Bezgraniczna miłość!

3. Smutny Tydzień... Waszyngton wita!

Nadszedł wtorek.
Wstałam, i popatrzyłam na budzik, budzik wskazywał 7:05.

Dzisiaj pani dyrektor ma ogłosić uczniom szkoły, że wyjeżdżam.

Zeszłam na dół witając się z mamą, taty nie było załatwiał papiery w sprawie wyprowadzki.
Gdy zjadłam śniadanie spakowałam książki pożegnałam się z mamą, i ruszyłam do szkoły.

3 godziny później

Rozpoczynała się lekcja historii, którą prowadziła dyrektor szkoły.
Pod koniec lekcji pani ogłosiła, że wyjeżdżam.

Nie chciałam wyjeżdżać, bo jestem w liceum, mam zaufanych przyjaciół, i naprawdę mi tu dobrze, ale wiem że w życiu są decyzję, które trzeba podejmować.

Piątek

Przez te ostatnie dni w tej szkole czułam dziwną pustkę.
Dzisiaj jest piątek, w szkole przyjaciele oraz znajomi mnie żegnali mówiąc, że będziemy w kontakcie.
Przed pójściem do domu nauczyciele oddali mi dyplomy, które wisiały na gazetce w szkole, podarowali mi podarunek, i życzyli sukcesów w nowej szkole.
Wychodząc z szkoły popatrzyłam na nią ostatni raz.. wiele wspomnień, tych dobrych, i tych złych.
Zawsze jakaś moja mała cząstka zostanie w tej szkole na zawsze.

W sobotę spakowałam ostatnie rzeczy było ich trochę, chociaż większość jest już w nowym mieszkaniu w Waszyngtonie.
Nie widziałam nowego mieszkania, i bardzo mnie ciekawi jak wygląda, niedługo się przekonam.

O 9:00 rano w niedzielę ruszyliśmy do Waszyngtonu.
Podziwiałam kawałek naszego pięknego małego miasta, który powoli zanikał.
Czułam, że opuszczam jakąś pewną historię, którą stworzyłam tutaj od najmłodszych lat.
Podobno w Waszyngtonie też jest pięknie, zniewalające widoki, przynajmniej wszyscy tak powiadają.

Przez reszte podróży spałam.
Obudził mnie głos mojego taty
–Córeczko już jesteśmy na miejscu, chodźmy zobaczyć nasze mieszkanie – odparł, po czym wyciągnął walizki z samochodu.
Idąc z moimi rodzicami do mieszkania, i patrząc na budynek pomyślałam w ciszy to nie jest mieszkanie tylko jakaś cholerna willa...

----------------------

Oto kolejny rozdział.

Przepraszam za jakiekolwiek błędy ortograficzne 🙏

Dajcie po sobie znak, że czytaliście💬🌟

Mam nadzieję, że opowiadanie mojego autorstwa komukolwiek się spodoba.
Napiszcie co sądzicie.
Przpraszam za krótki rozdział.
(340 słów)

Do zobaczenia za niedługo. Pozdrawiam Zbuntowana85