ရွန္းခြၽန္းမင္သည္ ၿပိဳလွဲက်လာေသာ သူမေလးအား ေပြ့ဖက္လိုက္သည္။ သူမေလး၏ မ်က္ႏွာသည္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနၿပီး ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ားစီးက်လာသည္။ သူက သူမရဲ့ မ်က္ႏွာ ေလး အား တယုတယကိုင္လိုက္သည္။ " ဘာလို႔လဲ... ကိုယ္ထြက္သြားလို႔ေျပာရက္နဲ႔ ။ "
" ရွင္က ... အဟြတ္.. က်မ.. ခ်စ္သူေလ ။ ငါ့ကို.. ခ်စ္တတ္ေအာင္...လုပ္ၿပီးမွေတာ့ ငါ့..အပိုင္ဘဲျဖစ္ရမွာေပါ့။ " ခ်င္းေပက သူမရဲ့ အားနည္းေနေသာ လက္ကို ေျမာက္ကာ ရွန္းခြၽန္းမင္၏ မ်က္ႏွာအား ထိေတြ့လိုက္သည္။
< Host ... Host အဆင္ေျပ...> system ၏ အျမင္တြင္ သူ႔ host ရဲ့ အခ်ိန္မေရြးလြင့္ပ်ယ္သြားႏိုင္သၫ့္ဟန္ရသၫ့္ ဝိဉာဉ္ကိုသာ ျဖစ္သည္။ သူက ေျပာရင္း အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားသည္။
ရွန္းခြၽန္းမင္က သူမအား ၾကၫ့္ရင္း သူရဲ့ နာက်င္မႈက ပိုလို႔ပင္ဆိုးလာသည္။ သူက သူမရဲ့ လက္ေလးကို ျပန္ဆုတ္ကိုင္လိုက္ကာ အားတင္းကာ ၿပံဳးလိုက္ၿပီး
" ကိုယ္က ... ကိုယ္က မင္းက ကိုယ္ဆီက အၿမဲထြက္သြားခ်င္ခဲ့တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ။ မင္းးမင္းက ကိုယ့္ကို မခ်စ္ဘူးလို႔"
" အရူး... ငါသာ မခ်စ္ရင္ ေသခ်င္ေသပေစ ထြက္သြားရေအာင္လုပ္မွာ.." ခ်င္းေပက စကားတစ္လံုးခ်င္းေျပာရင္း သူမပါးစပ္မွ ေသြးမ်ားျပၫ့္လ်ံလာသည္။
" ေကာင္း..ေကာင္းၿပီ။ ကိုယ္ကို႔ကတိေပး။ ကိုယ့္ကိုခ်န္မသြားဘူးလို႔ " သူက သူမလက္ကို လြတ္ထြက္သြားမၫ့္အလား ဆုတ္ကိုင္ထားရင္း ေျပာလာသည္။ သူ႔အသံက အက္ကြဲေနၿပီး ေတာင္းဆိုမႈ၊ ေတာင္းပန္မႈ တို႔ ျပၫ့္ႏွက္ေနသည္။
ခ်င္းေပက စကားပင္ မေျပာႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူမက ၿပံဳးကာ ေခါင္းသာ ခါလိုက္သည္။ ' သူမက မတည္ႏိုင္တဲ့ ကတိေတြ မေပးခ်င္ဘူး။ အခုခ်ိန္ သူမရဲ့ ဝိဉာဉ္က ဒီခႏၲာကိုယ္ကေနထြက္တာနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ '
ရွန္းခြၽန္မင္က သူမကို ထပ္ေျပာရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္ သူက အႏၲရယ္ အေငြ့အသက္ကို ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ သူမကို တင္းတင္းေပြ့ဖက္ကာ အေနာက္သို႔ ခုန္ဆုတ္လိုက္သည္။သူက အေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္ႏွင့္ သူေနခဲ့သၫ့္ေနကာက ေပါက္ကြဲမႈႀကီး ျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က ရံုးခန္းထဲမွာ မဟုတ္ဘဲ crystal ေက်ာင္း၏ အေနာက္ဘက္ကြင္းျပင္တစ္ခုထဲသို႔ ေရာက္ေနသည္အား သိလိုက္သည္။
YOU ARE READING
TAKING BACK MAIN LEAD'S INFLUENCE
RomanceSystem - host ရယ် ကျေးဇူးပြုပြီး mission လေးကို သေချာလေးလုပ်ပေးပါ ဟုတ်ပြီလား Host - . . . . System - host . . . host ဘာဖြစ်. .ဟမ် .အိပ်နေပြန်ပြီလား System - ( ဘယ်လိုလုပ် လူတစ်ယောက်က အဲ့လောက်တောင် အိပ်နိုင်ရတာလဲ . .ကြီးကြပ်ရေးမှုူးရေ ဒီ host ပြန်အမ...
