MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 21: MY LOVE FOR YOU

Ελένας POV

Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε με την άμαξα με προορισμό μας να γυρίσουμε πίσω στο παλάτι. Είναι γνωστό πως οι βασιλιάδες έχουν πολλές υποχρεώσεις και εγώ δεν είμαι η δική του.

Λίγες ώρες μετά βρισκόμαστε στο παλάτι. Κατεβαίνω και πηγαίνω προς την κεντρική είσοδο.
- Ελένα?,με ρωτάει ο Μορέιρα πιάνοντας με από τον καρπό.
Γυρίζω και τον κοιτάζω .
- Ναι?
- Πέρασα πολύ ωραία. ,μου λέει.
- Και εγώ! Σε ευχαριστώ .,του λέω. Κοιτάζω τον καρπό μου και εκείνος μου τον αφήνει. Φεύγω και εύχομαι να μην με σταματήσει πάλι.
Πηγαίνω στο δωμάτιο μου. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και μπαίνω μέσα . Μια σκοτεινή φιγούρα κάθεται στο κρεβάτι μου κοιτάζοντας ευθεία προς την ντουλάπα.
Όσο πιο πολύ την παρατηρώ τόσο μου θυμίζει τον Φρανσίσκο εκείνα τα δύο βράδια που συναντηθήκαμε.
- Φράνσις?,τον ρωτάω.
- Έχασες μωρό μου. Είμαι ο Ζαν αυτός που θες., μου λέει. Αποκλείεται να έχω πέσει τόσο έξω.
Πηγαίνω και ανοίγω τις κουρτίνες διάπλατα.
- Που στον διάολο ήσουν όλο το βράδυ?,με ρωτάει ο Ζαν.
Γυρίζω προς το μέρος του.
- Γεύτηκα λίγη χαρά. ,του απαντάω.
Εκείνος γελάει εμφανώς όμως από τα νεύρα του.
- Ω! Και πως ήταν απολαυστική να υποθέσω.,μου λέει και καταλαβαίνω κατευθείαν πως του δημιουργήθηκε η παραίσθηση πως εγώ και ο Μορέιρα.....αν είναι δυνατόν.
Τον πλησιάζω και τον χαστουκίζω.
Με ξανακοιταζει.
- Εγώ ποτέ δεν θα πήγαινα με εκείνον . Μόνο βόλτα θα μπορούσαμε να πάμε. Αν είναι δυνατόν να μου μιλάς σαν να είμαι καμία του δρόμου. ,του φωνάζω.
- Εγώ....
- τι εσύ? Δεν έχω δικαίωμα να πάω με κάποιον που το ενδιαφέρον αλλά μπορώ να πάω με κάποιον που του είμαι αδιάφορη. Έτσι δεν είναι?,του φωνάζω.
- ΝΑΙ ΈΤΣΙ ΕΊΝΑΙ!,μου απαντάει στον ίδιο τόνο φωνής.
- Είσαι τρελός.,του απαντάω.
Με τραβάει από τον καρπό και με κολλάει στην πόρτα της ντουλάπας μου .
- Μην μου πηγαίνεις κόντρα Ελένα. Μπορώ να κάνω πολλά πράγματα και να χάσω άλλα τόσα. Δεν θα επιτρέψω όμως να χαθείς και εσύ. Όχι αυτή την φορά.,μου απαντάει.
- Ορίστε?, ρωτάω. Τότε συνειδητοποιώ την τελευταία του πρόταση.
- Ποιος στο καλό είσαι? Αν δεν είσαι ο Φρανσίσκο τότε είσαι γνωστός του.,του λέω.
- Είμαι ο Ζαν. ,μου απαντάει.
Με κοιτάζει για μερικά δευτερόλεπτα όπου η σιωπή έχει απλωθεί και έπειτα φεύγει από το δωμάτιο.
Ο Ζαν με περίμενε στο δωμάτιο με σκοπό να μάθει τι έκανα με τον Μορέιρα που σημαίνει πως ζήλεψε πράγμα που δείχνει φανερά πως με αγαπάει. Με θέλει όπως τον θέλω και εγώ. Δύο φορές μου αρνήθηκε πως είναι ο Φρανσίσκο. Ευτυχώς γιατί δεν θα το άντεχα.