I don't want to lose you again... || F.W

10

Zobaczyłam Finna wiec bardzo chciałam z nim to wytłumaczyć, chciałam tez sprawdzić co dokładnie kupi, mimo tego ze Finn nie lubi gdy w związku sobie nie ufamy ale pomyślałam ze przecież się nie dowie co planuje, pozatym chce wiedzieć tylko co kupuje.
Wzięłam szybko płatki i stanęłam za regałem tuż obok Finna, ku moim zdziwieniu Finn wziął czerwoną róże, zastanawiałam się dlaczego akurat róże, może to dla innej dziewczyny ale była jeszcze jedna opcja, Finn chce mnie przeprosić ale przecież to ja nalegałam by mi powiedział wiec to ja powinnam go przeprosić a nie on mnie. Gdy Finn zapłacił poszłam również zapłacić, ale już poszłam inna drogą żeby mnie nie widział i broń Boże nie pomyślał ze go szpieguje. W domu próbowałam dzwonić do Finna i wysyłałam mu pełno wiadomości w stylu:
„ Finn prosze odbierz, przepraszam" .
Postanowiłam mu dać czas, aż sam do mnie nie napisze.

Tydzień puzniej
20.12.2021

Finn nie odbierał telefonów, napisał tylko jedna wiadomośc a brzmiała ona tak...
„ Rosie musimy zrobić przerwę, za dużo odemnie wymagasz lecz nie mówię ze to totalnie koniec, a teraz wybacz i daj mi spokój"
Moje oczy się zaszkliły i przez 2- godziny nie mogłam wykrztusić z siebie ani jednego słowa. Wmawiałam sobie jaka to ja jestem beznadziejna i uświadomiłam sobie teraz ze zostałam sama, bez nikogo, Emma mnie odzucala i Finn chce żebym mu dała spokój, postanowiłam się ukarać za to ze tak zraniła Finna i Emme.
Wyjęłam z szafki scyzoryk i zaczelam się ci@ć. Moje ręce były całe czerwone i było na nich pełno krwi. Jednak ja nie przestawałam tego robić zawsze gdy robiłam kreskę dawałam sobie jeden powód dla którego to robie.
Postanowiłam ze skończę już ta gre i napisałam do Finna:
„ Kocham cię Finnuś i pamiętaj zawsze cie będę kochać lecz już nie mam siły, przepraszam ze wogule mnie poznałeś, jeszcze raz kocham cie "
Po tej wiadomości zemdlałam, niewiem ile leżałam na tej podłodze ale Finn wysyłał mi pełno wiadomości, i odrazu do mnie przyszedł, wolał mnie i wkońcu wszedł do mojego pokoju i zastal tam mnie, pół-martwą leżąca na ziemi w pełnej plamie krwi i w scyzoryku w rękach, napisałam tez list przed tym:
„ Finn prosze wybacz mi, nie potrafię bez ciebie żyć.. tylko ty mi zostałeś!
Ale teraz już nikt... będę na ciebie patrzeć z góry i dopilnuje by twoje życie było takie którego nikt nie miał, idealne
Kocham cię, Rose ❤️ „

POV FINN:
Gdy zobaczyłem Rosie leżąca na podłodze i jeszcze z tym listem, zdałem sobie sprawę ile ona dla mnie znaczy i ze niechce jej stracić

Odrazu zadzwoniłem po pogotowie a oni przyjechali w około 15 minut ja w tym czasie spróbowałem zmniejszyć jej krwawienie, karetka ja zabrała..

Napisałem do jej rodziców i Emmy
Emma natychmiast się zjawiła ale rodzice napisali ze nie maja czasu
NIE MAJA CZASU?! Życie Rosie naprawdę musiało być ciężkie jeszcze teraz to, i to wszystko moja wina.

Poszłem do domu z Emma i namówiłem Nicka na to żeby nas zawiózł do szpitala, ten się szybko zgodził, weszłem do sali gdzie była Rosie.
- Rosie, tak mi cholernie przykro, to moja wina i przepraszam, nie powinienem się tak odrazu denerwować i ignorować cie przez tydzień, chociaż przyznam ze zdałem sobie sprawę ze nie mogę tak dłużej, miałem przyjąć do ciebie z róża i przeprosić.. wybaczysz mi?
- tak, wybaczam ci ale to moja wina - mówiła zmęczonym głosem
Byłem szczęśliwy że wogule się obudziła!
- nie, nie twoja wina, ty nie jesteś niczemu winna
Przytuliłem ja i tak zasnęliśmy.

C.D.N