MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 34: BETWEEN WAR AND PEACE

Ελένας POV

Το φεγγάρι έχει πάρει την θέση του ήλιου. Στο παλάτι για πρώτη φορά κυριαρχεί η ησυχία και η σιωπή. Δεν υπάρχει πολύ συνοστισμος ή πανικός.
Αυτή η ατμόσφαιρα μου αρέσει . Μου προσφέρει ηρεμία .

Φτάνω έξω από το δωμάτιο και αφού παίρνω μία βαθιά ανάσα μπαίνω μέσα.
Κοιτάζω δεξιά και αριστερά στο δωμάτιο και διαπιστώνω πως είναι άδειο.
Την στιγμή που πάω να καθίσω στο κρεβάτι η πόρτα του μπάνιου ανοίγει και εμφανίζεται ο Μορέιρα με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από την μέση του.
Μόλις με βλέπει μου χαμογελάει.
- Νόμιζα πως δεν θα ερχόσουν μωρό μου.,μου λέει.
Με προσπερνάει και πηγαίνει και κάθετε στον καναπέ. Πιάνει το ποτήρι με το ποτό του και πίνει μια γουλια.
Δεν ξέρω τι να πω.
Τι να τον ρωτήσω.
- Μορέιρα είσαι καλά?,τον ρωτάω τελικά.
- Ναι , ίσως. Έχω πιει αρκετά., απαντάει τελικά.
- Το μπάνιο δεν σε βοήθησε?,τον ρωτάει.
Εκείνος γελάει και έπειτα σταματάει απότομα.
- Όχι δεν με βοήθησε. Εσύ θα με βοηθήσεις .,μου λέει.
Σηκώνεται από το σημείο που κάθεται και έρχεται σε εμένα.
Αφέθηκα στην αγκαλιά του.......

Φρανσίσκο POV

Είμαι έτοιμος. Αύριο αναχωρώ. Θα την βρω και θα την πάρω μαζί μου αφού αποτελειώσω τον Μορέιρα. Σε δύο εβδομάδες από τώρα θα έχω ξεκινήσει αυτή την μάχη και θα την ρωτήσω χω τελειώσει. Θα νικήσω!
Πρέπει να νικήσω!
Πρέπει να έχω την Ελένα!
Δεν θέλω να με ξεχάσει!
Δεν θέλω να την αγγίξει!
Ο Φράνκο κάθεται στο γραφείο ησυχος διαβάζοντας εφημερίδα .
Δείχνει σκεπτικός.
Μπορεί να έχουμε μαλώσει αλλά όπως πάντα τα ξεχνάμε και ξανά ξεκιναμε από την αρχή.
- Και αν τον αγαπήσει?,με ρωτάει ξαφνικά. Το παίρνω πίσω το γεγονός ότι είπα πως τα ξεχνάμε όλα.
- Δεν θα τον αγαπήσει.
- Πολύ σίγουρος είσαι?
- Συγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω την αρνητικοτητα σου.,του λέω.
- Δεν είμαι αρνητικός αλλά σκέφτομαι πιο μακριά από το σήμερα.,μου απαντάει.
- Πιο μακριά εννοείς την Σκοτία?,τον ρωτάω με υπονοούμενα.
- Αδελφέ μου αν προσπαθείς να με ψαρέψεις θέλω να ξέρεις πως δεν θα τα καταφέρεις. Η Σκοτία είναι μια μεγάλη ιστορία.,μου απαντάει.
Ο Φράνκο είναι κολλημένος με εκείνο το μέρος όπως η Λουσία με την Ινδία. Ίσως εκεί βρίσκονται τα άτομα που τους συμπληρώνουν.
Ο Φράνκο πήγε Σκοτία και δείχνει μυστήριος.
Η Λουσία στέλνει ενθουσιώδη γράμματα αλλά τελευταία δείχνει να μας έχει ξεχάσει.
Εγώ είμαι άτυχος προς το παρόν από ότι όλα δείχνουν.
Χαμογελάω στον Φράνκο.
Με κοιτάζει σηκώνοντας το φρύδι του.
- Τι?,με ρωτάει.
- Τίποτα. Απλώς σκεφτόμουν.,του λέω.
- Καλά κάνεις. Ίσως δεις τι είναι πραγματικά σωστό και τι λάθος.,μου λέει.
Τον αγνοώ συνεχίζοντας να κοιτάζω τον τεράστιο χάρτη που είναι απλωμένος στο τραπέζι. Ευτυχώς που οι γονείς μου έπρεπε να φύγουν επιγοντος για το παλιό παλάτι. Αν ήταν εδώ θα έλεγαν τα ίδια ακριβώς με τον Φράνκο.