Your Choice [Uni/Zaw]

Part 6

Unicode

“ဆရာဝန်ကြီးက ဆေးရုံခဏသွားနေလို့။ ဆရာဝန်အငယ်ဘဲရှိမယ်ရှင့်။ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”

“ရပါတယ်။ ဆရာဝန်အငယ်ဆိုလဲအဆင်ပြေပါတယ်။ နာမည်က”

“Doctor Kim SeokJin”

“ဗျာ”

Taehyung အရမ်းအံ့ဩသွားတယ်။ အဲ့ဆရာဝန်နာမည်က သူ့အကိုနာမည်နဲ့သွားတူနေတယ်လေ။ သူ့အကိုကလဲ သွားဆရာဝန်ဘဲလေ။

“Hyung များလား။”

“လူနာကိုအထယ်ခေါ်လို့ရပြီနော်”

Taehyung တို့ဝင်သွားတော့ ဆရာဝန်က တစ်ခြားဘက်လှည့်ပြီး လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်နေတယ်။

*ပုခုံးအကျယ်က Jin hyung လိုဘဲ။ ခြေတံနဲနဲတိုတယ်။ အရပ်လဲတူတယ်။ hyung များလား*

“ကလေးကဘာဖြစ်လို့လဲ”

ဆရာဝန်ကဒီဘက်မလှည့်ဘဲ အလုပ်လုပ်ရင်းမေးနေတယ်။

“သားလေးသွားလာစစ်တာပါဆရာ”

*နေပါအုံး ငါဒီအသံကိုရင်းရင်းနှီးနှီးကြားဖူးပါတယ်။ Taehyung များလား”

Jin ကသိချင်တာနဲ့ ဒီဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ညီ Taehyung ဖြစ်နေတယ်။

“Taehyung ညီလေး”

“Jin hyung တကယ်ဘဲ Jin hyung လား”

“ငါလေ Jin hyung လေ။ မင်းအကို”

သူတို့နှစ်ယောက် ဝမ်းသာလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေတောင်စီးကျတယ်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖတ်လိုက်ကြပြီး ပြန်တွေ့ရတာကိုဝမ်းသာနေကြတယ်။ ဘေးနားက နှစ်ယောက်ကတော့ နဲနဲနားမလည် ကြဘူး။ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဆိုတာကိုလေ။

“မင်းကိုပြန်တွေ့ရတာဝမ်းသာလိုက်တာ”

“ကျွန်တော်ရောဘဲ”

“ဆရာဝန်ကြီး သားကိုဒီနေ့ကုပေးတော့မှာလား။ သားအိပ်နေရတာ အိပ်ပျော်သွားအုံးမယ်”

ချစ်စရာသားသားလေးရဲ့ အသံက Jin ရဲ့နှလုံးသားကို အပ်နဲ့ထိုးလိုက်သလို့ဘဲ။

“Taehyung ဒါကမင်းသားလား”

“မဟုတ်ဘူး hyung သား”

“တကယ်ဘဲငါ့သားလား”

ဆေးကုသကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေတဲ့ကလေးကို သေချာကြည့်ပြီး ကလေးကိုတင်းတင်းရင်းရင်း ဖတ်လိုက်တယ်။

(အော်အဖေဆိုတော့လဲ သားကိုချစ်ရှာမှာပေါ့။ အဖေတိုင်းလို့ထင်မိပါတယ်။)

Zawgyi

“ဆရာဝနျကွီးက ဆေးရုံခဏသှားနလေို့။ ဆရာဝနျအငယျဘဲရှိမယျရှင့ျ။ ဘယျလိုလုပျမလဲ”

“ရပါတယျ။ ဆရာဝနျအငယျဆိုလဲအဆငျပွပေါတယျ။ နာမညျက”

“Doctor Kim SeokJin”

“ဗြာ”

Taehyung အရမျးအံ့ဩသှားတယျ။ အဲ့ဆရာဝနျနာမညျက သူ့အကိုနာမညျနဲ့သှားတူနတေယျလေ။ သူ့အကိုကလဲ သှားဆရာဝနျဘဲလေ။

“Hyung မြားလား။”

“လူနာကိုအထယျခေါျလို့ရပွီနောျ”

Taehyung တို့ဝငျသှားတော့ ဆရာဝနျက တဈခွားဘကျလှည့ျပွီး လုပျစရာရှိတာတှလေုပျနတေယျ။

*ပုခုံးအကယြျက Jin hyung လိုဘဲ။ ခွတေံနဲနဲတိုတယျ။ အရပျလဲတူတယျ။ hyung မြားလား*

“ကလေးကဘာဖွဈလို့လဲ”

ဆရာဝနျကဒီဘကျမလှည့ျဘဲ အလုပျလုပျရငျးမေးနတေယျ။

“သားလေးသှားလာစဈတာပါဆရာ”

*နပေါအုံး ငါဒီအသံကိုရငျးရငျးနှီးနှီးကွားဖူးပါတယျ။ Taehyung မြားလား”

Jin ကသိခငြျတာနဲ့ ဒီဘကျကိုလှည့ျကွည့ျလိုကျတော့ သူ့ရဲ့ညီ Taehyung ဖွဈနတေယျ။

“Taehyung ညီလေး”

“Jin hyung တကယျဘဲ Jin hyung လား”

“ငါလေ Jin hyung လေ။ မငျးအကို”

သူတို့နှဈယောကျ ဝမျးသာလှနျးလို့ မကြျရညျတှတေောငျစီးကတြယျ။ တဈယောကျကိုတဈယောကျ ဖတျလိုကျကွပွီး ပွနျတှေ့ရတာကိုဝမျးသာနကွေတယျ။ ဘေးနားက နှဈယောကျကတော့ နဲနဲနားမလညျ ကွဘူး။ ဘယျလိုဖွဈတာလဲဆိုတာကိုလေ။

“မငျးကိုပွနျတှေ့ရတာဝမျးသာလိုကျတာ”

“ကြှနျတောျရောဘဲ”

“ဆရာဝနျကွီး သားကိုဒီနေ့ကုပေးတော့မှာလား။ သားအိပျနရေတာ အိပျပြောျသှားအုံးမယျ”

ခစြျစရာသားသားလေးရဲ့ အသံက Jin ရဲ့နှလုံးသားကို အပျနဲ့ထိုးလိုကျသလို့ဘဲ။

“Taehyung ဒါကမငျးသားလား”

“မဟုတျဘူး hyung သား”

“တကယျဘဲငါ့သားလား”

ဆေးကုသကုတငျပေါျမှာ လှဲနတေဲ့ကလေးကို သခြောကွည့ျပွီး ကလေးကိုတငျးတငျးရငျးရငျး ဖတျလိုကျတယျ။

(အောျအဖဆေိုတော့လဲ သားကိုခစြျရှာမှာပေါ့။ အဖတေိုငျးလို့ထငျမိပါတယျ။)