MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 15: ΓΙΑ ΈΝΑ ΣΟΥ ΒΛΈΜΜΑ

" Όταν αγαπάς πρέπει να το δείχνεις. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ξέρει τι νιώθει ο καθένας ειδικά όταν το νιώθει για  ένα άτομο που αισθάνεται το ίδιο"

" Αγαπημένε μου αδελφέ,
    Μας λείπεις πολύ εδώ. Ανυπομονώ να σε ξαναδώ. Ως μικρή σου αδελφή δεν συνήθιζα να στέλνω μυνήματα αλλά τώρα θέλω να σου πω πως παντρεύομαι. Ναι, σωστά διάβασες. Παντρεύομαι! Ο Σεμπ είναι τέλειος.
      Θα αναρωτιέσαι που τον γνώρισα. Είναι μεγάλη ιστορία. Θα στην αναλύσω από κοντά. Θέλω να ελπίζω πως θα παρευρεθείς στον γάμο μου που θα γίνει σε τέσσερις μήνες. Οι γονείς μας είναι ενθουσιασμένοι. Δεν περίμεναν πως θα παντρευτώ πρώτη. Είναι όντως αστείο.
     Ο Φράνκο έχει φύγει ως στρατιωτικός στο παλάτι της Σκοτίας. Είναι τιμωρία για κάτι πολύ σοβαρό που συνέβη. Δεν μπορώ να στο πω γραπτώς. Η Λουσία αποφάσισε να μείνει ένα διάστημα καλεσμένη στον βασιλιά της Ινδίας. Η ίδια λέει πως είναι οπισθοδρομικός αλλά στο τελευταίο γράμμα διέκρινα τον έρωτα σε κάθε λέξη της. Ας μην το παραδέχεται η ίδια γιατί είναι περήφανη σαν και εσένα.
       Να ξέρεις πως μας λείπεις και πως σε αγαπάμε. Στείλε μας όταν θελήσεις. Αν δεν έρθεις στον γάμο μου θα καταλάβω.

Υ.Γ Ούτε να το σκέφτεσαι να μην έρθεις. Θα έρθω και θα σε βρω και θα παρακαλάς να είχες έρθει.  Σε αγαπάω αδελφουλη μου.

            Η Γλυκιά μικρή σου αδελφή, Ροζαλία"

Ελένας POV

Ίσως να μπορέσω από την θέση που είμαι να καταφέρω κάτι σπουδαίο. Ίσως συνεισφέρω λίγη βοήθεια στην οικογένεια μου. Τόσους μήνες δεν κατάφερα να τους γράψω απολύτως τίποτα. Τώρα όμως ήρθε η ώρα. Ελπίζω να βρω τον σωστό χρόνο και στιγμή για να τους γράψω και να τους εξηγήσω την κατάσταση.
Είμαι έτοιμη. Έχω φορέσει ένα γαλάζιο φόρεμα και έχω πιάσει τα μαλλιά μου έναν κότσο σαν αυτών που κάνουν οι μπαλαρίνες. Επίσης βάφτηκα ελαφρώς. Κοιταζομαι στον καθρέφτη και έπειτα βγαίνω έξω από το νέο μου, πελώριο δωμάτιο.
Πηγαίνω στο γραφείο του Μορέιρα και οι φρουροί μου ανοίγουν απευθείας την πόρτα.
Μπαίνω μέσα και τον βλέπω να διαβάζει κάποια χαρτιά στο γραφείο του.
Σηκώνει το βλέμμα αλλά μόλις συνειδητοποιεί ότι με μπήκα στο γραφείο του μου χαμογελάει διάπλατα.
- Ελένα! Είσαι εκθαμβωτική.,μου λέει.
Μου δείχνει την καρέκλα μπροστά από το γραφείο του και πηγαίνω να καθήσω.
- Χαίρομαι που ήρθες.,μου λέει.
- Μα εσύ μου είπες να έρθω σε δύο ώρες.,του απαντάω.
- Ναι,αλλά δεν πειράζει γιατί είμαι βασιλιάς. Θα ήταν καλύτερο αν σταματούσες για λίγα λεπτά να μου υπενθυμίζεις τι έχω και τι δεν έχω πει και να με αφήνεις να λέω ότι θέλω.,μου λέει.
- Δύσκολο αλλά θα το σκεφτώ. Οι κρατούμενοι από την χώρα μου...
- Ελευθερώθηκαν. Έφυγαν πριν μια ώρα.,μου λέει.
Αναστεναζω από ανακούφιση.