"Mam za sobą życie przepełnione wstydem" ~ Dazai Osamu
Książka poświęcona życiu i twórczości Shūjiego Tsushimy aka Dazaia Osamu.
Dla tych, którzy chcieliby poznać trochę bardziej pierwowzór mangowej postaci!
[Wszystkie źródła, z jakich korzystam, z...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Dazai Osamu i kobiety
W rozdziale postaram się przybliżyć sylwetki kobiet, które niewątpliwie wywarły wpływ na Dazaia i jego twórczość. Przewinęły się już przez całą książkę, ale dotąd nie poświęciłam im wystarczającej uwagi, zamieszczając jedynie szczątkowe informacje znalezione na kartkach kolejnych książek czy w czeluściach Internetu. Wreszcie postanowiłam zebrać je w całość i wzbogacić o nowe, dając Wam przejrzystszy wgląd w miłosne perypetie pisarza znajdujące odbicie w jego dziełach.
Nie jest tajemnicą, że Dazai miał z kobietami dramatyczne relacje, uważał je za "istoty kompletnie inne od mężczyzn". Pisał o nich dosadne eseje, w których dotkliwie krytykował je, a jednocześnie słynął ze stosowania w swoich utworach kobiecej narracji, którą często wykorzystywał do krytykowania samego siebie. Źródła tych kłopotów można upatrywać w jego dzieciństwie, bowiem jego matka była chorowitą osobą do tego stopnia, że małym Dazaiem zajmowała się głównie jego mamka, Take. Autor posiadał liczne rodzeństwo, w tym kilka sióstr, a duży dom Tsushimów zamieszkiwały także jego kuzynki, i mimo że od początku obracał się przeważnie w towarzystwie kobiet, nigdy nie potrafił ich zrozumieć. W wieku zaledwie kilku lat padł ofiarą molestowania seksualnego ze strony młodej pokojówki, o którym wspomina w swoim autobiograficznym utworze "Wspomnienia".
Ponieważ Dazai pisał powieści z gatunku o sobie (shishōsetsu), były one naturalnie utrzymane w osobistym tonie. Choć oczywiście jako pisarz często podkolorowywał wspomnienia, zmieniał je, przystosowywał do potrzeb fabuły, nie da się zaprzeczyć, że to wydarzenia z jego życia stanowiły dla niego największą inspirację i w wielu utworach można odnaleźć całe mnóstwo odniesień, a dzięki temu dowiedzieć się, jak postrzegał samego siebie i sytuacje, których był integralną częścią.
***
Matka, mamka Take i ciocia Kiye
Kobiety, które towarzyszyły mu w dzieciństwie i które traktował na poważnie do tego stopnia, że zastanawiał się, czy nie jest przypadkiem dzieckiem którejś z nich; własnej ciotki, młodszej siostry swojej matki lub służącej, która wychowywała go niczym rodzona matka.
Matka Dazaia, Taneko Tsushima, była chorowitą kobietą i po urodzeniu Dazaia oddała go na wychowanie mamce Take. Dazai nie wspomina matki ciepło, ponieważ przez to, że ciągle była nieobecna, lecząc podupadłe zdrowie w gorących źródłach, nie zajmowała w jego życiu szczególnego miejsca. Była odległą mu osobą. To Take się nim opiekowała, gdy nim był (a był dzieckiem słabego zdrowia jak cała jego rodzina; w późniejszych latach zmagał się również z gruźlicą jak wielu jej członków), nauczyła go czytać, przynosiła mu książki, kiedy chorował, zabierała do świątyni i uczyła o moralności.
We Wspomnieniach, swoim pierwszym autobiograficznym dziele, Dazai wspomina, że bardzo się bał, że "demon wyrwie mu język, gdy będzie kłamał" jak opowiadała Take, pokazując mu przerażające malowidła.
