Mine - Zafiro Morelli

Chapter 25

《CHAPTER 25》

-K I E R A-

Nang makasakay na ako ng kotse papuntang airport ay dun na ako napabuntong hininga, I rested my back at the leathered chair of the cab.

Hindi ko na maintindihan ang katawan ko kung paano pa nito nakakaya ang mga pasakit na dinaranas ko, saludo rin ako sayo self ha ang lakas mo.

Well, ang mga anak ko lang naman ang nagsisilbing lakas ko eh, kailangan ko pa silang makita bago ako matumba sa sobrang stress, hindi na ako mapakali na makita silang muli at sana payagan pa rin ako ng tatay nila na manatili sa tabi nila.

"Manong itigil niyo" sabi ko sa driver nang mamataan ko ang isang pamilyar na babae sa palengke.

Bumaba ako ng kotse nang maipark ni manong sa gilid at nagmadali akong puntahan ang ginang.

"Uhm excuse me" tinapik ko ang likuran ng ginang na ngayun ay namimili ng gulay.

'Sana nga siya na ito' panalangin ko.

Lumingon ang ginang at nung nakita ko ang mukha ng ginang ay laking tuwa ko dahil muli ko siyang nakita.

"Nay!" tanging sambit ko at dali dali kong niyakap ang ngayong shocked na si Nay Sabel.

"Naku Kiera! paano ka nakarating dito?" nagtataka ngunit masayang tanong ni Nay Sabel sa akin.

"Sa awa ng diyos nagawa akong palayain ni Lord Ace ngunit..." bumaba ang tono ko dahil sa naramdaman kong lungkot, sasabihin ko kaya kay Nay Sabel ang tungkol sa kambal? it's been 5 years nung last kaming magkita ni Nay Sabel e.

"---Nay kailangan kong bumalik sa kaniya" I said.

"Huh? bakit ka pa babalik? wala ka bang matirhan walang problema pumaroon ka saakin...naku naman nak bigyan mo nga ako ng matinong rason kung bakit ka pa babalik?" nag-aalalang sabi ni Nay Sabel.

"Nay...." shyet nahihirapan talaga akong sabihin kay Nay Sabel.

"----N-Nay nag-nagka-kaanak kami ni L-lord Ace" I stuttered.

"A-ano!!!"

Unti-unti nang nanggigilid ang mga luha ko dahil sa mga memories na bigla na lamang nag-flash sa isipan ko.

"Nagbunga ang kalapastangan niya sakin ng kambal, kaya ako babalik doon ay para makapiling ko na ang mga anak ko" sabi ko.

"Nag-alala nga ako sayo noon kasi malalayo ako sayo, sino ba. ang nag-alaga sayo nung mga panahong wala ako?"

"Nag-hire naman si Lord Ace ng bago kong maid eh si Nancy kahit papaano ay naalaga naman ako dun at magmula ng maipanganak ko ang kambal ay di na niya ako sinasaktan----" pinutol ni Nay Sabel ang sasabihin ko.

"Kambal?!" tanong ng matanda, tumango na lamang ako dahipan upang siya ay mapasinghap sa gulat.

Di nagtagal ay bumaba ang balilat ni Nay Sabel at lumungkot ang awra nito.

"B-bakit Nay?"

"Hay pasensya na Kiera, di kita naipagtanggol mula sa kaniya" malungkot na saad ni Nay Sabel.

I shook my hid in disagreement.

"Nay naman e nasa past na yun at saka kahit mapait ang pinagdaanan ko'y kahit papaano lumigaya ako dahil dumating sa buhay ko ang kambal"

Mapait na ngumiti si Nay Sabel at marahang tinapik-tapik ang braso ko.

"Siyanga pala, nabanggit mo ang pangalang Nancy?"

"Opo si Nancy ang nag-assist sa akin noon hanggang ngayun" sabi ko, Nay Sabel frowned na oara bang kahina-hinala si Nancy.

"Naku nak medyo dumistansya ka sa Nancy na yun ha, iba kasi ang kutob ko sa babaeng yun eh"

"Kilala niyo ho ba siya?"

"Kung hindi ako nagkakamali e, isa siya sa mga babae ni Lord Ace na dati nang di pinag-aaksayahan ni Lord Ace ng panahon kaya gusto kong mag-ingat ka sa babaeng yun baka saktan ka, malay mo baka nagseselos yun dahil nagkaanak kayo ni Lord Ace" alalang sambit ni NaySabel.

"Ganun ba? kaya pala minsan di ako komportable sa babaeng yun eh"

Pagkaraan ng ilang minuto nilang pag-uusap ay tinawag na ng Driver si Kiera dahil pa-late na daw si Kiera sa flight, nag-yakapan sina Kiera at Nay Sabel at nagpaalaman na.

**********

Kinakabahan man ay nagawa kong tahakin ang madilim na bahaging ito ng gubat kung saan papunta sa mansion ni Lord Ace.

Matataas ang mga damo kumpara noong last na nandito ako, hindi ba niya pinapaayos ang sakop ng ari-arian niyang ito?

Pagkatapos ng ilang lakad ay nadatnan ko ang mansion na wala ni isang ilaw at sa mukha nito ay halatang wala nang tao, baka mga multo nga lang ang nakatira e nagmukha nang haunted mansion dahil sa sobrang kadiliman at ang mga damong gumapang na sa dingding ng mansion.

Tinakbo ko ang malawak na lupain papunta sa pintuan ng mansion dahip sa pag-alalang baka may nangyaring masama.

"Lord Ace!!!"

"Please open the door!!!"

"My L-lord!!!"

Nakailang ulit na akong sumisigaw sa pintuan ngunit wala nang bumukas nito, nanggilid naang mga luha ko sa. isiping baka napahamak ang mga anak ko, anong gagawin ko?

Isinandal ko ang likuran ko sa pintuan at napadaosdos nang unti-unti na akong mawalan ng pag-asa na makita ko pa ang kambal.

I hugged my knees and cried.

"Nasan na kayo?" I muttered with my eyes pouring liquids.

Sumabay sa pagpatak ng ulan ang aking luha dahilan upang maiyak pa ako ng todo, after a few moments I heard footsteps coming towards me so I slowly looked up, una kong nakita ang pares ng sapatos na nasa harapan ko, I looked up to see the person whose standing in front of me and got shocked to finally see the owner of those polished shoes.

"Kiera?"

"Connor" sambit ko

Magkikita pa ba kaya sina Lord Ace and Kiera?

VOTE
COMMENT
FOLLOW