GÜN IŞIĞI GİBİ

18. Bölüm

Gecikme için özür dileyerek sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar...

*

Etem "Cevahir..." deyip aramızdaki tek adımlık mesafeyi daha da azaltırken adımı tekrar duymak kaşlarımı çatmama neden olmuştu.

Başımı önce sola sonra sağa çevirmiş adımı seslenen kişiyi bulmaya çalışmıştım. Kimseyi görmezken tekrar Etem'e dönme ihtiyacı hissettim ama o doğrudan arkama bakıyordu. Gözlerimi kırpıştırarak olduğum yerde dönüp Etem'e sırtımı verdim ve o an göz göze geldiğim kişiyle istemsizce bir adım geri yalpaladım. Sırtım Etem'in göğsüyle çarpışmışken belime dolanan el ile varlığını daha iyi hissettim.

Gözlerim hâlâ karşımdaki kişideydi, onu görmek Etem'i görmekten daha çok şaşırtmıştı beni.

Onun burada ne işi vardı!

"Kuzey!" dedim şaşkınlığım sesime yansırken.

Gözü, Etem ve benim aramda gidip gelirken onun adını seslenmem ile ellerini cebinden çıkarmış ve hafif bir tebessüm etmişti.

"Merhaba."

Etem'in belimdeki elinin üzerine elimi koyarken "Merhaba," dedim. "Seni burada görmeyi beklemiyordum."

"Ozan söylemedi mi?"

"Neyi?"

"Biz Ozan'la aynı yerde çalışıyoruz, senin geldiğini ve bu gece buluşacağınızdan bahsetti. İstersem uğrayabileceğimi söylemişti, senin haberin yok muydu?"

"Yoktu, muhtemelen söylemeyi unutmuştur. Ozan'ı bilirsin."

Dişlerini göstererek gülümsedi. "Doğru, çok unutkandır. Gecikmeme rağmen aklına bile gelmemişim."

Etem varlığını hatırlatmak istercesine belime baskı uygulayınca ona döndüm, yüzlerimiz arasındaki çok az mesafe olduğunu fark edince tekrar çevirdim başımı.

"Kuzey," dedim gülümsemeye çalışırken. "Arkadaşım Etem'le tanış. Şu an yaşadığım yerde komşum da olur kendisi."

Yakınlığımız sadece arkadaş olamadığımızı bas bas bağırıyor olsa da Etem'i başka bir şekilde tanıtamazdım. Etem, onu sevgilim olarak tanıtmamdan hoşnut bile olabilirdi ama bu kendi ayağıma sıkmak gibi bir şey olurdu.

"Etem," dedim yine ona dönerken, bu sefer yüzlerimiz arasındaki mesafenin az oluşunun bilincinde olduğumdan şaşırmamıştım. "Kuzey, benim liseden sınıf arkadaşım."

Önce Kuzey uzanıp elini uzattı, Etem ise oldukça yavaş hareketlerle elini belimden çekmiş Kuzey'in uzattığı elini aheste aheste sıkmış ve hemen ardından tekrar eli belimdeki yerini almıştı.

Kuzey'in "Memnun oldum Etem," demesine karşılık "Bende," demişti.

"İçeri birlikte mi geçeriz?"

"Kuzey, aslında bizim Etem'le konuşmamız gerekenler var. Birazdan gelirim."

"Peki, o zaman ben sizi yalnız bırakayım." Gözü, Etem'in belimi tutan eline ardından gözlerime değmiş ve yanımızdan uzaklaşmıştı.

Hâlâ aynı konumda durup Kuzey'in gidişini izlediğimizi fark edince Etem'in karşısına geçtim.

"Eski sevgilin mi?"

"Ne?"

"Kuzey," dedi ellerini cebine yerleştirirken. "Eski sevgilin mi?'

Boğazımı temizledim, ikisinin karşı karşıya gelmesi benim için oldukça tuhaf olmuştu ve Etem de bunu fark etmişti.