ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13

673 29 1
                                    

Αφού έκανα μπάνιο είδα την Έιμι και τη Ρέιτσελ να κάθονται στην κουζίνα και να τρώνε. Η Έιμι είχε φτιάξει μακαρόνια με σάλτσα πέστο. Μπορούσα να αντισταθώ σε οποιοδήποτε φαγητό αλλά όχι στα μακαρόνια. Έκατσα λοιπόν μαζί τους και έφαγα πολύ λίγο. Αφού φάγαμε εγώ έπλυνα τα πιάτα και η Ρέιτσελ με βοήθησε.

-Όταν θα είμαστε μόνες περιμένω να μου πεις λεπτομέρειες για τον Ντάνιελ. Μην νομίζεις πως το ξέχασα. Της είπα.

-Χόουπ δεν υπάρχει κάτι να συζητήσουμε για τον Ντάνιελ. Απλώς περνάμε καλά και αυτό είναι όλο. Απάντησε.

Η Ρέιτσελ μπορούσε να κρυφτεί από όλους αλλά ποτέ από εμένα. Την ήξερα πολύ καλά και μπορούσα να διακρίνω πως ο Ντάνιελ της άρεσε. Ο εγωισμός της όμως ήταν μεγαλύτερος από τα συναισθήματα της για να το παραδεχτεί.

-Ρέιτσελ σε ξέρω πολύ καλά. Αύριο θα βγούμε οι δυο μας και θα μου τα πεις όλα. Μη μου φέρεις αντίρρηση.Είπα.

Η ώρα είχε περάσει και ήταν επτά πια. Είχα δυο ώρες μπροστά μου για να ετοιμαστώ. Άρχισα πρώτα να βάφομαι με γήινες σκιές και ένα απαλό καφέ κραγιόν. Στην συνέχεια φόρεσα ένα μαύρο κολλητό φόρεμα και έπιασα τα μαλλιά μου σε μια ψηλή ουρά. Έβαλα τις ψηλοτάκουνες μαύρες γόβες μου και ήμουν πια έτοιμη. Άφησα για το τέλος το δερμάτινο μαύρο μπουφάν μου και την Victoria Secret κολόνια μου. Λίγα λεπτά αργότερα χτύπησε το κουδούνι μου. Έτρεξα λοιπόν να ανοίξω και ήταν ο Νίκολας. Φορούσε ένα μαύρο κομψό κοστούμι και τα μαλλιά του ήταν χτενισμένα προς τα πίσω. Στο χέρι του φορούσε ένα από τα ακριβά ρολόγια του και η κολόνια του ήταν τόσο έντονη που με τρέλαινε.

-Καλησπέρα Κυρίες μου. Είπε βλέποντας την Έιμι και την Ρέιτσελ.

Εκείνες τον χαιρέτησαν και μας κοιτούσαν έντονα χαμογελώντας.

-Χόουπ είσαι έτοιμη; Με ρώτησε;

-Πανέτοιμη! Είπα.

Βγήκαμε μαζί από το σπίτι και μου άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου για να μπω μέσα. Έβαλε μπρος και ξεκινήσαμε για το εστιατόριο του. Στην διαδρομή με ρωτούσε πως πέρασε η μέρα μου και μου έλεγε πόσο όμορφη είμαι. Λίγη ώρα μετά φτάσαμε. Το εστιατόριο δεν είχε κόσμο.

-Είναι κλειστό; Τον Ρώτησα.

-Κανονικά όχι αλλά το έκλεισα για να είμαστε οι δυό μας. Είπε.

-Δεν χρειαζόταν αυτό. Είπα.

Με κοίταξε και απλώς χαμογέλασε καθώς άνοιγε την πόρτα για να μπούμε μέσα. Καθώς μπαιναμε μέσα αντίκρισα το πιο όμορφο εστιατόριο που έχω δει. Προφανώς ποτέ δε θα μπορούσα να πληρώσω κάτι τέτοιο. Με ξενάγησε γρήγορα στον χώρο και με οδήγησε στην κουζίνα.

Έρωτας Με Την Πρώτη...ΣυνέντευξηOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz