W posłowiu do zbioru opowiadań, który zawierał między innymi "Opowieść o psie" (Canis familiaris, Chikukendan — utwór dostępny w polskim przekładzie w zbiorze Goodbye), Dazai zdradził, że bardzo cierpiał z powodu problemu bezpańskich psów w Kofu.
"Zacząłem pisać historię z idealną powagą, w nadziei, że uda mi się uśmierzyć moją furię, ale w trakcie pisania stopniowo popadała w komizm. Wydaje się, że gdy oburzenie przekracza pewien punkt, kończy się to zabawnie. Kiedy ukończyłem opowiadanie i przeczytałem je ponownie, zdałem sobie sprawę, że zmieniło się w komedię, więc zadedykowałem je literatowi imieniem Ima Uhei, który był wówczas znany jako mistrz humorystycznych form."
Jego żona, Michiko, gdzie indziej napisała:
"W tamtym czasie ludzie z Kofu wypuszczali swoje psy, które były dosłownie wszędzie. Pewnego razu, kiedy spacerowałam z Dazaiem, mój mąż nagle wdrapał się na kupkę brudnego, nierozpuszczonego śniegu o wysokości około pięćdziesięciu centymetrów. Wyczuł, że tuż przed nami zaraz rozpocznie się walka psów. Tak bardzo bał się i nienawidził psów. Ale pewnego dnia wrócił do domu ze szczeniakiem, podążającym za nim i powiedział: "Daj mu jajko"."
tłum.: Ralph F. McCarthy
Pochi, jak nazwali psiaka, to popularne imię dla psów w Japonii.
CZYTASZ
NO LONGER HUMAN | Życie i twórczość Dazaia Osamu
Non-Fiction"Mam za sobą życie przepełnione wstydem" ~ Dazai Osamu Książka poświęcona życiu i twórczości Shūjiego Tsushimy aka Dazaia Osamu. Dla tych, którzy chcieliby poznać trochę bardziej pierwowzór mangowej postaci! [Wszystkie źródła, z jakich korzystam, z...
