bölüm 34

2.8K 145 40
                                    

Buğra:Artık senin üzülmeni istemiyorum. Senin bununda üstesinden geleceğinden şüphem yok. Artık bende yanındayım, her ne olursa olsun.

Gözlerinin yanında bu kez yüzünde de  bir tebessüm oluştu. 3 yıldan sonra ilk kez icimde birşeyler koptu. Ona güvenmek istiyorum belkide.

Ayağa kalktı.

Buğra:hadi Nehir sen bu savaşında üstesinden geleceksin. Çünkü sen çok güçlüsün.

Onun söylediklerinden sonra kendimde her ne kadar o gücü görmesemde sözleri beni tatmin etmeye yetti. Bende ayağa kalktım.

Aşağı indim kapının önüne gelince kalbim delicesine çarpmaya başladı. İceri ilk adımı  atınca Ateş abim, annem ve diğerlerininde gelmiş ayakta olduğunu gördüm. Gözlerimi herkesin üstünde gezdirdim ve en son  onunla göz göze geldim. Canımla...

Gözyaşlarım bu anı bekler gibi akmaya başladı. Nasıl bir açıklaması vardı, beni bizi ayırmaya yetecek kadar ne geldi başına acaba?

Aras:duru

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Nehirden devam:

Karşımdaydı işte kanlı canlı tek parça halde karşımdaydı. Şoktan çıkarak ona doğru koştum, koştuğumu farketmesi ile kollarını açması bir oldu. Hızla boynuna kollarımı doladım. Başımı omzuna gömüp kokusunu içime çekiyordum. O da aynı işlemi saçlarımda uyguluyordu.

Aras:meleğim

Yaşıyordu işte... nefes alıyordu konuşuyordu. Kanlı-canlı kollarımdaydı. Yaşıyordu...

Nehir:y-ya-yaşıyorsun

Hıçkırık kaçmıştı ağzımdan. Kendimi kontrol edemiyorum. Yaşıyor... yanımda...

Aras:yaşıyorum

Sesi ile bir an duraksadım. Yaşıyor, bana bunca acıyı yaşatan, canım dediğim, abim dediğim insan... Yaşıyor...

Hızla ayrıldım ondan, ayrılmam ile yüzüne tokat attım. Yanağı sağa doğru savrulurken ona vurduğum canım acımıştı. Daha ilk saniyeden pişman olmam ne kadar doğru? Gözlerim dolarken derin bir nefes aldım.

Nehir:niye?

Başını bana çevirdi

Nehir: niye ya niye? Niye bana bunu yaptın? Niye benim canımı bu kadar  çok  yaktın?

Aras:özür dilerim... herşey için yaşadığın  onca acı için binlerce kez özür dilerim. Ama mecburdum buna...

Nehir:neye mecburdun

Aras:mecburdum, bunu yapmak zorundaydım

Boğazım yırtılırcasına bağırmıştım. Buna dayanamıyorum artık

Nehir:neye mecburdun ya neye?

Kendinden geçmiş gibiydim benim bağırmam ile daha çok bağırarak beni susturmuştu.

Aras: mecburdum yoksa sana zarar vereceklerdi.

Şaşkınlıkla  gözlerine  baktım. Ne demisti o "mecburdum yoksa sana zarar vereceklerdi"

Ates:kim?

Varlığını unuttuğum abimin konuşması ile ona döndüm. Herkes şaşkın birşekilde bizi dinliyordu.

MAFYALARIN KARDESI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin