When You Say Nothing At All. . .

Chapter 25

•••***•••

" matagal mo na akong nakita?" Hindi makapaniwalang tanong ko dito. .  "Kelan pa yan? Bakit di mo yan nabanggit sa akin?"

" oo.. Uhm, yeah . Way way back then" kaswal na sagot nito. Di ako makapaniwala. Akala ko sa movies lang nangyayari ang mga ganito! Yung tipong serendipity ba! Destiny!

" how??as in?? San naman? Kwento mo.. "

" uhm- paano ko ba sasabihin.. "

" ikwento mo! Gusto ko marinig!" I was pulling the hem of his shirt while asking him to tell his stories!! Na-curious na akong sobra! Paanong di man lang nya ito nasabi sa akin before! All i thought pa naman, ako una nakakita sa kanya! Ang daya naman! "Magkwento ka na Matt." Untag ko muli dito.  

" hahaha, why?"

" kasi nga akala ko talaga ako unang nakakita sayo. Basta, . Gusto ko malaman ang kwentong yun. . "

" ok lang ba syo na ikwento ko yun, when i was still with someone else during those times? " he asked me. Mataman ko itong pinakatitigan bago sagutin . I even gave him an assuring and genuine smile before answering.

" Was! Meaning past mo na yun. " sabi ko. He smiled at me. . But it was not the same smile he used to give me. . Affected pa din ba sya sa dating nakarelasyon nya? Gaano kalalim ang pagmamahal nya dito? Kaya muli akong nagsalita..

... " Matt. . Ahm, if you're not comfortable, ok lang naman na wag muna natin pag usapan" sabi ko na lang. . Hindi ito umimik. Nanatili lamang itong nakatingin sa akin.

" ahm - gusto mong mamasyal? We can go sa city -

" Sa park.?" Tanong ko. Tumango ito bago nagsalita..

" kung san ka palaging nakaupo, nakatingin lang sa mga dumadaang tao sa harapan mo At may mga ngiti ka sa labi. You're holding a book also. May large coffee ka pa sa side, and you are so beautiful , Sarah. So simple, yet so beautiful.. " he was even poking my cheek! "You are cute and pretty at the same time . I like it more when you are on your buns. . You like looking at people. You smiles at them. You even like seeing kids running around. Talagang sumusunod ang tingin at ngiti mo sa kanila. . "

" Matt.. "

" nung una kitang nakita, inisip ko lang na baka napadaan ka lang, na baka hindi ka na babalik. Sinubukan ko lang na dumaan ulit kinabukasan, same time, same spot.. At nandoon ka. . I secretly followed you , hanggang sa kung san ka nagsstay. . "

...," but after two days, wala ka na. Hindi ka na bumalik pa . . So sabi ko sa sarili ko, bakasyonista lang. Impossibleng mapansin ako, impossibleng makita ko ulit. . I went on with my life. . We- - we . . " huminto ito sa pagsasalita.

" Matt.. "

" so .. yun na nga. . October 28 to October 30, every year, andun ka sa spot mo. Reading different books, and all by yourself.. You are enjoying your own company. Mag isa ka nga lang, pero hindi ka naman malungkot. . And i keep on visiting the same spot , the same date. . Every year. . "

" yes.. sem break . College days. Mag isa lang akong umaakyat ng Baguio. Sabi ko nga, fave city ko ito. . Bago ako uuwing Tarlac, dito muna ako naglalagi. Mas gusto ko ang mag isa. Naeenjoy ko yung katahimikan, yung ako lang. . "

" Until. . I saw you again, . And you dont seem happy . . Hindi ko alam kung may pinag dadaanan ka, but i know you werent happy that time.."

He made me sit on a wooden chair, beside him. . Magkahawak kamay kami, at panaka naka ay hinahalikan nito ang ulo ko. .

" Baka yun yung time na umakyat ako, dahil malungkot ako at wala pang jowa nung time na yun! Hehehe. Or baka nung time yun na nag board ako at di ko alam kung makakapasa ba ako dahil hindi maayos ang pag review ko. Natatakot akong ma discouraged ang mga magulang ko. Natakot akong maging disappointment sa kanila. . Hanggang ngayon, takot pa din ako.. "