Burnuma gelen yoğun kahve kokusuyla gözlerimi araladım. Dünkü partiden sonra kendime gelememiştim. Elimi hemen yatağımın yanında olan şifonyere uzattım. Fakat elimi uzatmamla sadece havaya el atmıştım. Ani bir hareketle doğruldum. Burası... Burası benim odam değildi. "Burası benim odam değil" "Evet biliyorum. Çünkü burası benim odam." Kafamı kapıya doğru uzatmamla Bay Jeon'u görmem bir oldu. "B-Bay Jeon?!Benim ne işim var burada?" "Dün gece çok sarhoşdun Lisa. Bayıldın ve ben de seni evine götüremedim." "A-ama ben hiçbir şey hatırlamıyorum." "Ne kötü. Bana gece gece şarkı söylediğini hatırlamıyor musun yani?" "Şa-şarkı mı?" Gülümsedi. "Evet şarkı" Önüme doğru döndüm. Yanaklarım yanıyordu. Buraya nasıl geldim bilmiyorum. Daha doğrusu hatırlamıyordum. Ama... Ama burada olmamalıydım. Ben kendime bir söz vermiştim değil mi? Onu unutacaktım. O bana iyi gelmiyordu. Bana zarar vermişti. Yavaşça ayaklarımı yataktan sarkıttım. "Hey hey hey nereye?" "Her şey için teşekkür ederim ve ayrıca şarkı için de özür dilerim. Fakat artık gitmeliyim" "Lisa gidemezsin" "Neden peki?" "Konuşmamız gerektiğinin farkında değil misin?" "Değilim ve olmak istemiyorum" "Ama iyi değilsin ve ben de" Sırıttım. "İyi değil misiniz? Benimle oynarken halinizden memnundunuz ama. Eğlenceli miydi bari? Aklınızdan geçmiştir kesin" salağa bak beni seviyor, saf, yazık" "Emin ol Lisa bir an için bile geçmedi" "O yüzden bu haldeyiz zaten. Bu aklınızdan geçmemiş hali. Korkmuyorum artık. Düşüncelerimden hiçbir şeyden,. Sizi bu kadar emin kılan şey ne? Size ihtiyacım olduğu mu?" Ağzından bir şeyler çıkacak gibi oldu. Ama izin vermiyordum konuşmasına. Bugün her şey bitecekti. Buradan çıktığımda aklımda ona dair en ufak bir soru işareti bile kalmayacaktı. Kendisi istemişti burada olmamı, sorunu çözmeyi. Ben de çözecektim. Aklımdan geçen, kafamın hep en derin tarafına itiklediğim düşüncelerden kurtulacaktım bugün. Göz yaşlarımda öyle. Bugün son damlasında kadar tükenene kadar akacaktı. "Unutun gitsin. O gün... O gün kapınızda size sürpriz yapmayı beklerken, beni yanlız bıraktığınızda bana sizsiz kalmayı öğrettiniz. Ben... Ben gerçekten çok sıkıldım. Umarım bu yaptığınız şeyin adil olduğunu düşünmüyorsunuzdur." Sadece bana bakakalmıştı. Karşında gözlerinden yaşlar, ağzından kin ve nefret dökülen o kıza bakakalmıştı. Hep kendime saklamıştım. Başkasına söylersem çok çocukça geleceğinden korkmuştum ama... Düşüncelerimin bana özel kalmaması gerekiyormuş meğer. " Lisa bir an olsun bile seni kandırmadım. O gün Anna'nın sen olduğunu öğrendiğimde şok olmadım desem yalan olurdu. Senden, daha doğrusu gözü sadece derslerle bürünmüş birinden bunu beklemezdim. İtiraf etmek gerekirse de etkilenmiştim. Aşkının arkasında duran ona sahip çıkan birini görmek hoşuma gitmişti. Sonra... Okulda seni araştırmaya başladım. Eski geldiğin okuldan sana ait bir sürü belge vardı. Hepsini okuyor senin hakkında bir şeyler öğrendikçe mutlu oluyor, yüzüm gülüyordu. Sonra sınav kağıtlarını okuma gibi basit şeylerde olsun sürekli sana ayrıcalık yapmaya başladığımda işin farkında değildim. Daha sonra okulda seni izlemeye başladım. Mutsuzlaşmıştın. Olayı öğrenmemle yüzündeki neşe solmuştu. Sonra... Benim de sana karşı boş olmadığımı anladım. Fakat lanet olsun ki olmazdı. Olamazdı. Ben senin öğretmenindim. Kendime engel olmaya çalıştım. Ama... