♪ Berkay Altunyay - Ben ne anladım bu işten ♪
Ben ne anladım bu işten,
İçimde bir yan eksik.
Sen ne anlarsın ki hâlden,
Beraber ölmeyeceğiz...."Dediğim gibi mümkün olduğunca stresi azaltsın. Yazdığım antidepresan ilaçlar iyi gelecektir. Vücudunda yanık izleri var. Daha önce krem sürülmüş ama yanık kremi değil. Tarçına alerjisi olduğu içinde bir kaç gün konuşmakta zorluk çekebilir. En fazla bir hafta sürer dilinde ki şişlik. Tekrardan geçmiş olsun."
Doktorun söylediklerinden sonra hepsi bakışlarını, hastane yatağında yatan kız kardeşlerine çevirdi. Buğra'nın telefonu çaldı bir süre sonra.
"Efendim, ağabey."
"••••"
"Ağabey şey, biz hastanedeyiz."
"••••"
"Ceylan. Gelince anlatırım ne olduğunu.
"••••"
"Bizim hastanedeyiz."
Buğra derin bir nefes alarak telefonunu kapattı. Ceylan'ın başında bekliyordu hepsi. 15 dakika gibi bir süreden sonra Ege, gözleri yaşlı, sesi titreyerek konuşmaya başladı;
"Ağabey, ya- yanık izleri var dedi doktor. Bunca yıl nasıl katlandı onca acıya? Şiddete nasıl dayandı? Ben artık ablamın gözlerinde yaş görmekten bıktım. Ben artık ablam gülümsesin istiyorum. Bizimle oynasın, kıskandırsın. Eskisinden daha iyi bir aile olalım istiyorum."
Semih kapıdan içeriye girecekken durdu. Şiddet mi? Ne oluyordu ondan habersiz bu evde?
Derin bir nefes aldı ve Baran'a doğru döndü."Baran. Neyden bahsediyor Ege? Neler dönüyor benden habersiz bu evde!?" Dedi sinirle.
Baran her ne kadar kardeşinin özelini anlatmak istemesede, ağabeyleriydi Semih. Hem bu iş artık özel olmaktan çıkmıştı. En ağır cezayı almalıydı o şerefsiz.
"Ağabey gel şöyle otur da konuşalım."
Semih sinirle yüzünü ovuşturdu. Başını salladı ve kapının önünde olan yere geçti.
"Anlat! Her şeyi öğrenmek istiyorum."
"En başından alalım ağabey. Ceylan ilk geldiğinde biz yakın değildik ona ama Ege ile çoktan kaynaşmışlardı. Neyse biz eve geldiğimiz zaman tartışma çıktı. Ceylan evden kaçtı. Biz, biz o zaman öğrendik Ceylan'ın eski ailesinden şiddet gördüğünü. İşte sonra biz araştırdık bu şerefsizi. Geçmi-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIVIRCIK | Tamamlandı
ChickLitAcıları henüz çok yeniydi. Asla eskimezdi ki zaten. Hep yenileri açılırdı yerine. Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o. Acılar, ağrılar ve gözyaşları... Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına? Bir ayna kaç defa kırılabilirdi? Bir...