Mine - Zafiro Morelli

Chapter 17

《CHAPTER 17》

~Present time~

-K I E R A-

Kinakabahan man ay pinilit kong ilakad ang mga paa ko papunta sa dati naming tahanan ni Denver, as I walked to the pathway memories of me and Denver crossed through me, nagsimula kaming mangarap ng masayang pamilya habang nakatingin sa kinoconstruct na mansion na ipinapagawa naming dalawa.

Nakakalungkot lang dahil ang sinimulan naming pangarap ay unti-unti nang nagkawatak-watak dahil lamang sa pagbitaw niya, dahil sa pagkawalan niya ng pag-asa na maaari ko pa siyang mabigyan ng masayang pamilya, umabot kami sa puntong nagkakasakitan na at nagkakasigawan na, akala ko nga nung nagduduwal ako't nanghihina dahil sa pagbubuntis e dahil sa mga pananakit niya, akala ko'y bibigay na ang katawan ko sa sobrang stress pero hindi, mayron pa pala akong dapat masaksihan at yun ay ang pagtataksil niya.

Sinabi ko sa sarili ko na kaya kong tiisin ang mga pananakit niya wag lamang niyang abandonahin ang magiging anak namin pero nang makita ko kung gaano siya kataksil ay mas pipiliin ko na lamang na ilayo ko ang sarili ko at anak ko mula sa walang kwenta niyang ama pero nang mamuhay ako sa New york ay dun na nga rin bumitiw si baby, tuluyan na akong iniwan na mag-isa.

Huminga ako nang malalim at hinugot lahat ng lakas ko para kunatok sa pintuan.

I knocked three times and after a few moments the door opened revealing Clarissa, my mother-in-law, a shookt face was painted on her face.

"K-Kiera" she stammered.

Ilang segundo na ring nakatitig sa akin si Tita Clarrisa bago siya magising at niyakap ako.

"Oh god, Kiera where have you been? Denver was looking for you for a long time now" sabi niya gabang nakayakap sa akin, I hugged her back because I knew she was so kind to me para na rin siya ang tunay kong ina dahil mas mapagmahal pa siya sa akin kesa sa tunay kong ina at ama.

"Pwede po bang pumasok Tita?" I said at agad naman niya akong hinatak papasok.

Ipinalibot ko ang tingin ko sa kabuuan ng mansion at masasabi kong pinabago lahat ni Denver to the smallest details into the big ones.

We sat on the grey couch as Tita Clarrisa's hands still holding mine.

"Denver called me that he saw you at the airport riding on a plane, he said you seen him too so he assumed that you we're going back here at the philippines...so I went here to wait for you because I missed you Kiera, you were like a daughter to me so I was worried sick when you left us" mahabang speech ni Tita.

"Patawad Tita hindi ko intensyung pag-alalahanin kayo" sabi ko.

Huminga muna si Tita bago ako sagutin.

"I knew what Denver did and I must say he's an ass for cheating on you but please.....give him a chance, my dear, hindi ko kayang makita kayong nag-aaway, you guys have been through hardships and you stayed together, ngayun pa ba kayo mag-aaway"

Gusto ko mang sumbatan ang Tita Clarrisa ko ay di ko magawa dahil sa laki ng respeto at pagmamahal ko rito ngunit ang gusto niyang mangyari ay di ko maaaring gawin, hindi ko kayang limutin na lang ang pangangaliwa niya at ang pag-abandona sa amin ng anak ko.

Napailing-iling na lang ako habang mapait na ngumingiti.

"I'm sorry Tita but everything will end and so do our relationship" sabi ko.

"But----" Naputol ang sasabihin ni Tita nang marinig naming bumukas ang pintuan.

Napalingon ako sa direksyun kung saan ang pinto, ganun na lamang ang pagkabigla ko nang makita ko si Denver, sumulpot din sa likod niya ang mga magulang ko.

Napatayo kami ni Tita and so my own mother stepped towards me and the next thing she did was beyond what I'm expecting.

"Hayop kang babae ka! ang kapal ng mukha mong bumalik pa rito, pagkatapos mong layasan ang asawa mo may mukha ka pa talagang iniharap sa amin!!!" sigaw ng mama ko habang sinasabunutan ako.

"Aray Ma tama na!" pigil ko habang pilit na inihihiwalay ang kamay niya sa buhok ko, nagkagulo na sa loob ng mansion dahil sa ginawa ni mama.

Pinigipan ni Papa si mama habang ako naman ay niyakap lang ni Tita Clarrisa.

Nilingon ko sila Mama't papa and I saw their anger rising up, especially my father.

"I-I came here for a divorce" I said as my eyes started to water.

Hindi na kinaya ng emotion ko na mapaluha dahil sa isiping sarili kong magulang ang nananakit pa sa akin, imbes na ako ang kampihan nila ay ang lalaki pa ang kinampihan.

"Gusto ko nang makipaghiwalay sa lalaking yan, after all of what he has done to me siya pa talaga ang kinakampihan niyo" sabi ko habang humahagulgol na itinuturo ang lalaking katabi nila.

"Bakit ha! ano bang ginawa niya sayo para hiwalayan mo siya?" Papa asked angrily.

"He cheated on me Pa" sabi ko.

Bago ko pa mailathala ang kababuyan niya ay nakaramdam ako ng hapdi sa pisnge, bahagya ring dumugo ang labi ko dahilan upang malasahan ko ang sarili kong dugo.

It was my Father who slapped me.

"Siya pa talaga ang ginawa mong taksil, baka ikaw nga tong taksil, malay ba namin kung may ibang lalaki ka nang kinakalantaryo sa bansang pinanggalingan mo kaya ka nakikipaghiwalay ha!!" bulyaw sa akin ni Papa habang ako naman ay patuloy lamang sa pag-iyal habang nakahawak sa mahapdi kong pisnge.

"I can't believe this, ako ang biktima dito Pa, paano niyo nagagawa sa'kin to?" tanong ko.

"Nangangatuwiran ka pa!" umangat ang kamay ni Papa at akma na sana akong sasamoalin muli nang bigla na lamang nagsalita si Denver.

"That's enough Papa" prenteng sabi niya sabay lakad papalapit sa akin at hinablot ang kamay ko, mahigpit ang pagakakahawak niya sa kamay ko kaya di ko maialis he went inside our old room and then he slmmed the door closed at kasabay nun ay ang pagsandal niya sa akin sa dingding, marahas ang bawat galaw niya kaya napangiwi ako nang lumapat ang likod ko sa dingding.

I had cuts and bruises all over my body that was caused by Lord Ace when he got angry and he just wanted to hurt me and now Denver is the one hurting me, tsss ganito ba talaga kalupit sa akin ang tadhana lahat na lang ng taong minahal ko ay sinasaktan na lamang ako, wala na ba akong ibang papel sa mundo kundi ang masaktan?

"So maybe Papa is right, taksil ka nga, paano nangyaring sumakay ka sa eroplano ng mga Morelli huh at may kasama ka pang bodyguards, sino sa pamilyang yun ang nabingwit mo at ngayun gusto mong makipaghiwalay?" he asked furiously.

"Wala kang karapatang sumbatan o insultuhin ako when in the first place ikaw ang nagtaksil sa ating dalawa!" sigaw ko rito.

VOTE, FOLLOW and COMMENT