MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 16 : THE NIGHT WE FELL

" Κάποια στιγμή και ο πιο σκληρός θα λυγίσει!"

Ελένας POV

Είμαι στο δωμάτιο μου και κοιτάζω κάτω από το μπαλκόνι μου. Η θέα από εδώ είναι μαγευτική. Θα μπορούσα να την συνηθίσω αλλά δεν σκοπεύω να μείνω για πάντα εδώ.
Έχω ανοιχτά τα παράθυρα για να μπαίνει δροσιά. Καθώς κοιτάζω κάτω βλέπω το μελαχρινό μου αγόρι,τον Ζαν,να μιλάει με κάποιους. Η συζήτηση πρέπει να είναι αστεία μιας και γελάνε. Να και κάτι. Πρώτη φορά τον βλέπω να γελάει με την ψυχή του.
Πιάνω τον εαυτό μου να γελάει .

Σηκώνει το κεφάλι του αφηρημένα ψηλά και τότε σταματάει κοιτάζοντάς με. Δεν κουνιεμαι από εκεί και δεν μπαίνω στο κόπο να κλείσω την κουρτίνα. Είναι γνωστό ότι η κάθε βασιλική πτέρυγα έχει φτιαχτεί για να κοιτάζει στα σημεία όπου συχνάζουν σημαντικά πρόσωπα όπως ο Βασιλιάς και άλλα τέτοια πρόσωπα.

Φεύγει από εκεί που είναι και χάνεται από το οπτικό μου πεδίο.
Πηγαίνω και βγάζω το φόρεμα μου. Έχω σκοπό να ξαπλώσω λίγο. Αισθάνομαι κουρασμένη και εξουθενωμένη από την ηλίθια εκπαίδευση. Ήταν τρομακτική. Η ιδέα του πολέμου είναι τρομακτική.

Ο κορσές μου πέφτει στο πάτωμα και φοράω το νυχτικό μου. Είναι άσπρο μέχρι το γόνατο και σατέν. Πηγαίνω στο κρεβάτι το λεπτό που η πόρτα μου ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Ζαν.
Τα μάτια μου διερευνούν τα δικά μου εξεταστικά.
Κατευθύνονται από το πρόσωπο μου έως τα πόδια μου και το αντίθετο.
- Ζαν εγώ σου το ορκίζομαι. Δεν έχω κάνει κάτι με τον Μορέιρα.,του λέω.
Κλείνει την πόρτα και προχωράει έως το μέρος μου.
- Γιατί μου ορκίζεσαι? Τι είμαι εγώ για εσένα Ελένα?,με ρωτάει.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι και τον πλησιάζω και εγώ.
- Δεν ξέρω Ζαν. Έχω κάνει πολλά πράγματα στην ζωή μου που δεν μετανιώνω εύκολα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που νιώθω. Δεν ξέρω αν είναι έρωτας ή πάθος. Το μόνο που γνωρίζω είναι πως θέλω να το ζήσω. Ακόμα και αν με μισείς. Ακόμα και τότε η καρδιά μου μπορεί να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.,του λέω.
Το χαμόγελο του πλαταίνει καθώς με τραβάει στην αγκαλιά του και τα χέρια του κατηφορίζουν στους γλουτούς μου. Μου τους σφίγγει στις παλάμες του και στο άγγιγμα του ρίχνω το κεφάλι πίσω.
Του αφαιρώ ένα ένα τα μέρη της πανοπλίας του και πετάω την θήκη για το σπαθί κάτω.
Με βοηθάει και εκείνος αφαιρώντας πολλά πράγματα από επάνω του γρήγορα. Όταν μένει με τους κοιλιακούς του μπροστά στα μάτια μου, μου κόβεται η ανάσα. Είναι τόσο τέλειος. Μου χαμογελάει όταν με βλέπει να σκαλωνω μπροστά στο υπέροχο κορμί του. Με σηκώνει στα χέρια του και τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Κάθεται στο κρεβάτι με εμένα από επάνω μου. Κουνιεμαι προκλητικά πάνω από την σκληρή για εμένα στύση του. Τρίβομαι επάνω του βογκωντας από το πάθος που με τρώει . Τα χέρια του αφήνουν την μέση μου και πηγαίνει στην φορά του νυχτικου μου και το σηκώνει ώσπου μου το αφαιρεί. Μένω γυμνή σχεδόν. Με κατεβάζει από επάνω του και με ξαπλώνει στο κρεβάτι.
- Είσαι υπέροχη Ελένα!,μου λέει καθώς τα χέρια του πιάνουν τα στήθη μου και παίζουν με τις θηλές μου.
Μου αφαιρεί το εσώρουχο και τα χείλη του κατηφορίζουν στην ευαίσθητη περιοχή μου. Αρχίζει να παίζει με την γλώσσα του. Τα χέρια μου πιάνουν τα μαύρα μαλλιά του και αρχίζω να βογκαω από απόλαυση.
- Ω! Ζαν ! Θεέ μου....,λέω καθώς το σώμα μου γίνεται τόξο και τελειώνω στο στόμα του.
Ανεβαίνει πάνω φιλώντας με σε κάθε σημείο του σώματος μου και φτάνει στα χείλη μου. Η γλώσσα του εισχωρεί άγρια μέσα μου τρελαινοντας κάθε μου αίσθηση. Μαζί του χάνω την λογική. Ξεχνάω πια είναι και το ζητάω εδώ.
- Σε θέλω μωρό μου!,μου λέει.
- Και εγώ!,του απαντάω.
Σηκώνεται και αφαιρεί το παντελόνι του και το μποξερακι του και μένει τελείως γυμνός με την στύση του έτοιμη για εμένα. Αν μπορούσε κάποιος να εξηγήσει την τελειότητα θα ήταν δύσκολο αν δεν είχε δει τον Ζαν.
Ανεβαίνει επάνω μου και εισχωρεί μέσα μου.
- Α!, βογκαω από απόλαυση καθώς κινείται άγρια μέσα μου.
Οι κινήσεις μας είναι υπέροχες, άγριες, γεμάτες πάθος , οργή και ηλεκτρισμό.
Τελειώνω φωνάζοντας το όνομα του και τελειώνει και εκείνος .

