Acıları henüz çok yeniydi.
Asla eskimezdi ki zaten.
Hep yenileri açılırdı yerine.
Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o.
Acılar, ağrılar ve gözyaşları...
Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına?
Bir ayna kaç defa kırılabilirdi?
Bir...
Semih, bu kadar kötü olduğunu bilmiyordu. Hastanede öğrenmişti aslında kız kardeşinin şiddet gördüğünü. Ama bu kadar kötü olması, onun beklemediği bir şeydi.
Ne kadar canı acımıştı kim bilir. Neden hiç aklına getirmemişti ki kız kardeşinin sırtına bakmayı...
Semih masanın üstünde duran her hangi bir fotoğrafı eline aldı. 16 yaşlarında olmalıydı kardeşi bu fotoğrafta. Arkası dönüktü ve gri duvarları olan bir odadaydı. Ve odanın her yeri....
Her yeri kan doluydu.
Semih'in kafasına bir şey daha dank etti sonra. Kim bilir nasıldı, şuan kız kardeşinin psikolojisi.
Fotoğrafı incelerken, bir damla düştü fotoğrafa. Hangi gözünden düştüğünü anlamadı Semih. Hatta bunu düşünmedi bile.
Fısıldadı sonra kağıda doğru.
"Canı yandı."
Elini kalbinin üstüne koydu ve sıktı Semih, acısını dindirmek için.
"Canım yandı."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canı yandı, Canım yandı. O bir bulut değildi. Bu birden bastıran yağmur da neyin nesiydi? Ellerim titredi bitmedi. Kaybetme duygusu kötüydü, Hiç elinde tutamadığın bir şeyi...
Ceylan'dan devam-
Patates salatası, mercimek çorbası ve pizza!
Yapabileceğim her şeyi yapmıştım. Onlar ise sabırsız bir şekilde beni bekliyordu. Mutfağın kapısını yavaşça aralayıp içeriye doğru seslendim.
"Gökay, Berkay yemek hazır!"
Kendimi anne gibi hissetmem normal mi?
Tazı gibi koşan iki kişiyi görmem ile gözlerimi büyüttüm. Hızla yana çekilerek onlara yol verdim. Gökay, kestiğim pizza diliminden bir tane almak için elini uzatmıştı ki eline vurdum.
Bana attığı bakış o kadar komikti ki kahkaha atmaya başladım bir anda.
"Bülbülüm bırakta yiyeyim daha!"
Kafamı iki yana salladım ve konuşmaya başladım.
"Önce eller, gökgöt!"
Bana şok olmuş bir şekilde baktığında kıkırdadım. Küfür eden insanları ve küfür etmeyi sevmezdim ama arada bir gerekli oluyordu işte.
"Hıh! Aşk olsun."
Bir süre sonra ikisi de ellerini yıkamıştı ve sofraya oturmuştu. Gülerek yemeğimizi yemiştik.
