MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 37 : Η ΣΥΓΝΏΜΗ

Ελένας POV

- Σε χτύπησε?,με ρωτάει ο Μορέιρα.
Κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.
- Όχι δεν το έκανε. ,του λέω.
Με κοιτάζει με μάτια φωτεινά έτοιμα να δακρύσουν.
- Τότε γιατί έκλαιγες?,με ρωτάει.
Χαμηλώνω το βλέμμα μου στα χέρια μου.
- Τον έδιωξα για πάντα.,του εξηγώ.
Όταν τον κοιτάζω βλέπω την απορία του να ζωγραφίζεται στο βλέμμα του.
- Μα αφού τον αγαπάς.,μου λέει.
- Δεν θέλω να είμαι εκείνο το κοριτσάκι άλλο πια. Με αγαπάς και δεν θα σε πληγώσω. Ίσως αργότερα να είμαι σε θέση να σε αγαπήσω.,του λέω.
Χαμογελάει με πικρία.
- Είναι άδικο για εκείνον να μην ξέρει πόσο τον αγαπάς.,μου λέει.
- Μα Μορέιρα εγώ θέλω να σε κάνω ευτυχισμένο.,του λέω.
- Ποιον κορειδευουμε Ελένα?,με ρωτάει.
Όταν βλέπει την απορία στο βλέμμα μου τότε αποφασίζει να μου εξηγήσει.
- Σε δωροδοκισα να με παντρευτείς. Σε αγαπάω παρόλο που δεν με αγαπάς και χαίρομαι που τον απεριψες. Από την άλλη  έχω καταλάβει γιατί το κάνεις. Νιώθεις ασφαλείς. Θέλεις να είσαι σίγουρη πως σε αγαπάει κάποιος και ο Φρανσίσκο δεν στο έλεγε όπως εγώ. Πλην σαφώς περιμένουμε το παιδί μας. Τώρα λοιπόν άφησε με να σου δώσω την ευκαιρία να στείλεις στον Φρανσίσκο ένα γράμμα. Απολογησου. Ζήτα του συγνώμη και πες του τους πραγματικούς λόγους. Πρέπει να ξέρει πως είναι τυχερός που τον αγαπάς όπως και εγώ που ξέρω πως δεν θα σε χάσω.,μου λέει.
Με πιάνει από το χέρι απαλά και πηγαίνουμε στο δωμάτιο μας.

8 μήνες μετά.

- πονάω πολύ Μορέιρα., φωνάζω από τους πόνους στην κοιλιά. Σηκώνεται από το κρεβάτι μας και τρέχει να φωνάξει τον γιατρό.
Ανασηκωνομαι με δυσκολία και τραβοντας τα σεντόνια το θέαμα με σοκαρι. Γεννάω!
- Αααααα!, ουρλιάζω από τον πόνο.
Ο Μορέιρα καταφθάνει λίγα λεπτά αργότερα.

Μορέιρα POV

Ειμαι δίπλα της καθ' όλη την διάρκεια. Κάτι όμως δεν πάει καλά γιατί με βγάζουν έξω από το δωμάτιο.
Λίγα λεπτά μετά ο γιατρός βγαίνει έξω με το παιδί στα χέρια του.
Τον κοιτάζω και έπειτα κοιτάζω το μικροσκοπικό πλασματακι.
- Συγχαρητήρια είναι αγοράκι.,με ενημερώνει.
Η γυναίκα μου?
Ο γιατρός φαίνεται να καταλαβαίνει τι σκέφτομαι.
- Θα κάνουμε ότι μπορούμε. Γνώριζε για την κατάσταση της υγείας της.,μου λέει και όλα γύρω μου σκοτεινιάζουν. Γνώριζε για την κατάσταση της και δεν μου το είπε.
- Με όλο τον σεβασμό. Ήθελε αυτό το παιδί και πιστεύει ότι θα είναι το πλασματακι που θα φέρει επιτέλους το χαμόγελο στην ζωή σας.,μου λέει.
Τον κοιτάζω.
- Τι εννοείται?,τον ρωτάω.
Φωνάζει μια νοσοκόμα. Εκείνη έρχεται και μου δίνει ένα γράμμα.
- Το μωρό θα το επισκεφτείτε σε λίγο Βασιλιά μου.,μου λέει παίρνοντας τον γιο μου και βγαίνοντας έξω.
Ανοίγω τον φάκελο και βγάζω το γράμμα έξω.