Saving Me - LT

Hoofdstuk 12

Lexy POV

'Ik denk dat ik nu maar ga slapen.' Ik voel dat mijn ogen bijna dicht vallen. Ik sta op maar Louis houd me tegen. 'Wacht! Ik moet je nog wat vragen.' Ik draai me en ga op zijn schoot zitten. 'Ga je vanavond mee naar de premiere?' OMG een premiere? 'Wat voor premiere?' Vraag ik blij. 'Filmpremiere van een film. Ik weet zelf ook niet welke film.' 'Natuurlijk ga ik mee.' Ik geef hem een kus op zijn wang maar hij draait zijn gezicht waardoor onze lippen elkaar raken. Ik realiseerde het niet helemaal, het is namelijk pas mijn 2de zoen. Uiteindelijk zoende ik hem terug.

'Nou ga ik echt slapen.' zeg ik terwijl ik op sta. 'Wil je dat ik bij je kom liggen?' Ik pak zijn hand en trek hem mee naar binnen. 'Ja dus.' Ik spring snel onder de dekens en Louis ook. 'Slaaplekker!' zegt Louis als hij een kus op mijn voorhoofd geeft. Ik lig met mijn hoofd op zijn borst, terwijl ik luister naar zijn kloppend hart. Waarom word ik daar altijd zo rustig van? Voor ik het wist val ik in slaap.

~~~~~

'LEXY WAKKER WORDEN WE GAAN NAAR STARBUCKS! GA JIJ LOUIS ZO HA-' Lexy komt de kamer binnen lopen. Nou eerder de kamer binnen stormen. 'Ooh, je bent al wakker en Louis is er al.' ze bloost een beetje. 'Ik heb niks gezegd!' ze loopt de kamer weer uit, met haar handen in de lucht. 'Dat doet ze altijd.' zeg ik zachtjes tegen Louis.

'Ik ga Hazza smsen dat ik hier ben.' zegt hij als hij een kus op mijn voorhoofd geeft en pakt zijn telefoon van het nachtkastje.

'Wat is er eigenlijk met Haz?' Louis kijkt me aan met een 'Waar praat je over' look. Maar ik zie in zijn ogen dat hij wel iets weet. 'Waar heb je het over?' 'Lou, je weet wat ik bedoel! Hij is de laatste tijd zo stil en lacht niet meer zoals Harry altijd lacht.' zeg ik tegen hem. 'Ik weet het zelf niet. Maar Harry heeft tegen me gezegd dat hij je heel aardig vindt. Niet verliefd ofzo... Hij kan goed omgaan met meiden. Misschien kan jij dan met hem praten?' Woow heeft Harry dat over mij gezegd? Ik vind hem ook aardig hoor!

Hij is ook helemaal niet zo'n flirt zoals iedereen zegt. Ik zal wel met Harry gaan praten als we in de Starbucks zitten, of ik vraag of hij wil komen als Louis zich gaat opfrissen. Ik pak mijn telefoon en sms Harry.

Aan: Hazza

"Hi Haz! Ik wil ff met je praten kan je zo hier heen komen als Louis zich gaat opfrissen? Het is niks ergs ik wil alleen met je ergens over hebben! x"

Harry is na Niall mijn beste vriend. Ik voel mijn telefoon trillen die ik had neergelegd op mijn been. Bericht van Harry.

Van: Hazza

"Oke, kan ik nu al komen? x"

'Louis ga jij je nu opfrissen of niet?' 'Kan ik niet in bed blijven liggen met jou?' Hij doet zijn puppy oogjes die onweerstaanbaar zijn. Maar ik kijk niet in zijn ogen. 'Morgen?' Probeer ik. 'Ik moet met Harry praten. Dan kan ik je het vanavond allemaal vertellen.' 'Oke! Ik ga wel weer!' Hij staat op en loopt naar het balkon en wil naar buiten stappen maar ik pak zijn hand en draai hem om. Onze gezichten een paar centimeters van elkaar af.

'Ik ga je missen.' zeg ik zachtjes. We komen dichter bij elkaar. Mijn lippen komen tegen zijn zachte lippen. Ik voel de vlinders in mijn buik. Ga ik hier ooit aan wennen? 'IEUW! GET A ROOM!' hoor ik Melody schreeuwen achter me. Ik draaide van Louis weg en moet jammer genoeg de zoen stoppen.

