Proloog

183 8 1
                                    

Pov Kiba

(dikgedrukt is onderling gepraat tussen de packleden via gedachten)

Verbaasd keek ik naar de jongen op de motor. Ergens kwam hij me bekent voor, alleen ik wist niet wie.

De motor scheurde weg en heel even bleef ik in gedacht kijken naar de plek waar zonet de motor nog had gestaan.
Ik zal het me vast verbeeld hebben, dacht ik na enige tijd. De jongens zullen zich vast afvragen waar ik blijf.

Ik liep dus terug naar de schuilplaats en zag dat Toboe en Hige in hun wolven vorm aan het stoeien waren.
Waar zat je? hoorde ik Toboe vragen.
Ik heb wat in de stad rond gelopen, antwoordde ik en ik ging met mijn rug tegen de wand van het oude verlaten pand zitten. En ik denk dag ik Tsume heb gezien...
Echt waar?! riep Hige uit. Wanneer?!
Man! Ik ben niet doof! zei ik kreunend.
Sorry... zei Hige zachter.
Ik zag hem toen ik bij een groot kruispunt stond, en nee Toboe, ik weet niet welk kruispunt het precies was, zei ik er snel achteraan.

Die jongen wilde dan altijd weten waar het precies was en waar ik stond toen ik het gezien had etc. etc.
Hahaha lachte Toboe en hij veranderde terug naar zijn mensenvorm. 'Maar waarom zou hij hier zijn?' vroeg hij toen. 'Ik zou niet weten wat hij in deze stad te zoeken heeft.'

'Misschien zoekt hij ons wel?' opperde Hige die ook terug veranderd was. 'Laten we hem gaan zoeken en vragen wat hij hier doet...'

'Ik denk niet dat dat nodig is jongens,' zei ik na enig aarzelen. 'Hij heeft ons namelijk af gevonden.'

En met die woorden kwam een grote grijze wolf met een litteken op zijn borst, onze schuilplaats in gelopen.

Pov Toboe

Na al die maanden zagen we hem eindelijk weer. Nooit had hij iets van zich laten horen, of zelfs niet laten weten dat hij nog in leven was.

En nu stond hij plots voor onze neuzen.

Hij was eigenlijk helemaal niet veranderd. Nou... misschien heeft hij meer wonden, maar hij had altijd wonden op zijn lichaam.

Mijn armbanden rammelden zacht terwijl ik op stond.

Ik zag in zijn ogen dat hij veel te lang in wolven vorm is geweest en dat Kiba hem in mensenvorm heeft gezien, bijna onmogelijk zou moeten zijn.

Langzaam liep ik op hem af en veranderde ook weer in mijn rood bruine wolf.

Ik was een paar centimeter kleiner dan hem en ik bleef dus recht voor hem staan.
Wat doe je hier? vroeg ik zacht en ik zorgde er ook voor dat Kiba en Hige me konden horen.
Ik kwam jullie zoeken omdat er grote problemen zijn bij een pack, zei hij na enige stilte.
Wat voor problemen? vroeg ik verbaasd. Wij hebben niets gemerkt van bepaalde ruzies of zo.
Dat kan wel kloppen, antwoordde Tsume. De Warmans worden lastig gevallen door een andere pack. Die pack is namelijk best gevaarlijk. Het zijn de Blood Shadows.

Het leek net alsof mijn hele leven compleet instortte.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Foto: van links naar rechts:
Toboe, Tsume, Kiba, Blue en Hige (zo zien ze eruit als wolf)

Laat weten wat je ervan vind.

Ideeën zijn altijd welkom

Toboe and AlexWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu