80

176 18 0
                                    

Kiedy myślę o swoim dotychczasowym życiu — pisał Dazai w długim, chaotycznym eseju zatytułowanym "Piętnaście lat", opublikowanym w 1946 roku, na dwa lata przed samobójczą śmiercią — jedynym okresem, w którym cieszyłem się choćby niewielkim komfortem i odpoczynkiem, był wiek trzydziestu lat, gdy pan Ibuse pomógł mi w przygotowaniach do uroczystości, abym poślubił moją obecną żonę [dop.aut. nauczycielkę Michiko Ishiharę, z którą mistrz Ibuse Dazaia zapoznał]. Wynajęliśmy najmniejszy możliwy dom na obrzeżach Kofu za sześć jenów, pięćdziesiąt senów miesięcznie, a ja zaoszczędziłem dwieście jenów na tantiemach. Nie spotykałem się z nikim; każdego popołudnia około czwartej zaczynałem spokojnie pić sake i jeść gotowane tofu.

tłum.: Ralph F. McCarthy

Był to również niezwykle produktywny okres, podczas którego Dazai napisał takie opowiadania jak "Sto widoków góry Fuji", "Złoty Krajobraz", "To nie są żarty", "Opowieść o psie" i "Piękną dziewczynę".

NO LONGER HUMAN | Życie i twórczość Dazaia OsamuOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz