Chapter 34

1.1K 48 21
                                    

《CHAPTER 34》

-K I E R A-

Nag-iinit na ang magkabilang gilid ng mga mata ko dahil sa sinabi niya ngunit ayoko siyang paniwalaan, alam kong hindi magagawa ni Zafiro ang pinagsasabi niya.

"S-stop lying Nancy" I stuttered.

"I'm not lying maybe Lord Ace was the liar and you were so stupid to fall for it, he will crush you down to let you feel the pain that you caused him when you left, he will love this child more than your pathetic twins----" bago pa sana niya maipagpatuloy ang sasabihin niya ay agad na lumapat ang kamay ko sa makapal niyang pagmumukha.

"Don't ever call my kids pathetic, you are the one whose pathetic, do you really think that Zafiro will touch you?! he wouldn't" bulyaw ko sa babaeng ito.

"Oh really? if you don't believe what I say then go ask him who did he had s*x with while you were gone? who made him felt heaven? who did he bedded with and you know what? it was me, me!"

Bago pa man maproseso ng utak ko ang pinagsasasabi niya ay bumukas ang pintuan sa kwarto ng kambal at dun sumulpot si Zafiro.

I was looking at him when my tears slowly fell.

'akala ko masaya na kami, bakit ba nangyari to? hanggang kailan pa ba ako masasaktan?'

Bakit di ko agad napagisip-isip na baka nga may nangyari sa kanilang milagro nung ako'y wala, baka nga tama si Nancy gusto lamang akong wasakin ni Zafiro dahil sa pang-iiwan ko ngunit bakit sobra-sobra naman yatang masakit ang nararamdaman ko?

"K-Kiera let me explain" utal na sabi ni Zafiro.

"So this was your plan?!" sigaw ko.

"No...no baby....f*ck get out Nancy!" sigaw niya at malugod namang umalis si Nancy kaya kami na lang dalawa ang nasa loob ng kwarto.

"I've had enough of this...sawang sawa na akong masaktan!" sigaw ko habang patuloy pa rin sa pagpatak ang aking luha.

Naglakad ako papalabas pero hinarangan lamang ako ni Zafiro, niyakap niya ako ng mahigpit dahilan upang sumubsob ang mukha ko sa kaniyang dibdib.

"Please, I'll make it up to you just don't leave" pagmamakaawa niya.

"You've hurt me too much Zafiro, congratulations you've won" pinilit kong kumalas sa kaniya at lumabas na sa kwarto ng kambal.

I went inside our room and run towards the closet, nilabas ko ang aking maleta at pinaglalagay dun ang mga gamit ko, buo na pasya ko I've had enough of him hurting me so I have to go.

"Where are you going?" tanong ni Zafiro pero di ko na lang siya pinansin at nagpatuloy lang ako sa pag-iimpake.

Nabigla na lamang ako ng itapon niya sa sahig ang mga gamit ko.

"You're not leaving me!" sigaw niya.

'Aba ikaw pa talaga 'tong nagalit huh?'

"Who said I'm not?" sabi ko.

"B-baby please...I thought I told you to trust me?" he said with tearful eyes.

"Did I said thay I would trust you? no-uh after every pain you made me felt do you really think that I can trust you? No way!" sabi ko at ibinalik sa maleta ang nagkalat na damit.

"Please baby, I swear I'll make things right this time just please don't leave me" pagmamakaawa niya.

Hindi ko na lamang siya oinansin at nung maayos ko na ang maleta ay naglakad na ako patungo sa pintuan ng kwarto pero natigilan ako dahil sa sinabi niya.

"If you leave then it would be better if I just kill myself" banta nito.

Nilingon ko siya at dun nakita ko ang isang tanawing kahindik-hindik.

Nakatutok ang baril sa kaniyang sintido, a sight that made my blood drain, nanlaki ang mata ko dahil sa akto niya.

"W-what are you doing?" bakas sa aking pananalita ang pag-aalala.

"Please don't leave me, I'd die if you will" sabi niya.

Tiningnan ko siya sa kaniyang mata at bakas dito ang mangiyak-ngiyak na ekspresyun.

"I beg you Zafiro stop hurting me again" pagmamakaawa ko dahil ang makita siyang ganito ay masakit din para sa akin.

"Can't you see? we keep hurting each other everytime and I'm sick of it, we are not compatible. So it would be good if we just separate ways" sabi ko.

"No, If we're not compatible then I'll force it to be, I just want to be with you Kiera please, I'm so sorry for everything that I've done I truly regret it" pagmamakaawa niya at tuluyan na ngang pumatak ang kaniyang luha.

"Don't kill yourself for me Zafiro, we have kids and I know you could provide for them so I will let you guys be, I'll leave alone" sabi ko in a sad tone.

'Hahayaan kong siya na ang mag-alaga sa mga bata sino ba naman kasi ako para kunin sa kanila ang maayos at masagang buhay nila sa piling ng kanilang ama, kung sana may kaya lang ako para mabuhay ko ang mga bata ay oipilitin kong kunin sila kay Zafiro ngunit wala akong sapat na pera para mabuhay kaming tatlo'

Lumingon ako para sana lumabas ngunit biglang may yumakap sa binti ko.

"Please don't leave me" he pleaded making my heart sink, panibagong batch naman ng luha ang pumatak dahil sa pagmamakaawa niya pero kailangan kong baliwalain yun kasi masakit na.

"Live well Zafiro, you will forget me when the time comes" bulong ko.

Comment your thoughts about the chapter.

VOTE
COMMENT
FOLLOW

Mine - Zafiro Morelli Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon