Başrol

Yalnız Prens/5. bölüm

Şunu asla unutmayın; senin başaramadığını başkaları, başkalarının başaramadığını en iyi sen yapabilirsin.

Çünkü sen kendi hikayenin başrolüsün.🏅

Şarkıyı açmayı unutmayın.

Başrol'lerim iyi okumalar💕

☆☆☆☆☆☆

Soğuk esen rüzgar yavaşça bedenime doğru süzülüyordu. Hafifçe ellerimi bedenime sardım. Rüzgâr yüzüme sert bir şekilde vurmaya devam ediyordu.
Gözlerimi hafifçe açarak etrafıma bakındım. Ormandaydık, evet en son bende ormandaydım taki avcının tuzağına düşene kadar.

"Hey!"

Bana seslenen tarafa doğru hafifçe kafamı çevirdim.

"Nasıl telsiz'i ilk sen buldun?"

Ellerini kıvırcık saçlarına daldıran 6 numaraya baktım. Hemen ona katılan 8 numara' yada dönmüştü bakışlarım;

"Hile yaptın değil mi Burçin?"

Kafamı hayır anlamında sallarken konuşma duyumu yitirmiş olmaktan tekrar korktum.

"Hayır ilk sen buldun telsizi"

"Oysaki sadece meyve topluycaktin!"

"İlk sen ayrılmadın mı Burçin'den? Karışma kıza"

"Bişey demedim ben!"

Yavaşça gözlerimi kapattım ve ne hakkinda konuştuklarını anlamaya çalıştım.

"İnanamiyorum hani hepimiz bir olucaktık?"
"Öyle ama..."
"Hepiniz telsizleri bulmak için ayrıldı diğerinden"
"Hayır!"

Telsiz... evet, telsiz diyorlardı. Ne telsiz'i aramıştım, nede telsiz bulmuştum. Ne oluyordu?
Gözlerimi hafifçe araladım. 8 numara 11'e Bakarak;

"Tamam ben bıraktım Burçin'i!"
"Sonunda kabüllendiğin için çok sağol   ya"

"Ama O'da fırsattan istifade hemen telsiz'i aramaya gitmiş."
"Eminimki öyle değildir."
"Öyle değilse nasıl ilk O buldu telsiz'i?"
"Ben... Ben!"
"Konuş hadi!"

Diyerek 11 numara'ya yaklaştı. Ama 11 numara'nın bu sorusuna cevap veremeyecek gibi gözüküyordu.
Ani bir şekilde işaret parmağını bana doğrultarak;

"O'na soralım!"

Dediğinde dik dik onlara bakmaya başladım.

Ne yazıkki bende onların bu sorusuna cevap veremezdim çünkü son hatırladığım şey esen soğuk rüzgar ve avcı tuzağına düşmüş olmamdı.

Yaslandığım duvardan güç alarak ileri doğru eğildim.

"Saçmalamayın!"

Bağırarak elimi 6 numara'ya doğrultarak;