Saving Me - LT

Hoofdstuk 5

Lexy POV

Als we uit de London Eye zijn gaan we naar de Primark. Ik hou van die winkel! Veel goedkope kleren van goede kwaliteit! 'Louis waar hangen de streepjes shirts altijd? Ik zoek ze al zo lang!' 'Ik zal wel voor je pakken. Mag ik ook kiezen welke kleur?' 'Ja tuurlijk!'

Ik loop nog een beetje de winkel verder opzoek naar een strakke broek en pumps. Als ik de hoek om wil gaan zie ik mijn moeder staan. WAT?!?! Ze is toch op werk? Ik ren snel door de winkel naar Louis. 'Louis!' 'Wat is er? Heb je iets leuks gezien?' 'Nee! Mijn moeder is hier ook!' 'Maar ze zou toch op het werk zijn...?' 'Ja dat heeft ze wel gesmst.' We staan midden in de winkel en weten niet wat we moeten doen. Dan spot ik m'n moeder. Ze komt op ons afgelopen.

'Kom!' Ik pak Louis bij zijn hand en trek hem in een pashokje. Ik hoor mijn moeder tegen iemand praten als ze stoppen bij een rek met shirtjes dat staat langs het pashokje. Maar misschien kan ik dat gesprek beter niet afluisteren.

'Het is hier echt gezellig met je James!' Wie is in godsnaam James? 'Zullen we weg gaan Lexy? Ze zal je toch niet opmerken!' 'Shh nee. Ik wil weten waarom ze niet op het werk is.' 'Oke.'

'Ik vind het ook gezellig met jou? Hoe zou het met Lexy gaan?'

'Weet ik niet! Boeit me eigenlijk ook niet zoveel.'

'Snap ik...'

'Soms zou ik willen dat ze er niet was!' WAT!?!? Ik heb nu echt de drang om uit het pashokje naar mijn moeder te rennen en haar helemaal uitschelden! Als ik op het punt sta om te gaan bewegen pakt Louis me. 'Ze is het niet waard.' Ik voel de tranen over mijn wangen stromen en geef Louis een knuffel. Ondertussen hoor ik mijn moeder nog verder praten.

'Als we thuis zijn gaat er veel veranderen.' Hoor ik mijn moeder zeggen. Oeh ze moet eens weten wat er gaat gebeuren!

'Jep, maar we laten onze dag niet verpesten door over haar te praten.'

Ik hoor dat ze wat shirtjes uit het rek halen en weg lopen. 'Sorry!' Hoor ik Louis zeggen. 'Hoezo zou jij sorry moeten zeggen?' 'Dit had e beter niet kunnen horen.' 'Weet je, ik ben er gewoon helemaal klaar mee! Hier in London is voor mij een heel nieuw begin!' 'Awh!' Ik zie dat Louis ook wat tranen in z'n ogen heeft.

Nadat ik snel het streepjes shirt heb gekocht zijn we terug naar het appartement gegaan.

'Zal ik meelopen?' 'Nee, het hoeft niet.' 'Ik kan je nu echt niet alleen laten.' 'Ik ben de rest van de dag alleen.' 'Hoezo? Je woont hier toch met 2 meiden?' 'Ja. Maar ze gaan eerst kijken waar ze kunnen studeren, dan gaan ze uiteten en daarna naar een club!' 'Ga jij dan niet mee?' 'Nee, ik ga niet studeren en ik heb niet zo'n zin in feesten.' 'Kom je dan met ons mee eten bij Nando's?' 'Ja graag!' 'Dan gaan we daarna naar mijn appartement, film kijken! Is dat een goed idee?' stelt Louis voor. 'Een super idee!'

~~~~~~

Ik kwam er achter dat we nog koekjes mix in de kast hebben liggen. Dus we zijn nu koekjes aan het bakken. Als je het bakken kan noemen. Er zit allemaal bloem in mijn haar en in Louis' zijn gezicht. 'Ik denk dat ik Harry even ga bellen.' 'Haha kan je het niet zelf.' Ik gooi wat bloem in zijn gezicht. 'Jawel, maar Harry kan ze beter maken.' En hij gooit wat bloem terug naar mij.

'Hoe durf je bloem terug te gooien?!' 'Gewoon zo.' En hij gooit weer wat bloem in mijn gezicht. 'Nou is het oorlog.' We beginnen allebei bloem naar elkaar te gooien. Tot de bel onze pret verpest. 'Ik doe wel open.' Ik loop naar de deur Louis achter mij aan gerend. 'H-hi.' 'Hey Niall!' Louis en Niall geven elkaar een knuffel waardoor hij ook onder de bloem komt te zitten. 'Dankje Louis! En jij moet Lexy zijn?' vraagt Niall. 'Hoi. Ik ben Lexy ja.' Bij Louis kon je ook rustig blijven dus ook bij Niall en... de rest. Ik heb ze helemaal niet gezien.

Ze zien er allemaal echt veel knapper uit in het echt. 'Uhm, kom binnen.' Ze geven me allemaal een hand en een knuffel als ze langs me lopen. 'Waarom zijn jullie hier eigenlijk?' 'We roken de geur van koekjes en we wisten dat Louis hier zou zijn.' 'Ooh okay. De koekjes zijn bijna klaar.'

Ik ren naar de keuken en maak mijn gezicht wat schoner met een doekje. 'Mag ik het doekje ook gebruiken?' Ik schrik me rot. 'Ja tuurlijk Louis maar laat me alsjeblieft de volgende me niet zo schrikken!' 'Ooh liet ik je schrikken? Zal het niet meer doen.' We moeten allebei lachen. Ik denk dat de rest van de dag nog wel leuk gaat worden!

-------------------------------------

Wat vinden jullie er van? Ik vind het persoonlijk niet zo'n goed hoofdstukje.

xx Lissa