'Melody, ga eens op bed zitten.' Melody kijkt me raar aan. Ik draai me om om Louis nog een kus op zijn wang te geven. 'Tot zo.' fluister ik in zijn oor. Hij loopt over het balkon naar zijn balkon. Voor dat hij naar binnen loopt blaast hij nog een lucht kus. Awh wat een sweety! 'Zo Melody ik ga je iets uitleggen.' Ze kijkt me nu nog raarder aan. 'Dit is mijn kamer, zie je die spullen? Die zijn van mij... Dit is mijn kamer! Ben je je geheugen verloren ofzo?' Haar gezicht gaat van verward naar een glimlach. 'Wat ben jij toch een raar kind!' zegt Melody. Haha je moest haar gezicht zien! 'Hou ook van jou!' zeg ik tegen Melody. 'Ik dacht dat je van Louis houd?' Harry staat in de deur opening van het balkon. 'Heeft Louis gezegd dat hij zich ging opfrissen?' 'Ja anders ben ik hier niet.' Hij grinnikt. 'Maar ik hou meer van Louis dan van Melody, even voor de duidelijkheid.' Ik knipoog naar Harry. 'Melody kan je Harry en mij misschien even alleen laten?' 'Uhm, ja?' Ze zit te staren naar Harry maar ik heb haar uit haar gedachten gehaald. Ze staat op en loopt uit de kamer.

'Lijkt me een aardig meisje.' 'Oeh bloeit daar iets.' zeg ik plagend tegen Harry. 'Haha grappig.' Maar hij bloosde. Jup daar bloeit iets. 'Maar waarom wou je me spreken?'

'Uhm, je bent niet meer de Harry die ik ken. Op tv zie ik je nooit meer lachen zoals altijd. En je praat tegen niemand meer op Twitter, niet dat dat moet maar Harry wat is er? Wil je het me alsjeblieft vertellen? Ik maak me zorgen.' Hij kijkt naar de grond er dwaalt een traan over zijn wang. Hij loopt mijn kant op en gaat naast mij op de bank zitten. 'Alles?' vraagt hij zachtjes. 'Alles.' zeg ik tegen hem.

'Oke, ik praat niet meer op Twitter omdat... ie-ie-dereen me haat stuurd. Alsof ze me niet mogen. Ze sturen me dingen zoals, 'Ik haat je je hoort niet in One Direction.' 'Je bent gay.' 'Rot op uit mijn leven je hebt mijn leven verpest!' Ik trek dat gewoon niet. Ik kan niet lachen omdat ik me vervelend en shit voel. Ik heb die mensen niks aan gedaan.' Er stromen nu nog meer tranen over zijn wang.

Ik grijp hem in een knuffel. 'Ssshh.' Ik probeer hem rustig maar dat gaat denk ik niet echt lukken. Hij zit er echt mee en zoveel mensen blijven hem maar pijn doen.

Ik snap niet hoe mensen haat kunnen sturen naar iemand die ze niet kennen. Die pesters op school haten me ook maar ze wisten niet eens wie ik echt ben. Harry is ook een persoon. Alleen dan wereld beroemd. Ik hoor dat hij wat minder aan het huilen is. 'Harry?' Hij gaat weer omhoog zitten en knikt. Ik ga hem eens vertellen wat hij moet doen. Ik snap precies hoe hij zich voelt.

'Harry, negeer het! Alsjeblieft! Het zijn maar mensen achter een computer die iets typen. Ik weet dat het je raakt maar het is het niet waard. Dit is precies wat ze willen dat jij je rot gaat voelen. Ik heb dit ook meegemaakt, je negeert het of je gaat er tegen in en kraakt ze helemaal af. Als iemand stuurt 'Je bent lelijk' zeg je gewoon terug, 'Dankje, dat waardeer ik erg.' Dat irriteert hun alleen maar meer. Niet dat je op alles moet reageren en ze zullen ook niet meteen stoppen maar ze stoppen als ze merken als het niet meer werkt. En nou wil ik weer de oude Harry zien met die leuke glimlach.'

'Dankje Lexy!' Ik zie langzaam zijn lach weer. 'Graag gedaan. Zullen we Louis maar eens op gaan halen?' 'Ik vind het goed.' Ik sta op en hij ook. Ik spreid mijn armen voor een Lexy hug. Hij aanvaart de knuffel. 'Kom!' Ik doe snel mijn deuren dicht van het balkon. Als ik terug loop zie ik dat Mel en Haz al bij de deur staan op mij te wachten. 'Klaar?' zeggen ze allebei in koor. Ze moeten allebei lachen. Harry's echte lach. 'Ja ik ben klaar.' zeg ik lachend.

__________________________________________________

In dit hoofdstukje is vooral mijn mening. Ik merk dat Harry anders is, geen echte lach en niet meer blij. Dat moest ik gewoon even in mijn verhaal kwijt. Ik hoop niet dat het saai is! Ik denk dat ik pas zondag, maandag of dinsdag upload want dan kan ik 's avonds altijd stukjes schrijven van een hoofdstuk.

xx Lissa