"Mam za sobą życie przepełnione wstydem" ~ Dazai Osamu
Książka poświęcona życiu i twórczości Shūjiego Tsushimy aka Dazaia Osamu.
Dla tych, którzy chcieliby poznać trochę bardziej pierwowzór mangowej postaci!
[Wszystkie źródła, z jakich korzystam, z...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
~ Dazai Osamu, "Run, Melos!" (Aoi Bungaku)
Zjawisko samobójstw wśród pisarzy Kraju Kwitnącej Wiśni nie jest czymś niezwykłym. Badania pokazują, że co najmniej 54 japońskich autorów odebrało sobie życie od 1900 roku. Wielu z najbardziej uznanych nie czekało na swój moment, tylko wybierało go samemu. Wystarczy wspomnieć takie gorące nazwiska jak Akutagawa Ryuunosuke, Kawabata Yasunari czy Mishima Yukio, który to w latach 70-tych popełnił publicznie seppuku w akcie sprzeciwu wobec postępującej degradacji wartości japońskich; to obok Dazaia najpopularniejsi pisarze, którzy z życiem rozstali się z własnego wyboru, nie potrafiąc zaakceptować rzeczywistości takiej, jaka ich zastała.
W tym rozdziale opowiem o mężczyznach, którzy wywarli mniejszy lub większy wpływ na Dazaia, będąc obecnymi w jego życiu na różne sposoby, i ukształtowali go na taką osobę, jaką był do końca. Nie są to oczywiście wszyscy, ponieważ nadal odkrywam powiązania, poznaję inne osoby z otoczenia pisarza, jednak te wymienione tutaj są na tyle charakterystyczne, że mimowolnie nasuwają się jako pierwsze. Sprzyja temu polski rynek wydawniczy, który nie próżnuje, zasypując nas kolejnymi tłumaczonymi utworami Dazaia, a tłumacze - nowymi fragmentami jego krótkiej, lecz intensywnej egzystencji.
~
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ryūnosuke Akutagawa
Bezsprzecznie największy idol Osamu Dazaia.
Kiedy w 1927 r. Dazai rozpoczął naukę w szkole w Hirosaki, wstrząsnęła nim śmierć samobójcza Akutagawy. Załamał się do tego stopnia, że zaczął zaniedbywać naukę i popadać w konflikt z otoczeniem.
Akutagawę nazywa się „ojcem japońskich opowiadań". Urodził się w Tokio. Jego matka cierpiała na chorobę psychiczną, więc wychowywał się w rodzinie wuja. W 1913 roku podjął studia na kierunku literatura angielska na Tokijskim Uniwersytecie Cesarskim.
W roku 1915 wydano jego debiutanckie opowiadanie pt. Rashōmon (Brama Demonów), a w 1916 roku opublikował opowiadanie Hana (Nos, 1916), czym zyskał uznanie wybitnego pisarza Natsume Sosekiego.
