MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 9 : WHERE ARE YOU NOW?

6 μήνες αργότερα!

Ελένα POV

Πάνε έξι μήνες που είμαι φυλακισμένη σε αυτό το άθλιο παλάτι. Ο βασιλιάς είναι ο πιο βάρβαρος άντρας που έχω συναντήσει ποτέ. Προσπαθεί να με προσεγγίσει και να μου μιλήσει αλλά εγώ τον αποφεύγω όσο πιο ευγενικά μπορώ. Δεν καταλαβαίνω τι θέλει. Δεν μπορώ να τον ψυχολογισω.

Τακτοποιώ ένα από τα δωμάτια όταν ένας φρουρός μπαίνει μέσα.
- Ελένα! Σας ζητάει ο βασιλιάς στον κεντρικό κήπο.,με ενημερώνει.
Αφήνω ότι κάνω και κατεβαίνω κάτω. Προσπερνάω μια σειρά από φρουρούς και βγαίνω μπροστά.
- Ελένα!, προσφωνεί ο Βασιλιάς Μορέιρα.
Με κοιτάζει από πάνω έως κάτω με ένα πονηρό χαμόγελο.
Δεν υποκλίνομαι , άλλωστε δεν το έκανα ποτέ.
- Με ζητήσατε.,του θυμίζω.
- Πάντα θα σε ζητάω Αγγλιδουλα . Εσύ το ήξερες αυτό που μόλις μου είπε ο φίλος μας?,με ρωτάει.
Μου χαμογελάει και κοιτάζω αυτόν που αποκάλεσε φίλο μας .
- Δεν καταλαβαίνω .,του λέω.
Βάζει το χέρι στο λαιμό μου απειλητικά.
- μην με κοροϊδεύεις.,μου λέει.
- Δεν το έχω κάνει.,τον κοροϊδεύω.
- Η πριγκίπισσα της Αγγλίας το έσκασε και την ίδια στιγμή εξαφανίστηκε και ο βασιλιάς Φρανσίσκο. Ο μίσος πλανήτης τους αναζητάει και εσύ που κατάγεσαι από εκεί δεν το έχεις ακούσει?,με ρωτάει.
- όχι, φυσικά. Δεν τους έχω δει καθόλου. Οι βασιλικές οικογένειες δεν βγαίνουν καθημερινά βόλτα στις πλατείες και στις αγορές από όσο ξέρω και επίσης ποτέ δεν εμένα μόνιμα εκεί.,του εξηγώ .
Με αφήνει να ανασανω.
- Έρχεται νέα φρουρά., γυρίζει και λέει στους φρουρούς.
- Από την Γαλλία.,με κοιτάζει λοξά καθώς συνεχίζει.
- Θέλω να είστε συνεπείς και να τους εκπαιδεύσετε καλά. Η μάχη πρέπει να δωθεί και δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει πάντα ένας νικητής. , λέει. Προχωράει και περνάει από μπροστά μου.
- Η Αγγλία όπως και να έχει θα πέσει.
- βάρβαρε!, λέω.
Εκείνος γελάει και με τραβάει στην αγκαλιά του.
- Γυναίκες σαν και εσένα που θα βρίσκω εκεί θα τις κάνω να με παρακαλάνε την στιγμή που θα βασανίζονται από τους φρουρούς μου.,μου λέει στο αυτί καθώς με έχει γυρισμένη με την πλάτη μου επάνω του.
Αποτραβιέμαι.
- μπορεί να κατακτήσεις την Αγγλία αλλά όχι την περιφανεια των ανθρώπων μας εκεί.,του λέω και απομακρύνομαι.

Περπατάω προς το δασάκι. Εκεί μέσα υπάρχει μια μικρή λίμνη όπου πολλές φορές μου αρέσει να βουτάω σε αυτήν. Κάθομαι κάτω και την κοιτάζω.
Το νερό είναι κρύο. Το μόνο που θέλω είναι να ξεπλύνω το άγγιγμα εκείνου του βάρβαρου άντρα. Σηκώνομαι και κατεβάζω το φόρεμα μου. Μπαίνω μέσα και βουτάω. Το τέρμα της λίμνης καταλήγει σε μια μεγάλη καταπράσινη πεδιάδα. Δεν την έχουν φράξει που σημαίνει πως μπορεί να αποτελεί και σημείο φύγεις σε περίπτωση πολέμου.