Acıları henüz çok yeniydi.
Asla eskimezdi ki zaten.
Hep yenileri açılırdı yerine.
Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o.
Acılar, ağrılar ve gözyaşları...
Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına?
Bir ayna kaç defa kırılabilirdi?
Bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben Ceylan, simsiyah saçları geceye karışan kız.
⭐⭐⭐
Semih'in ağzından devam-
Titreyen ellerim ile yıllardır akmayan gözyaşlarımı sildim. Kutunun dibinde ki parlaklık dikkatimi çekince elimi oraya doğru uzattım. Küçük bir flaş görmemle kaşlarım çatıldı. Elime alıp, incelemeye başladım. Dosyalarla işim bitince, eve gitmek için arabama bindim. Flaşın içinde ne olduğunu evde görecektim. Arabaya binip eve doğru sürmeye başladım. Giderken, aklıma gelen fikir ile herhangi bir alışveriş merkezinin önünde durdum. Ceylan'a her ne kadar kendimi affettirmesem bile, yıllar sonra getirdiği mutluluk için ona bir şeyle almalıydım.
Benim küçük kardeşimdiCeylan. Benim güzel kardeşim...
İlk önce ona bir çok çizim defteri aldım. Kalemler, boyalar ve daha bir çok çizim eşyası...
Çocukluğunu yaşayamamıştı belki de o. Peluş, bir sürü oyuncak aldım ona. Ödemek için kasaya giderken, gördüğüm şey ile durdum.
Küçük bir kar küresiydi bu.
İçinde atlı karıncalar vardı. Nedense Ceylan'la çok uyumlu olduğunu düşünmüştüm.
Elimdeki koca koca poşetler ile aşağıya indim. Elimdekileri arabaya yerleştirdikten sonra, arabayı sürmeye başladım. Eve geldikten sonra korumalardan birine bakıp aldıklarımı eve çıkarmalarını söyledim.
Eve girdiğimde annemleri gördüm salonda oturan. Hepsi televizyona bakıyordu. Babam beni görünce hızla yanıma geldi ve konuşmaya başladı.
"Oğlum, kardeşlerinle bize bir mesaj geldi, eve gidip televizyonu açın diye, biz de anlamadık ne olduğunu. Sana da geldi mi mesaj?"
Ne mesajı?
Benim cevap vermeme fırsat kalmadan, televizyonda bir ses duyuldu.
"Merhaba sevgili Mutlu ailesi."
Robotik sesli bir adam, üzerinde ki lacivert kapüşonlu ile konuşuyordu. Muhtemelen önceden hazırlanmış bir videoydu bu.
"Bugün sizlere, 'Yaralı Ceylan' isimli filmin fragmanını sunacağız. İyi seyirler."
Hiç birimizin ne olduğu ile alakalı bir fikri yoktu. Adam bir anda kayboldu ve onun yerini siyah bir ekran aldı. Hiçbirimiz konuşmuyor, televizyona bakıyorduk. Dilimiz lâl olmuştu.
Daha sonra siyah ekranın üstünde, kırmızı bir yazı belirdi.
