MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 28: ΒΡΟΧΉ

Τότε

Είναι νύχτα και είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου. Η μαμά μου έχει κλείσει τα φώτα αλλά εμένα δεν με παίρνει ο ύπνος. Εδώ στην Ισπανία κάνω τόσα πράγματα που με κρατάνε σε εγρήγορση και τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το πρωί είχα μια κρίση. Το καλύψαμε από τα υπόλοιπα παιδιά. Κανένας εκτός από τους γονείς μου καθώς και την Εύα και τον Κάρλος δεν το ξέρουν ακόμα. Έχω σκοπό κάποια στιγμή να το πω και στην Λουσία και στον Φράνσις.

Η πόρτα χτυπάει.
Ανακαθομαι λίγο στο κρεβάτι μου και την κοιτάζω.
- Παρακαλώ?, ρωτάω.
Η πόρτα ανοίγει και προσπαθώ να δω ποιος είναι μιας και το δωμάτιο είναι σκοτεινό.
Σίγουρα η φιγούρα είναι αγοριού.
Λογικά θα είναι...
- Φράνσις?,τον ρωτάω.
- Σας! Θα μας καρφώσεις.,μου απαντάει.
Ξεπροβάλλει και άλλη μία φιγούρα . Αυτή είναι η Λουσία η δίδυμη αδελφή του.
Με πλησιάζουν.
- Ήρθαμε να κοιμηθούμε όλοι μαζί.,μου λέει η φίλη μου.
Φοβάμαι όμως να δεχτώ. Αν με ξαναπιάσει κρίση τότε θα προδοθω.
- Δεν νομίζω πως είναι καλή ιδέα.,τους λέω.
- Στο είπα Λουσία. Η Ελένα φοβάται. , λέει επίτηδες ο Φράνσις.
- Δεν είναι αλήθεια!,του λέω.
- Τότε θα μας αφήσεις να κοιμηθούμε εδώ.,με προκαλεί.
- Είναι αγένεια ένα αγόρι να κοιμάται με ένα κορίτσι.,του λέω.
- Δεν ισχύει. Είμαστε φίλοι Ελένα.,μου λέει.
- Και αν....
- Δεν θα μας παρεξηγήσουν., λέει η Λουσία. Την κοιτάζω στα μάτια. Το προτοκολλο το μαθαίνουμε από την στιγμή που γεννιομαστε και λέει ξεκάθαρα αυτό που είπα απαγορεύονται να κοιμούνται τα αγόρια που προορίζονται να γίνουν βασιλιάδες με τα κορίτσια για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.
- Αυτό ισχύει για τους μεγάλους Ελ!,μου λέει ο Φρανσίσκο για πρώτη φορά σήμερα σοβαρά.
Κάνω πιο πέρα στο κρεβάτι και ανεβαίνουν και οι δύο. Η Λουσία κάθεται στην μέση με εμένα και τον Φράνσις στα δύο άκρα της.

Ελένας POV

Ανοίγω τα μάτια μου και νιώθω ένα βάρος επάνω μου. Ο Φρανσίσκο ! Έχει το ένα χέρι του τυλιγμένο γύρο από την μέση μου και το κεφάλι του ακουμπάει στην βάση του λαιμού μου. Νιώθω την γλυκιά ανάσα του.
Δεν κουνιεμαι γιατί δεν θέλω να χαλάσω την στιγμή αυτή.
Κάποτε όταν ήμουν μικρή τον είχα απόρριψη όταν μου ζήτησε να κοιμηθεί μαζί μου. Τώρα εγώ του το ζήτησα. Η ζωή έχει περίεργα γυρίσματα. Όταν αγαπάς κάποιον δεν μπορείς παρά να περιμένεις να σου καλύψει τα κενά ,την μοναξιά. Δέχτηκε να μείνει χθες το βράδυ αλλά τελικά αποκοιμηθηκαμε. Αισθάνομαι τόσο ωραία που τον βλέπω να κοιμάται τόσο γαλήνια. Η σχέση μας από την αρχή ήταν μεταξύ έρωτα , πάθους και μίσους. Δεν καταλαβαίνω πως μεταβάλλει τα συναισθήματα μου.