Saving Me - LT

Hoofdstuk 21

Liam POV

Ik ben echt heel erg geschrokken door het smsje van Melody. Wat zou er gebeurt zijn? Als Lynn en ik op de parkeerplaats van het ziekenhuis geparkeert staan stormen we naar binnen. We rennen gelijk naar de balie en vragen, 'Lexy?' De vrouw achter de balie kijkt op en schrikt als ze ziet wie ik ben.

'B-b-ben jij niet de Liam Payne?' vraagt ze stotterend. 'Ja ik ben DE Liam Payne... Zou ik nu misschien mogen weten waar Lexy ligt?' Ze kijkt geiriteerd weer naar het scherm en typt wat in. Ik weet dat ik niet zo gemeen mag doen maar nu heb ik echt geen zin in fans. 'Kamer 23. Je gaat in de lift, naar de tweede verdieping en dan zie je vanzelf kamer 23. Zou ik misschien een handtekening mogen?' vraagt ze daarna verlegen.

Ze schuift een blaadje en pen voor me en ik zet snel m'n handtekening erop. Ik loop de lift in en druk op het knopje met het cijfertje 2. Als de lift deuren open gaan sprint ik gelijk met Lynn naar kamer 23.

Als we er bijna zijn zie ik Louis en Melody langs de deur zitten. 'Lou wat is er?' Hij kijkt op en ik zet een stap naar achter. Het lijkt wel of hij een geest heeft gezien. Ik heb hem nog nooit zo gezien; Rode ogen van het huilen, tranen rollen over zijn wangen en hij is zo wit als een vampier.

'Z-z-ze... Z-ze... L-lexy...' Gelijk barst hij weer uit in tranen en verbergt zijn hoofd in zijn handen. Jep hij houd ECHT van haar. Lynn loopt naar Melody en loopt met haar mee door de gang. Ik denk dat ze iets gaan drinken of eten. Melody zag er trouwens ook niet gezond uit. Ze had ook rode ogen maar was alleen niet zo wit als Louis.

'Louis, het komt goed!' Ik ga naast hem zitten en pak de tas van Lynn die ze heeft laten liggen hier. Ik pak het flesje water eruit en geef Louis het flesje. Hij pakt het aan en drinkt langzaam kleine slokjes. 'Ik snap het gewoon niet Li... Waarom  moet dat haat overkomen?' Hij kijkt me met zijn rode, tranende ogen aan. 'Ik weet het niet Lou.'

Lexy POV

"Ik kijk voor me uit en zie een wit vlekje. Het wordt steeds groter en groter. Ik steek m'n hand uit om te kijken of ik het kan voelen. Als het dichter bij komt verandert het in een fel licht. Ik sluit mijn ogen. Na een paar seconde open ik ze langzaam. Ik kijk om me heen. Woow dit ziet er echt heel mooi uit. Felle bloemen, groen gras, leven... Wat betekent dit? Ik ben toch alleen maar gevallen? Als ik door het gras loop zie ik in de verte iemand zitten. Ik loop naar die persoon toe en ga naast diegene zitten. Als de persoon zich omdraait zie ik wie het is, een jongen. Maar ik ken hem helemaal niet. Hij heeft blauwe ogen en bruin haar. Hij draagt een zwart-wit streepjes shirt, een spijkerbroek en TOMS.  We kijken elkaar in de ogen. Zijn sprankelende blauwe ogen hebben me vast. 'Ik zal je nooit laten gaan.' Waar heeft hij het over? Ik ken hem niet eens. Onze lippen komen steeds dichterbij. Hij lijkt op een engel uit de hemel. Ik sluit mijn ogen voor het moment, maar het moment komt niet."

Ik wil mijn ogen openen maar op een of andere manier lukt het niet. Wie was die jongen in mijn 'droom'? Ik hoor zacht gefluister op de achtergrond. 'Ja, ze heeft een zware hersenschudding.' Hoor ik een man met een zware stem. 'Heeft ze geheugen verlies?' vraagt een bekende stem. Ik begin langzaam met mijn ogen te knipperen en met succes, ik krijg ze open.

Ik kreun zachtjes van de hoofdpijn. 'OMG! Ze is wakker!' Er rent iemand naar me toe, diegene heeft zeker gehuild z'n ogen zijn zo rood als vuur. Ik sla mijn hand weg als hij het wil pakken. 'Lexy? Wat is er?' Ik zie dat hij weer tranen in zijn ogen krijgt. Die jongen langs mij bed lijkt op de jongen uit mijn 'droom'.

'Lexy?' zegt hij. Hoe weet hij mijn naam? 'H-hoe w-weet je m-mijn naam?' zeg ik stotterend. "Nee, dit meen je niet?' zegt de jongen en loopt uit de kamer. Ik draai me om naar de andere jongen die ook in de kamer staat. 'I-ik ga achter hem aan.' zegt hij en loopt ook de kamer uit, mij helemaal alleen in deze witte kamer.

Ik kijk uit het raam en zie London Eye. Het draait rond elke dag. Hetzelfde als mijn hoofd nu. Maar dan sneller. Ik herken die twee jongens... Tuurlijk, maar de vraag is waarvan?

____________________________________________________________

Ik heb nog zoveel ideeen voor dit verhaal, ik denk dat het verhaal nog langer niet is afgelopen!

Dus... een beetje kort hoofdstukje, maar ik vind dit opzich wel een mooi hoofdstukje. Zal ze snel ontdekken hoeveel de jongens voor haar betekenen? En vooral Louis?

Vote/Comment/Fan?

xxx Lissa