Αφού λοιπόν είχαμε πια τελειώσει με κοίταξε και με φίλησε στο μέτωπο. Στη συνέχεια ντυθήκαμε και οι δύο και εκείνος παρέμεινε σιωπηλός για λίγο.
-Τι συμβαίνει; Ρώτησα.
-Χόουπ, συγγνώμη αλλά πρέπει να σε γυρίσω σπίτι σου. Μου είπε.
-Μα δε καταλαβαίνω. Είπα με απορία.
-Όλο αυτό που έγινε ίσως ήταν ένα λάθος. Είπε.
-Συγγνώμη, με κοροϊδεύεις; Ρώτησα.
-Γαμώτο! Χόουπ δε μπορεί να συμβεί τίποτα μεταξύ μας. Δε σου αξίζω! Φώναξε.
-Νίκολας, καταλαβαίνεις τι έγινε μόλις μεταξύ μας; Κάναμε σεξ που να πάρει και ξαφνικά θυμήθηκες πως δεν σου αξίζω; Είπα.
Εκείνος έμεινε να με κοιτάζει. Δε μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί. Τι έκανα λάθος;
-Ωραία λοιπόν ξέρεις κάτι; Δε μπορώ να παίζω. Στην αρχή σε είχα περάσει για μαλάκα, μετά μου άλλαξες την γνώμη και άρχισα να πιστεύω πως ίσως σε είχα παρεξηγήσει αλλά τώρα...Τώρα κατάλαβα ότι είσαι ένας τεράστιος μαλάκας. Είπα νευριασμένη.
-Χόουπ εγώ... Είπε.
-Ω βούλωσέ το πια. Αρκετά. Έχασα τον χρόνο μου μαζί σου. Αλλά τι σε νοιάζει εσένα. Εσύ έκανες το κέφι σου και όλα καλά. Το μόνο που σε ένοιαζε από την αρχή ήταν το πώς να με πηδήξεις σωστά; Ε λοιπόν μπράβο τα κατάφερες. Είπα.
Ήμουν έτοιμη να κλάψω αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω. Τουλάχιστον όχι μπροστά του.
-Λοιπόν να πηγαίνω εγώ. Ελπίζω να βρεις κάποια που να της αξίζεις. Αντίο. Είπα.
-Θα σε πάω εγώ. Είπε αγγίζοντάς μου το χέρι.
-Μην τολμήσεις να με ακουμπήσεις ξανά. Μπορώ να πάω και μόνη μου. Είπα.
Αυτό ήταν. Είχα βγει πια έξω και περίμενα κάποιο ταξί να περάσει. Για κακή μου τύχη είχε αρχίσει να βρέχει ώσπου επιτέλους πέρασε ένα ταξί και το πήρα. Στον δρόμο για το σπίτι το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ένα τεράστιο γιατί. Γιατί σε 'μένα! Λίγα λεπτά μετά ήμουν σπίτι μου. Η Ρέιτσελ έλειπε και η Έιμι κοιμόταν. Έβγαλα τα παπούτσια μου και κάθησα στον καναπέ μου σιωπηλή με δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια μου. Είχα δωθεί ολόκληρη σε εκείνον και εκείνος μου φέρθηκε έτσι. Δεν είπε ποτέ πως ήθελε κάτι παραπάνω αλλά εγώ η ηλίθια νόμιζα πως αυτό εννοούσε. Ευτυχώς είχα άδεια για μια εβδομάδα γιατί δε θα άντεχα να πάω στην δουλειά σε τέτοια χάλια. Λίγα λεπτά αργότερα έβαλα την τηλεόραση να παίζει και ξάπλωσα στον καναπέ τυλιγμένη στην κουβέρτα μου. Ο ύπνος με πήρε πολύ γρήγορα γιατί όταν πια άνοιξα τα μάτια μου έξω ήταν μέρα. Ξύπνησα από τον ήχο του κινητού μου. Ήταν η Ρέιτσελ και μου είπε να είμαι έτοιμη με την και να την συναντήσω σε μια ώρα στην καφετέρια δίπλα από το περιοδικό. Ήθελα να ενημερώσω την Έιμι για να έρθει να μας βρει αλλά είχε συνέντευξη με τον Νίκολας. Σκέφτηκα να την πάρω τηλέφωνο όμως δεν ήθελα να ενοχλήσω και πόσο μάλλον να καταλάβει εκείνος ότι ήμουν εγώ στο τηλέφωνο. Σηκώθηκα λοιπόν από τον καναπέ,ετοιμάστηκα πολύ γρήγορα και στην συνέχεια έφυγα με το αμάξι μου για να συναντήσω την Ρέιτσελ. Το τηλέφωνο μου χτύπησε και πάλι. Αυτή τη φορά ήταν η Έιμι.
