"Mam za sobą życie przepełnione wstydem" ~ Dazai Osamu
Książka poświęcona życiu i twórczości Shūjiego Tsushimy aka Dazaia Osamu.
Dla tych, którzy chcieliby poznać trochę bardziej pierwowzór mangowej postaci!
[Wszystkie źródła, z jakich korzystam, z...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jak już wcześniej wiele razy zostało wspomniane, Ibuse Masuji, autor pierwszej powieści o Hiroszimie Czarny Deszcz, był mentorem Dazaia.
To pod jego wpływem Osamu zainteresował się literaturą chińską oraz zachodnią, sięgając po klasyki Puszkina, Prousta czy Czechowa.
Ibuse regularnie odrzucał przysyłane mu prace, każąc młodemu pisarzowi czytać więcej uznanych dzieł zamiast fikcji.
Dazai i Ibuse byli dla siebie zarówno krytykami, jak i swoimi redaktorami. Po śmierci Dazaia autor wyjawił, że utwór "Younosuke's Boasts", choć wydany pod jego nazwiskiem, był ich wspólnym dziełem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
W literaturze Dazaia jest widoczny duży wpływ stylu Ibuse.
Stopniowo ich towarzystwo stawało się coraz mniej literackie, a bardziej osobiste, w końcu upodobniło się do relacji ojca i syna.
Gdy się pierwszy raz spotkali, Ibuse miał 32 lata (był w wieku jego najstarszego brata, Bunji'ego), Dazai - 21.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Dazai był pod wrażeniem stylu Ibuse od gimnazjum. Po przybyciu do Tokio na studia napisał do niego desperacki list z żądaniem zgody na spotkanie, inaczej się zabije. Ibuse wspominał, że takie ultimatum nie pozostawiło mu nic innego, jak tylko zobaczyć się z młodym Dazaiem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ibuse był odpowiedzialny za organizację jego ślubu, zapoznał go także z Ichiharą Michiko, która w krótkim czasie została żoną Dazaia.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Tak Dazai wypowiadał się o Ibuse:
"Nie pisałem teraz notatek samobójczych: pisałem, żeby żyć. Zachęcił mnie mój mentor. Kiedy wszyscy inni wyśmiewali mnie i gardzili mną, ten jeden pisarz sam, cicho, konsekwentnie, udzielał mi wsparcia. Musiałem mu odpłacić za bezcenne zaufanie, które we mnie pokładał."
Dazai Osamu, "Eight Scenes from Tokyo"
Ich drogi rozeszły się, gdy podczas wojny ewakuowano ich do różnych miast, jednak nawet później, gdy już mogli odnowić znajomość, spotkali się ze sobą w Tokio zaledwie kilka razy. Ibuse poczuł się zdradzony, gdy dowiedział się o samobójczej śmierci przyjaciela. Ten nie zostawił żadnych słów adresowanych do niego po latach znajomości, w trakcie której to Ibuse najbardziej o niego dbał, wspierał finansowo, patronował w kręgu literackim, opiekował się nim w szpitalu, wysłał go również na odwyk i zapoznał z jego przyszłą żoną.
Ibuse prowadził nawet specjalny dziennik poświęcony Dazaiowi! Pierwsza wzmianka o młodym przyjacielu pojawiła się w jego utworze w 1932 na długo przed śmiercią pisarza. Nie będzie przekłamaniem, jeśli powiem, że Dazai stanowił ważną figurę w jego utworach.
"Dazai" (Dazai-kun no koto, 1948) Ibuse zaczyna słowami:
