Rivalry 11: St. Leighton Highschool.
Zwendior's POV
I can't deny that I'm confused by what's been happening lately. After we experienced the strange test and the suicide of the woman from SMH. Kahindik-hindik ang sinapit ng babae kaya naman umabot na ang balita hanggang sa kabilang syudad.We are currently walking to the canteen. And as usual, I was with my two friends. Cassidy and the Headmistress's daughter— Xhyciene Salvador.
Naiiritang umupo si Xhyciene nang makarating na kami. Napakalawak ng canteen. She can sit anywhere, syempre anak ng Headmistress. Wala siyang hindi kayang gawin sa paaralang ito.
Tahimik na kumabilang dereksyon si Cassidy dahil may taong tumatawag sa kaniya. Pansin kong masama ang tingin ni Xhyciene kay Cassidy. Tinapik ko siya na ikinalingon niya sa akin. Umupo ako sa tapat niya at inilapag ko sa table ang lagi kong dalang handbag.
"May tampuhan ba kayo?" Hindi ko maiwasang hindi magtanong. We're in the same room, section, same strand. Kanina ko pang napapansing hindi nag-iimikan ang dalawa.
She rolled her eyes then look towards to Cassidy. "She will regret her decision. She didn't do what I asked her to do and I swear, I'll make way to erase her face here." She smiles creepily.
Her smile pointed for something I didn't know. Kakatakot.
"Xhy, don't. She's still your friend. Wait, what's with you both?" I took the liptint from my handbag as I waited for her answer. I gently rubbed my lower lip.
"Here she is, quiet." Tanging wika niya. Napailing na lang ako at inaayos ko ang mukha ko habang nakatingin sa maliit na salamin na hawak ko.
"Oh." Hindi malakas pero hindi rin mahinang pagkakawika ni Cassidy. I automatically shifted my eyes to her. May iniaabot itong notebook kay Xhyciene.
Xhyciene grinned. "Your so kind my dear. I thought you can't give me what I want. Good girl." Kinuha niya ang naturang notebook. Tumabi sa akin si Cassidy na umiiling-iling.
Itinago ko ang gamit ko na pang-mukha sa handbag at pinaningkitan ng mata si Xhyciene. Nakangiting-aso ito habang binubuklat ang notebook. "Good." She whispered.
"What's that?" I asked.
"Sagot sa Math, 'yung nakaraan pa 'yan." Natatawang mungkahi ni Cassidy.
Naalala ko bigla nang hindi nakapagpasa si Xhyciene sa Math problem na 'yon. At imbes na siya ang pagalitan ng Lecturer ay siya ang nagalit. Pinaalis niya ang Lecturer na agad namang nakarating sa Mom niya. Pinagalitan ata siya kaya kailangan niya paring magpasa. Now, I know.
"That's why." I whispered.
"What?" Tanong niya. Marahil ay narinig niya ang aking bulong. Tumayo ako at iginala ko ang aking mata sa kabuuan ng canteen. May hinahanap ako na hindi ko mawari. There!
"Let's go girls! Bukas ang Mini Pizza Parlor!" Na-e-excite kong boses. Agad na tumayo si Cassidy. Kumunot ang noo ko dahil hindi tumayo si Xhyciene.
"Don't wait me, girls. I badly need to copy this. I need to pass this as soon as posible dahil kung hindi ay magagalit na naman si Mom. Damn that Lecturer!" Dumiin ang tono niya sa huling salitang kaniyang binitawan. Hindi man lang nagtapon ng tingin sa amin bagkus ay binilisan niya ang pagsusulat.
Nagkatinginan kami ni Cassidy at umiling. Iniwan na namin si Xhyciene doon at naglakad na kami patungo sa dereksyon ng sinasabi ko kanina.
Mini Pizza Parlor! God! Hayst, It's been a days.