MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 26 : ΓΙΑΤΊ?

Ελένας POV

Γιατί έπρεπε να ερωτευτώ τον άντρα που δεν έπρεπε?
Γιατί έπρεπε να πέσω επάνω σε αυτόν τον άντρα για ακόμη μια φορά?
Πάνω από όλα όμως....τι έχω κάνει για να αξίζω να πονέσω.
Ήθελα να ζήσω. Είναι κακό? Έχω κάνει λάθη αλλά όλοι αξίζουμε κάτι καλό στην ζωή μας.......

Είμαι κλειδωμένη κλειδωμένη εδώ και δύο ημέρες στο δωμάτιο που με άφησε. Μάταια προσπαθώ κάθε μέρα να τον κάνω να καταλάβει την κατάσταση. Δεν δέχεται να με δει. Έχει μια καμαριέρα η οποία μου φέρνει φαγητό και καθαρίζει το δωμάτιο μου. Από ότι έμαθα από το λίγο που μου μίλησε η Χεδερ Ρεινλι,η καμαριέρα, ο Φρανσίσκο έχει αυτό το μέρος για να ηρεμεί. Είναι κάτι σαν εξοχικό μόνο που το σπιτάκι είναι μικρό και γραφικό. Έτσι μου είπε αν και εγώ δεν το έχω δει. Το χειρότερο από όλα είναι πως έχει φέρει κοπέλες εδώ πέρα. Τι περιμένει? Ότι θα με ταπεινώσει βάζοντας με στο ίδιο καλούπι με εκείνες που πήγαινε?
Τον μισό.....τον μισό....τον μισό.....

Ακούω τον ήχο κλειδιού και γυρνάω πλευρό στο κρεβάτι και σκεπάζω με το σεντόνι το κεφάλι μου.
Η πόρτα ανοίγει και ακούω βήματα τα οποία δεν είναι σίγουρα της Χεδερ αλλά του.... Φρανσίσκο.
- Ελένα..... φάε κάτι., λέει διστάζοντας.
Κουνιεμαι λίγο αν και δεν του απαντάω.
- Ελένα....μην κάνεις σαν παιδί.,μου λέει αγανακτησμενος. Φυσικά και πεινάω. Πάντα τρώω αρκετά. Αυτές τις μέρες όμως μου έχει κοπεί η όρεξη εξαιτίας του.
- Ελένα αν δεν φας......, ξεσκεπαζομαι ,ανασηκωνομαι και τον κοιτάζω.
- Τι θα κάνεις Φράνσις? Θα με μπουκωσεις με το ζόρι ή θα με κλειδώσεις ξανά?,του λέω.
Κάθεται στο κρεβάτι και πάει να με ακουμπήσει. Αρπάζω το χέρι μου από το δικό του πριν καν με κρατήσει.
- Μην με ξανά αγγίξεις.,του λέω ψύχραιμη.
- Ελένα εγώ......, λέει και σκύβει το κεφάλι.
- Τι εσύ ?
- Νόμιζα πως θα σε χάσω.,μου λέει. Χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου. Τι στο καλό ήταν τώρα αυτό.
- Με έχασες ήδη.,του λέω.
Τα μάτια του με κοιτάζουν σαν καρφιά μαγνητίζοντας με.
- Μην γελιομαστε Ελένα. Ποτέ δεν σε είχα.,μου λέει με σιγουριά.
Σκύβω το κεφάλι.
- Φύγε.,μου λέει.
Σηκώνω το κεφάλι και τον κοιτάζω περίεργα.
- Ορίστε?,τον ρωτάω.
- Δεν ξέρω το σκεφτόμουν. Δεν θέλω να πεθάνεις και έτσι όπως πάει ..... ΦΎΓΕ!, φωνάζει τελικά.
Δεν το πιστεύω πως με διώχνει.
Έχω μπερδευτεί.....με έχει μπερδέψει....Τα συναισθήματα μου έχουν μπερδευτεί ξαφνικά.
- Δεν ξέρω γιατί σε απήγαγα. Όταν άκουσα για τον μαλακα τον Μορέιρα και για τον γάμο και...... θόλωσα. Είμαι ο Φρανσίσκο και κανένας άλλος. Αν έμενες εκείνη την αναθεματισμενη μέρα θα σου χάριζα όλο τον κόσμο .,μου λέει.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι .
- Που θα πάω? Τι θα κάνω?,τον ρωτάω.
Με κοιτάζει ξαφνικά.
- εσύ δεν ήθελες να φύγεις?,με ρωτάει.
Κουνάω το κεφάλι θετικά.
Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου ξαφνικά. Όλα έχουν φτάσει στο ζενίθ. Φοβάμαι αυτά που νιώθω , αυτά που λέω , αυτά που δείχνω και αυτά που κάνω.
- Φρανσίσκο εγώ.....δεν έχω που να πάω. Έφυγα για να ζήσω και τελικά βρέθηκα αιχμάλωτη. Έχασα τις ελπίδες μου και ξέχασα πια είμαι πραγματικά. Είμαι πριγκίπισσα και καθήκον μου είναι να βοηθάω τον λαό μου.... έβαλα πρώτα εμένα όμως .... αυτό ήταν το λάθος μου. Που θα πάω τώρα και τι θα κάνω?, ρωτάω.
Ξεροβηχει και κοιτάζει αλλού.
- Ελ, αν θες να γυρίσεις πίσω θα σε βοηθήσω αλλά εμείς οι δύο τελειώσαμε.,μου εξηγεί.
Όχι....δεν μπορεί να μου το λέει αυτό.