Τακτοποιουμαστε καλά στο κρεβάτι έτσι ώστε εγώ να κοιτάζω εκείνον και ο Ζαν εμένα.
- Είσαι υπέροχη!,μου λέει τοποθετώντας μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.
Του χαμογελάω και εκείνος σε εμένα.
- Που ζούσες πριν έρθεις εδώ?,με ρωτάει.
Ξεροκαταπινω και μελαγχολώ λίγο στην σκέψη της χώρας μου.
- Στην Αγγλία.,του απαντάω. Μου έλλειψαν οι γονείς και τα αδέλφια μου. Τι να κάνουν άραγε τώρα.
- πως κατέληξες εδώ?,με ρωτάει.
Τον κοιτάζω με σοβαρό βλέμμα. Δεν ξέρω αν είναι σωστό να του πω την αλήθεια.
Αλλά μάλλον πρέπει.
- Το έσκασα από τον γάμο μου.,του λέω.
Εκείνος σοβαρευει.
- Αλήθεια? Δεν σου άρεσε ο γαμπρός ή η πίεση?,με ρωτάει.
Γυρνάω και κοιτάζω το ταβάνι.
- Υποθέτω η πίεση. Τον γαμπρό δεν τον ήξερα σχεδόν καθόλου επομένως δεν μου άρεσε.,του λέω.
Όταν τον κοιτάζω δείχνει σοβαρός.
- Είπα κάτι που σε ενόχλησε?,τον ρωτάω.
Με κοιτάζει αναστεναζοντας.
- όχι Ελένα. Δεν είπες τίποτα κακό.,μου λέει τραβοντας με στην αγκαλιά του .
- Θέλω να ξέρεις πως με εσένα δεν είναι το ίδιο.,του λέω.
- τι εννοείς ?,με ρωτάει. Ακούω την καρδιά του να χτυπάει δυνατά.
- εσένα σε ξέρω καλά. Είσαι καλός αν και λίγο , πολύ λίγο μυστήριος. Μακάρι να μου ανοιγωσουν λίγο αλλά υποθέτω με τον καιρό να γίνει. Για εσένα έχω αισθήματα αληθινά., του λέω και με σφίγγει ακόμα πιο δυνατά επάνω του.

Πολλές ώρες αργότερα όταν ξυπνάω ο Ζαν δεν είναι κοντά μου. Έφυγε. Σηκώνομαι και φοράω το νυχτικό μου. Ευτυχώς που ο Μορέιρα δεν με ζήτησε τόσες ώρες. Έξω είναι νύχτα αλλά όχι πολύ αργά. Μήπως θα έπρεπε να δω αν θέλει τίποτα άλλο ο Μορέιρα.

Βάζω ένα απλό φόρεμα και πηγαίνω στο γραφείο του.
Μου ανοίγουν την πόρτα οι φρουροί και μπαίνω μέσα.
Τον βλέπω να κοιτάζει τα χαρτιά του ώσπου σηκώνει το βλέμμα του και με αντικρίζει.
- Ελένα!, λέει και μου δείχνει να καθίσω.
Το κάνω και περιμένω να μου πει μηπως θέλει κάτι.
- Τι σε φέρνει κοντά μου?,με ρωτάει.
- Ήθελα να σιγουρευτώ πως δεν με θες κάτι να κάνω.,του λέω.
Ακουμπάει την πλάτη του πίσω στην καρέκλα.
- Μικρή Αγγλιδουλα μου! Η αλήθεια είναι πως πάντα θα σε χρειάζομαι και όχι μόνο για να βοηθάς. Μου φτάνει να σε βλέπω.,μου λέει.

*******************★******************

Αυτό ήταν το κεφάλαιο μας για σήμερα!!!
Αν σας άρεσε πατήστε αστεράκι και αφήστε το σχόλιο σας!!!
Ευχαριστώ πολύ!!!