Love My Teacher|Lizkook|

19.Bölüm

"Ben yardımcı olabilir miyim?"
Ses çok tanıdık geliyordu. Herkesin baktığı kişi. Bir dakika;
"Bay Jeon?"
Kendimi tutamamıştım. Göz yaşlarım mutluluk göz yaşlarına dönüşmüştü.
"Yardımcı olamazsın. Şimdi işine bak"
Adamlar beni çekiştirirlerken bense kıvranıyordum. Kaçmaya çalışsam da nafileydi.
"O zaman sizi uyarmadığımı söyleyemezsiniz."
Hızlıca bize doğru gelmeye başladı ve beni tutan adamın tam burnuna bir yumruk yapıştırdı. Adam burnunu tutmak için ellerini kaldırdığı sırada ben de bundan istifade kendimi kurtarmayı başardım. Diğerleri kaçmıştı. Sendeleyen adamın karnına tekrardan yumruğu indirdiğinde adam bu sefer kendini yerde buldu. Yere düştüğü an Bay Jeon adamın karnına vurmaya başladı. Ta ki adam yalvarana kadar. Bense ağlayarak olanları izliyordum. Adam da en sonunda özür dileyerek yanımızda uzaklaşırken Bay Jeon hızlı bir hareketle bana döndü. Kolumdan çekti ve bana sarıldı. Bana sarıldı. Tekrardan. Kokusunu çok özlemiştim. Halbuki sadece saatlerdir görmemiştim onu. Ama onu çok özlemiştim.
"İyi misin Lisa?"
Göz yaşlarımı sildim.
"Evet Bay Jeon. Teşekkür ederim. Ama burada olduğumu nasıl bildiniz?"
"Galiba bu konuda yalan söyleyemeyeceğim. Okulda seni kötü görünce seni... Seni takip ettim. Kendine zarar vermenden korktum."
Beni takip mi etmişti? Nasıl yani? Bay Jeon beni takip mi etmişti. Normalde korkmam belki de ona sinirlenmem gerekiyordu. Ama... Ama ben hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım.
" Lisa iyi misin?"
Kafamı salladım.
" Seni eve bırakmamı ister misin? "
Beni eve mi bırakacaktı? Ama ben ondan ayrılmak istemiyordum.
Gözüm ellerine kaydı. Elleri kanıyordu.
"Bay Jeon elleriniz"
O heyecanla gidip ellerine dokundum. Ama istemeden. Ama dokunmuştum. Elleri yumuşacıktı. Bir pamuğa dokunmakla aynı hissiyatı veriyordu.
"Bay Jeon izin verirseniz size pansuman yapmak isterim"
"Buna gerek yok Lisa. Sen evine gidebilirsin. Ben kendim hallederim"
"Lütfen Bay Jeon zaten bunlar benim yüzümden yaşandı. Lütfen izin verin"
"Vazgeçmeyeceksin değil mi?"
Evet anlamında başımı salladım.
"Tamam ama nerede olacak bu iş. Sokakta olmaz. Sen de tek yaşamıyorsun. Benle gitmem absürt kaçar. O zaman geriye tek bir şık kalıyor"
Başımı kaldırdım. Düşündüğüm şey miydi?
"Tek seçenek bana gelmen"

Selam🙋🏻‍♀️Yine ben 🙊Neyse😌Umarım beğenerek okuyacağınız bir bölüm olur. Yorumlarınızı bekliyorum. Sizi seviyorum kendinize iyi bakın ❤️💫🙇🏻‍♀️💞