Büyük biri bilinmezlik...
4 yaşında babasını 7 yaşındaysa annesini kaybeden sevgiye muhtaç bir kız...
İkizinden büyük bir darbe almasının acısını sindiremezken, düştüğü Bu 4 duvarlı odanın, ne kadar sakin görünsede içinde katillerin çam ağaçlarını...
Uzun bir sürenin ardından beraberiz. Sizleri çok özledim!
Öncelikle çok yoğun olduğumu ve bölümü gerçekten çok uzun süredir atmadığımı biliyor ve sizlerden özür diliyorum.
İkinci olarak Bora'nın adını değiştirmeye karar verdim. Düşüncelerinizi benimle yorumlar kısmından paylaşabilirsiniz.
Tüm yorumları ciddiye alarak yüzümde saf bir tebessümle okuyor ve dönmeye çalışıyorum. Sizleri çoook seviyor ve Yorumlarda görüşmek üzere ayrılıyorum💝🙈
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir orman olsa şöyle her baktığımızda kafamızı dinleyecekğimiz bir orman... Mesala; 'senin gözlerin' gibi🖤
Bölüme geçelim sizi çok tutmadan:
☆☆☆☆☆☆
Gülümsüyorum... peki ya neden? Beraberinde ağlıyorum... Neden?! Nefes alıyorum... ...Neden?
Ahh. Unutmuşum intikam için. Beni önce umutla sarmalayan sonrada koca bir boşluğa bırakan adama karşı doğan nefret kıvılcımları yüzünden belkide. Burçin'e beni buraya atmasının karşılığında nasıl ayakta durduğunu göstermek için. Buradaki herkesten güçlü olup intikam almak için nefes alacağım. Güçlü olacağım.
Genç kız alev alev gözleriyle kardeşinin fedaisi olan adama baktı.
Bakışları ciddiydi. Yarim bir tebessümle; "Demek Burçin gönderdi." "Burçin mi?" Yalancı endişesini bir tık yükseltti. "O... iyi mi?"
Adama çam yeşili gözlere baktı. Dedikleri gibi değildi.. Saf bir çocuğun gözlerinden uzak gökyüzünü andırıyordu. Orada bir şimşek çıktığına an be an şahit oldu.
Bir ayağı geriyi adımlayan adam sendeleyerek süzdü kızı. 19 yaşındaki beyaz gecelikli meleği. Pekte süzdü denemezdi. Zira o gözler içindeki koru yansıtıyordu. Kelamları ise 19 yaşındansa küçük bir çocuktaki endişeyi taşıyordu. Kız tekrarladı;
"Kardeşim iyi mi?"
Komut olmuşçasına onayladı başıyla. Kıyamet alametiydi bu. 2 melek yüzlü azrail bir dünyada yer alıyordu.
Toparlanarak açıkladı; "O iyi..." derin bir nefes daha aldı Burcu.
Tabiiki iyi olması gerekiyordu, Kuklasını istediği gibi oynatıyor.
Nefes daha aldı, haramdı bu hava. Bir nefes daha aldı, çok güçsüzdü. Her nefesi iki ucu bıçak, hançerdi.
Adamın onu sandelyeye oturtmasına izin verdi. Kan vardı gri masada. Onun kanı, sevdiğinin. Orada olması gereken kırık vazo yoktu artık. Bircu'nun parmaklarından damlayan kanda. Oysaki o gün fevri davranmış ve kaçacağını düşünerek fırlatmıştı sevdiğine.