Μένουμε σιωπηλοί καθώς το σκέφτομαι.
-Μπορω να μείνω για λίγο μαζί σου?,τον ρωτάω.
Σηκώνει το κεφάλι απότομα και με κοιτάζει.
- Γιατι?, με ρωτάει αποφασισμένος.
Ξεροκαταπινω .Τα βλέμματα μας συναντιούνται.
- Πάντα με βοηθούσες και ας έδειχνες το αντίθετο.....με έσωσες από τον Μορέιρα.,του λέω.
Κουνάει το κεφάλι.
- Καλώς. Μείνε όσο θέλεις. Δεν υπάρχει εδώ κοντά σπίτι. Και για να τελειώνουμε το γραφείο μου είναι στο βάθος δεξιά. Φρόντισε να μην με ενοχλείς .,μου λέει.
Σηκώνεται και με πλησιάζει. Έρχεται πολύ κοντά μου που νιώθω την ανάσα του να χαϊδεύει το μάγουλό μου. Ανατριχιαζω ακόμα και τώρα που μου είπε πως δεν με θέλει.
- Δεν επιθυμώ να σε βλέπω.,μου λέει.Τον κοιτάζω και τα χείλη μου είναι μισάνοιχτα. Εκείνος με κοιτάζει και νιώθω την φλόγα ανάμεσα μας. Σφίγγει το σαγόνι του τελικά και γυρίζει να φύγει χωρίς να κλειδώσει την πόρτα.

Κοιτάζω στο κενό προσπαθόντας να βάλω την σκέψη μου σε μια σειρά.
Αρχικά χωρίς να του δώσω ευκαιρία εξαφανίστηκα ,στην συνέχεια με βρήκε παριστάνοντας τον στρατιώτη ,με απήγαγε γιατί φοβήθηκε τον Μορέιρα και τώρα με αφήνει ελεύθερη γιατί δεν μπορεί να με βλέπει να αυτοκαταστρεφομαι αφού δεν ήθελα να φάω. Δεν τα είπε άμεσα όλα αυτά αλλά έμμεσα.
Αυτός ο άντρας με αγαπάει πολύ και με μισεί εξίσου πολύ. Είναι δύο συναισθήματα που συγκρούονται μεταξύ τους. Δεν ξέρω πιο θα υπερισχύσει αλλά με τρομάζει αυτό που ζω. Ερωτεύτηκα τον άντρα που παράτησα στην εκκλησία για λίγο τον μίσησα και τώρα? Αυτό που νιώθω τώρα δεν μπορώ να το προσδιορίσω. Κάποια πράγματα στην ζωή έρχονται χωρίς να τα περιμένουμε και χωρίς να τα προσδοκούμε. Όταν μου είπε να φύγω από εδώ ένιωσα σαν να μην μπορούσα να κουνηθώ και να περάσω την πόρτα αυτού του δωματίου. Ήθελα να μου ανοίξει αλλά όχι να με διώξει. Το θέμα σε όλο αυτό είναι πως δεν ξέρω γιατί δεν το ήθελα αυτό.  Γιατί αισθάνθηκα σαν να με χώριζε διώχνοντας με ενώ δεν έχουμε σχέση?
Εγώ και εκείνος.... μεγαλώσαμε, μέχρι μια ηλικία, μαζί.
Κάθε μέρα τον έβλεπα. Όταν τελικά αποφάσισε πως ήθελε να πάει εξωτερικό θυμάμαι πως ένιωσα να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου. Τότε ήταν απλώς ένα παιδί....ένα σκανταλιαρικο μικρό αγόρι που λάτρευα να ανταγωνίζομαι. Δεν ήξερα πως με το πέρασμα των χρόνων θα γινόταν αυτός ο άντρας. Ο Φρανσίσκο άλλαξε . Έγινε κούκλος , ψηλός αλλά πάνω από όλα σκληρός και αλλαζονας. Εγώ....εγώ δεν ξέρω τι έγινα. Δεν θα μπορούσα όμως ποτέ να μαντέψω αυτή την κατάληξη στην σχέση μου μαζί του πόσο μάλλον στο γεγονός πως και οι δύο το σκάσαμε από τα σπίτια μας για να βρεθούμε υπηρέτες στο παλάτι του Μορέιρα ώσπου να καταλήξουμε σε ένα σπιτάκι στην μέση του πουθενά.

Αυτή είναι η ιστορία του Φρανσίσκο και η δική μου. Ξεκινήσαμε από διαφορετικά μονοπάτια έως ότου καταλήξαμε σε έναν κοινό δρόμο με την μόνη διαφορά ο προορισμός.
Δεν ξέρω τι θα γίνει με εμένα και εκείνον στην συνέχεια. Το μόνο που ξέρω είναι πως τώρα ξεκινάνε όλα.

******************★*******************

Αυτό ήταν το κεφάλαιο μας για σήμερα!!!
Ελπίζω να σας άρεσε!!!
Αν σας άρεσε πατήστε αστεράκι και αφήστε το σχόλιο σας!!!
Ευχαριστώ πολύ!!!