Pov Alex
Het stelde me gerust dat Toboe er weer was, ook al was hij heel mager. Hij zou er altijd voor me zijn, maar ik hoopte ook echt dat het terecht was.
Voor hetzelfde geld zou de Beta gelijk hebben. Misschien had ik echt Mitch zo verwond? Ik wist het echt niet.
'Waar denk je aan?' vroeg de mooiste stem zacht in mijn oor.
Zuchtend leunde ik dichter tegen hem aan. 'Ik weet het niet,' antwoordde ik. 'Ik weet niet wat ik nu van iedereen moet verwachten. Stel dat iedereen de Beta geloofd... wat moet ik dan gaan doen?'
'Ik laat je niet zomaar weg sturen door een Beta,' gromde Toboe. 'Ik weet haast wel zeker dat Mitch, zodra hij wakker wordt, jouw onschuld bewijst.'
'Hoe weet je dat zo zeker?' vroeg ik zacht.
'Ik kan gewoon niet geloven dat je zoiets zou doen,' antwoordde hij met een kleine glimlach op zijn gezicht. 'Iemand anders moet het gedaan hebben en iets met hou hebben gedaan, waardoor je er nu niets meer van weet.'
'Misschien wel ja?' zuchtte ik.
Handen gleden over mijn heupen naar mijn buik en trokken me dichter tegen mijn mate aan. 'Ik blijf bij je,' fluisterde hij in mijn oor.
Pov Beta (Felix)
Grommend liep ik door het packhuis heen. Ik zal bewijzen dat zij schuldig is! Niemand verwond mijn Alpha zonder er ongestrafd vanaf te komen.
Alleen haar mate was een probleem. Ik kon niet zomaar tegen een Alpha op. Ik heb hulp nodig om hem te kunnen verslaan.
Er stonden nog wat roedelleden bij me in het krijt, dus het moet geen probleem zijn om genoeg mannen te laten helpen.
Ik liet me zakken in de grote sofa. Mijn hersenen draaiden op volle toeren om een goed plan te bedenken.
Zuchtend stond ik op. Ik liep naar de keuken, waar ik iets te drinken voor mezelf in deed. Ik nam in alle rust een slok.
Opeens kwam er een geweldig idee in me op. Grijnzend zette ik het glas op tafel en liep naar buiten om de mensen die me nog wat schuldig waren, bij elkaar te roepen.
Heeyy
I know, kort hoofdstukje. Volgende word veeeeeel langer.
Vote? Coment? Follow?
Groetjess
