: ben bittim:

80 1 31
                                    


O gece sabaha kadar Ailemle konuşmuştuk yeri geldi Ağladık ilk defa onların gözüne baka baka ağlamıştım . Dayanmaya çalışıyordum yapabilceğim tek bir şey vardı Selim'in karşısına çıkmak . Ama yapamıyordum o cesareti kendimde bulamıyordum .

Kendi yatağımdan kalkmıştım duş alıp . Siyah pantolon siyah t-shirt siyah deri ceketimi giydim saçımı at kuyruğu yapıp . Siyah şapka takıp Aşşağıya indim .

Annemlerle kahvaltı yaptıktan sonra karşılarına oturdum .

Annem: Kızım sen niye böyle giyindin?

Alin: Karokala gidicem . Dışarda kiminle karşılaşırım bilmiyorum . O yüzden böyle giyinmem gerek.

Babam:karakolda ne işin var Kızım?

Alin: Ayaz tutuklanmış mı kendi gözlerimle görmem gerek. Ve ifade vermem gerek .

Biraz daha konuştuktan sonra evden çıktım .
Bahçedeki arabam dikkatimi çekti . Arabam burdaydı ama binemezdim . Taksi çağırdım .

×××××××××××××××××××××

" Nasıl bulamazsını! "

Polis: Önce bir sakin olun Bulucağımızdan emin olabilirsiniz .

Sakin olmaya çalışıyordum ama olamıyordum . Korumaları cezaevine tıkmışlar ama Ayaz 'ı bulamamışlar! Nerde kim bilir !

Polis: Alin hanım buyrun dağ evinde bulduk .

Elindeki telefonumu aldım . Ama kapalıydı tabi .
Herşeye karşı telefonumu açmadım .

" Eğer bulursanız bana haber verin lütfen ."

Telefon numaramı bırakıp çıktım . Nerde kim bilir !

Mezın yerini biliyordum babam söylemişti .
Taksiyle mezarın oraya gittim .

Arabadan indim mezarlık görevlisinin yanına gittim .

" Alin bulut Mezarını bulamadım gösterir misiniz?"

" tabi "

Adamın gösterdiği yöne doğru yürüyordum .
Ki selimi görmemle olduğum yerde kaldım kendime gelip ağaçların arkasına saklanıp uzaktan baktım .

Elindeki çiçekleri mezara bıraktı .
Selim ben yaşıyorum demek ne kadar da çok istesem yapamadım .
Göz yaşları yanağını ıslatıyor du yanına gidip sıkıca sarılmak isterdim .

Bir şeyler diyordu ama duyamıyordum burdan biraz daha yaklaştım .

Selim: niye gittin  hani gitmicektin hani beni bırakmayacaktın ! Niye gittin!

Toproğa sarılmıştı gözlerimden çoktan yaşlar akıyordu .

Selim: Biliyor musun ? Ben inanmıyorum ölmedin ki sen içimde hala bir umut var çıkıp gelicekmişsin gibi . O umuda sarılıyorum .

Sessiz sessiz ağlamaya devam ediyordu oda bende .

Telefonu çalmıştı gözlerindeki yaşı silip kulağına koydu .

Selim: Efendim . Ee tamam geliyorum.

Telefonu kapattı .

İsmim yazılı alana baktı baktı sadece .

Ayağa kalktı

Selim: Yine gelicem . Tamam mı Güzelim . Şimdi gitmem gerek Kızımız'ın bana ihtiyacı var .

Arkasına dönüp arabasına bindi . Başını kaldırıp mezara baktı göz yaşı aktı görebilmiştim. Elinin tersiyle silip uzaklaştı .

İçim paramparçaydı . O bunları haketmedi!

İMKANSIZ ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin