MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 27 : Χτύπημα καρδιάς

Τότε

- Φράνσις!, φωνάζω τον φίλο μου. Δεν εμφανίζεται όμως. Δεν μου αρέσει αυτό το παιχνίδι. Όλο κρύβεται! Δεν θα τον βρω ποτέ!
Διπλώνω τα χέρια μου γύρω από το στήθος.
- Φράνσις! Δεν είναι πλέον αστείο !, φωνάζω.
Ακούω μια αστραπή. Από το πρωί φαινόταν πως θα έβρεχε. Παρόλα αυτά εγώ έκανα την χάρη στον Φράνσις να παίξουμε.
Κοιτάζω στον ουρανό. Εύχομαι να είχα ένα σημάδι ώστε να τον βρω.
- Φράνσις! Φοβάμαι!, φωνάζω ξαφνικά. Τα συναισθήματα μου πάντα με προδίδουν. Είμαι μόλις εννέα.
Τα δάκρυα που κρατούσα άρχισαν να τρέχουν την στιγμή που ακούγεται και άλλη αστραπή και σταγόνες βροχής αρχίζουν να πέφτουν επάνω μου βρέχονται με παντού. Το καινούργιο μου φόρεμα καταστράφηκε και τώρα κινδυνεύω να με φωνάξουν επειδή έκανα το λάθος να ακούσω τον Φράνσις.
- Φρανσίσκο...., λέω και πέφτω στα γόνατα  σκεπάζοντας τα μάτια μου με τα μικροσκοπικά χεράκια μου.
- Ελ!, κάθεται μπροστά μου. Με τραβάει στην αγκαλιά του.
Επιτέλους με άκουσε και ήρθε.
- Γιατί δέχτηκες να παίξουμε αν φοβάσαι?,με ρωτάει. Δείχνει ώριμος για την παιδική του ηλικία.
Τραβάει τα χέρια μου από τα μάτια μου προκειμένου να με κοιτάξει.
Τα βλέμματα μας συναντιούνται. Αυτή την στιγμή..... αυτή την σύντομη μικρή στιγμή κάτι χτύπησε βαθιά μέσα μου. Ήταν μια καρδιά που χτυπούσε και ένιωθε κάτι που δεν μπορούσα να εξηγήσω.
- Γιατί είσαι εσύ Φράνσις! Είσαι φίλος μου.,του λέω.
- Είσαι ανόητη. Τα κορίτσια είναι ανόητα. ,μου λέει και με αγκαλιάζει σφιχτά.
- Δεν είμαστε?
- Τότε γιατί κάνετε λάθος πράγματα?,με ρωτάει.
Δεν απάντησα. Σηκώθηκε ,με πήρε από το χεράκι μου και με πήγε πίσω στο παλάτι. Αυτό ήταν το μυστικό μας.

Ελένας POV

Πολλές φορές οι απαντήσεις δεν έρχονται όταν τις θέλουμε. Κάποτε ο Φρανσίσκο αποκάλεσε τα κορίτσια ανόητα έχοντας για παράδειγμα εμένα και την Λουσία. Η απλή ερώτηση ενός μικρού αγοριού ήταν γιατί κάνουμε λάθος πράγματα. Τότε δεν απάντησα. Τώρα όμως ξέρω. Κάνουμε λάθος γιατί πάντα ακούμε την καρδιά μου.

Η εβδομάδα μου πέρασε δύσκολα αλλά και για πρώτη φορά ήρεμα. Την πρώτη μέρα ο Φρανσίσκο με απέφευγε με μεγάλη ευκολία. Είχα περπατήσει στον κήπο , κάθισα κοντά στην πισίνα ,δειπνησα μόνη μου και έπειτα έκατσα στο δωμάτιο μου διαβάζοντας ένα βιβλίο που φρόντισα να δανειστώ από την βιβλιοθήκη του σπιτιού.
Την δεύτερη μέρα αποφάσισα πως έπρεπε να είμαι πιο δραστική. Βοήθησα την οικονομο του σπιτιού ράβοντας , πλένοντας και σκουπίζοντας. Στην συνέχεια έπαιξα σκάκι μόνη στην βιβλιοθήκη. Υποθετικά πάντα προτιμάω να παίζω με παρέα αλλά μιας και πάντα κέρδιζα πολλοί με απέφευγαν αφήνοντας με να παίζω μόνη μου.
Το βράδυ έκανα ένα μπάνιο και έπειτα αποκοιμήθηκα. Ευτυχώς εδώ έχει κεράκια και όχι ρεύμα. Τουλάχιστον δεν θα υπάρχει κάποια διακοπή.