GÜN IŞIĞI GİBİ

3. Bölüm

Medya; Etem Karakaya

Oylarınızı ve satır içi yorumlarınızı bekliyorum :)

*

Gayri ihtiyari gözlerim onun bedenini süzerken ne yaptığımın farkına vardığım an gözlerimi hızla onun yüzüne çıkarmıştım. Bir şey söyleyecekmiş gibi ağzını açıp kapatmış ve aniden kapıdan içeriye girmişti.

Sonrasında sertçe kapıyı yüzüme kapatmıştı...

*

Elimdeki alışveriş listesini kontrol ettiğimde eksik olan bir şeyin kalmadığına emin olunca arkamda kalan ve bir ürünün üzerinde ki yazıları okuyan Leyla'ya döndüm.

"Tatlım, alacağım bir şey kalmamış. Kasaya geçelim mi?"

Elindekini yerine bırakırken "tamam" dedi ve yanım gelmeye başladı.

Yeni taşındığımdan dolayı eve alacağım çok fazla şey vardı ve bana yardımcı olmak için Leyla da gelmişti. Kasa da işimiz bittikten sonra torbaları ikişer üçer arabama taşımışdık. Şimdi de mahallenin manavına gidicektik.

"Buradan sağ dön." derken işaret parmağıyla yolu gösteriyordu. "Bak işte ileride."

"Tamam, gördüm. Şuraya park etsem sorun olur mu?"

"Yok ya olmaz"

Arabayı park ettikten sonra inip manavın önüne kadar geldik.

Leyla elma tezgâhını düzenleyen adama "Kemal abi." diyerek seslendi.

"Leyla, hoşgeldin."

"Hoşbuldum abi." dedi gülümseyerek. Sonra beni göstererek devam etti. "Arkadaşım Cevahir, mahalleye yeni taşındı."

Adam elini önündeki önlüğe silerken naif bir gülümseme 'hoşgeldin bacım.' dedi.

Bende gülümseyerek "Hoşbuldum." dedim

"Ne alırsınız?"

Önümdeki sebze ve meyve dolu tezgâha göz attıktan sonra istediklerimi saymaya başladım. İşimiz bittikten sonra ücreti ödeyip aldıklarımızı arabaya taşıdık.

Tekrar yola koyulduğumuzda Leyla'nın telefonu çaldı.

"Efendim anne... Tamam geliyoruz."

"N'oldu?"

"Herkes bizde toplanmış da onu söylüyor. Aldıklarımızı eve çıkartalım, biz de gideriz."

"Olur." Dedim u harfini uzatarak.

Arabayı evimin önüne park ettikten sonra her şeyi eve çıkartmış sonra da iki bina ilerimde oturan Leyla'lara doğru gitmeye başlamıştık.

"Saat dördü çoktan geçmiş. Hiç farkında değilim." dedim telefonumun ekranına bakarken.

"Cidden mi?"Telefonu tutan elimin altından tutup kendine çevirdi. "O kadar oldu mu ya."

"Çok oyalanmışız." derken telefonumu arka cebime yerleştirdim.

"Karnımda acıktı. Annem ne yemek yaptı acaba."

Zile basıp çelik kapının açılmasını bekledik. Çok sürmeden açılan kapıyla merdivenleri tırmandık ve ikici katta kapı girişinde bizi bekleyenler Azize teyzemle karşılaştık.

"Hoşgeldiniz kızlarım benim. "

Onun sesini duyunca yüzümde oluşan gülümseme ile Leyla'yla aynı anda 'hoşbulduk.' dedik.