat toevallig dat ik je zie." hoor ik boven me. Die stem herken ik uit duizende... "Hey Nico, ook een wandeling aan het maken?" ik sta op en verander terug. Mijn klauwen trekken terug. "Ja, alleen niet op een vluchttempo maar oke..." Ik lach een beetje dom om er onder uit te komen. "Mag ik verder om op mijn eekhoorn te jagen? En trouwens het is een jaagtempo." Ik lach weer om nergens en loop langs Nico. "Heb je trouwens een witte wolf gezien met groene ogen?" Ik schud mijn hoofd en sprint weg. Dat ging nog net goed. Eigelijk moet ik dat meisje vinden maar zo te zien doen hun het al. Kost mij minder tijd.

P.O.V. Zoë
Ik ruik.... Vlees! Ik open mijn ogen en zie een hele roedel om een hert zitten. "Goedemorgen Loner." Ik kijk verbaast naar een wolf. "Britt!! Hou op!" Zegt een vrouw. Denk ik de moeder. De oude man komt de hoek om en ziet mij nog in de hoek van de grot zitten. "Kom er maar bij zitten hoor." Grinnikt de oude man en gaat bij de roedel in een kring zitten. Ik kom er langzaam bij zitten terwijl iedereen me aanstaart. "Zoë, we hebben een paar regels. We delen altijd al het eten, eten in gedaante en niet te vergeten we bedanken 'De Schepper van de Weerwolven'. Tast toe!" Iedereen gaat staan op voeten en handen. Paar seconden later zit iedereen te eten op vier poten. Je ziet stukken vlees verscheurd en verslonzen worden. Tot dat er een paar botjes overblijven.

P.O.V. Mathijs
"Hij werd gevonden bij een boomstam aan de rand van het bos.
Nee, we weten niet hoe hij daar terecht is gekomen."

Ik hoor af en toe wat wolven praten maar dan val ik ook weer weg. Net zoals nu....

"Mathijs? Hoor je me?" Ik open langzaam mijn ogen... "Wie is daar?" Ik hoor gegiechel om me heen. Waar ben ik eigelijk? "Mijn naam is Jente... En ik denk dat jij me..." "Soulmate" antwoord ik. Terwijl ik in haar prachtige blauwe ogen kijk. Alles word helder voor me ogen. Kleuren vermengen, explosies ontstaan. En een glimlach op mijn gezicht verschijnt. Ze glimlacht schattig. "Ik hoorde dat je buiten bewusteloos lag." Ik kijk verbaast. Jente's reactie is verrassend, zo te zien ging ze der van uit dat ik het wel wist. Ondertussen luistert de meidengroep mee. Ze merkt dat ik het niet echt prettig vind. "Meiden, ik zie jullie straks wel bij de volgende les." Ze kijken haar verbaast aan. "Hup, hup ik heb niet de hele dag." Grinnikt ze er achteraan. "Weet je misschien hoe het met Zoë gaat?" Vraag ik terwijl ik niet eens weet wat er gebeurd is... Ze zit toch de hele tijd in mijn hoofd. "Eum.... Hoe moet ik het zeggen... Ze kunnen haar niet vinden. Ze word waarschijnlijk vermist. Een roedel van de 4e jaars zoeken in bij de bosrand en gedeeltelijk in het bos tot de rivier. Als ze haar dan nog niet gevonden hebben dan doorzoeken ze het hele bos en zoeken enkele roedels op in het bos voor aanwijzingen..." Ik kan niet uit mijn woorden komen... "Dus, zij.vermis. Maar. Hoe..Ik. Hier?"ze legt haar vinger op mijn mond en sist. "Daar hoef je toch helemaal geen zorgen voor te maken? Je bent mijn Soulmate en dat maakt mijn dat al helemaal goed." grinnikt Jente. Ik haal haar vinger van mijn mond af. "Sorry ik voel me nog niet lekker. Ik zie je wel weer is." Jente schrikt van mijn reactie en loopt snel weg. Goed gedaan, je Soulmate weggestuurd...

P.O.V. Nico
We springen over de rotsen heen en ontwijken de bomen. Onze vachten worden begeleid door de wind. De grond onder onze poten trillen met de zwaartekracht mee. We vertragen onze pas. "Hebben jullie ook zo'n honger?" Vraag ik gulzig. Mijn tong gaat langs mijn scherpe hoektanden. De energie moeten we ergens vandaan halen. Ze grommen overtuigend. We zien 50 meter voor ons bewegende struiken. "Dit keer mag Neele de eer nemen." Ze kwispel met haar staart en gaat in de jaag-positie staan. "Hou je prooi in het vizier en laat je ziel het pad volgen." Ze sluipt met een snelle pas naar de struiken. Steeds dichterbij en steeds voorzichtiger komt ze er bij. Josh en ik wachten op Neele die terug komt met de dode prooi. We kijken aandachtig als ze de sprong waagt. Het is stil... Ze duikt in de bosjes.

"AUW! RENNEN!" We zien haar uit de struiken springen en naar onze richting sprinten in vol tempo. En later komen we er ook achter waarom ze zo snel rent. Een familie wilde zwijnen komen onze kant op! We draaien ons om en strekken onze poten weg van de horens. "Woehoe!" Al het zand gaat onder onze poten vandaan en er komen stofwolken. "We gaan opsplitsen... Zorg dat we een kleine zwijn te pakken kunnen krijgen." *hijg* *hijg* Ze snappen me door serieuzer te kijken en ze gaan naar links en rechts. Het grote zwijn rent nog achter mij aan. Ik zie een boom met een uitstekende tak misschien kan ik van tak naar tak springen. Ik strek mijn achterpoten en beland met mijn klauwen op de tak. KRRRrrr... "O. O...." De tak breekt af en het zwijn staat nog onder me. "Prfff... Prfff!!!" De zwijn is opgefokt! "Kkssstt! Scheer je weg!" Roep ik nog... Helpt niet echt. KRRRrrr...! Oke als ik op de zwijn val ga ik waarschijnlijk dood of ik ben zwaar gewond. "PIEEEPPPP!" Het grote zwijn kijkt om zich heen. Het is vast een baby zwijn. De stofwolk verminderd en dan zie ik Josh een baby zwijn bij de keel vast houden. Dood. Ik kijk onder me. De zwijn is weg. Ik kijk weer naar Josh. "Josh rennen!!!" De grote zwijn holt naar Josh toe. Ineens wordt de zwijn aan de kant geduwd zo tegen een boom aan. "Neele?!" Ik zie een grijze wolf met donker bruine ogen mijn kant op kijken. "Ben jij dat?" Ik wil de tak los laten maar de tak gaat met me mee naar beneden. Plof. Ik sta gelukkig met vier poten op de grond. Langzaam loop ik naar de grijze wolf. De wolf kijkt glazig voor zich uit en en valt op de grond. Er komt een bloedplas onder de wolf vandaan. "NEELE!!" Roept Josh. We zien dat ze terug veranderd. "Ik haal de hulp-gebroeders!" Roep ik en sprint maar de academie.
------------------------------------------------------------------------

Vind je het leuk?
Elke week sowieso één hoofdstuk!
Vergeet niet te voten en iets in de comments zetten mag altijd.🎀

The HunterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu