When You Say Nothing At All. . .

Chapter 37

•••***•••

Everything's dark. I can't see anything. I couldn't move a muscle. . I feel so numb, and i feel like im dead. ,

Dead?? Patay na ba ako?? Pero bakit ang dilim? Nakapiring ba ako?? Sinubukan kong itaas ang mga kamay ko upang hawakan ang aking mga mata, ngunit napakabigat ng pakiramdam ko. Hindi ko maigalaw ang mga kamay ko. Kahit ang mga paa ko,.

Muli kong sinubukang buksan ang aking mga mata, ngunit tila may mabigat na bagay na nakapatong sa talukap ko. .

Gusto kong magwala! Ano bang nangyayari??!! Gusto kong sumigaw, ngunit pagod na pagod ako. Wala akong boses, nauuhaw ako. . Sinubukan kong buksan ang bibig ko, ngunit tila may bumabara dito. .

Bakit?? Napano ba ako?? Mabilis ang kabog ng dibdib ko dahil muli akong nilukob ng takot!

Tulong!! Ito ang gusto kong isigaw! Ayoko dito sa dilim! Buksan nyo ang ilaw!! Natatakot ako. . Ayoko dito!!!!

" doc.. doc!!!" Ito ang naririnig ko. Now im completely sure im not dead, dahil may mga ingay akong naririnig,. I could hear beeps, i could hear people talking, . I could hear so clearly that it hurts my ears so much!! Sabay sabay halos ang mga naririnig ko! Naririndi ako! Naguguluhan ako na nahihirapan. Ayoko ng maingay! Masakit, hindi ko maintindihan ang sakit na nadarama ko!

Parang may kung anong tumutusok sa buo kong katawan! Di ko maintindihan. Ang tanging pakiramdam ko sa mga oras na ito, ay ang sakit. . Nakakapanghina. .

Im in pain. . In so much pain. .

Ang sakit sakit ng lahat ng parte ng katawan ko, ang sakit ng ulo ko. Parang may kung anong pumupukpok sa ulo ko!! Sobrang sakit!!!

"Doc!!! What is happening?? Lalakeng boses ang nagsasalita. Hindi ko kilala kung sino, but his voice.. sobrang pamilyar sa akin, . San ko ba narinig ang boses nito??

" sarah.. can you hear me?? " Tanong muli ng pamilyar na boses. Sarah, . Tinawag nito ang pangalan ko. . Parang may kung anong dulot sa akin ng pagtawag nito sa pangalan ko. , Napakasarap sa pakiramdam. .

Sarah. . I hope he calls my name again. .

I've waited, but he didnt say my name. .

" what is happening?! She's awake!!" Muli kong narinig na sabi nito.

" please let us do our job. Lumabas ka na muna. "

" no! I want to stay here!! She's awake.. my Sarah, is awake! I saw how she moved!! she 's awake.. "

" get out of this room now.. please! We need to check - " may ilang mga bagay na bumabagsak ang naririnig ko. Bakit hindi ko maigalaw ang buo kong katawan?! Bakit nahihirapan akong huminga!!!

" dito lang ako sa tabi ni Sarah!!!"

" lumabas ka na muna- -

" ok ok!! Sarah.. baby, can you hear me?? "

His voice starts to fade. Madami pa siguro itong sinasabi pero di ko na maintindihan kung ano ang mga yun. . Madami pa akong narinig, pero nanghihina na ako. .

Sarah...

Yun na ang huli kong narinig bago ako muling natulog. I feel like ive been sleeping for so long.. i just feel so tired. .

Or maybe, it wasnt real at all. Baka nanaginip lang ako. I hope so. . Hope i could wake up from this nightmare soon..

" Hindi yan totoo!!! Hindi nya yan magagawa!! Hindi nya kayang manakit, !! He's not a monster!! No!! No!! Mali ka!! Hindi yan totoo!!! "