Forgotten Scars of Love

Chapter 21

Chapter 21

YOHANN MIN

Meet me at my place. We need to talk.

Napabuntong-hininga ako pagkatapos basahin ulit ang text ni Hosiah kanina. Tinawagan ko ang number niya habang nakaparada na sa madilim na part dito sa labas ng malaking gate ng mansion.

"I'm here" pagsasalita ko when he finally answered my call. The gate quickly opened. Humigpit ang pagkakahawak ko sa manibela habang umaabante papasok. Its been ages since I left this place.

Tiningala ko agad ang mansyon ng mga Jung pagkalabas ko sa loob ng sariling sasakyan. Wala pa rin itong pinagbago. Nagbaba ako ng tingin sa mga katulong na sabay-sabay na yumuko sa harapan ko..

Awtomatikong nagsipagyukuan din ang mga katulong pagkapasok ko sa loob. All are unfamiliar faces.

"Glad you came"

Napa-angat ako ng tingin nang marinig ang boses ni Hosiah sa ibabaw. Nakapatong ang dalawang braso sa railings ng hagdan, pinapanood ako dito sa ibaba.

"Why?"

"Did you already eat?"

Umiling ako.

"Ensakto! I asked manang to cook dinner for us" Pinanood ko ang mabilis niyang pagbaba."Meokja"

Napabuntong-hininga ako at sumunod sa kanya.

Malaki ang bawat parte ng mansion. I could still clearly recall kung paano ako naligaw sa unang araw ko rito noong bata pa.

"Why did you hired maids? Ikaw lang naman ang nandito"

"This place is too big for me" tawa niya. "And please don't tell dad or he will kick me out"

Ginantihan ko ng ngiti ang matandang babaeng tagaluto imbes na sagutin siya.

"You didn't told me na nagkikita na pala kayo"

Nanatili ang mga mata ko sa hawak na sampler glass. Inikot ko ang laman bago ininom. I heard him sighed. Mula sa pagkakatayo sa terasa, naupo siya sa katapat na upuan ko. I met his confused eyes.

"So this is your reason. Kaya ayaw mong bumalik ng Paris dahil dito. And you're using your mother as an alibi"

"Hosiah"

"How long did you plan to hide this from me?"

Bumuntong-hininga ako. Ibinaba ko ang baso sa maliit na table sa harapan namin.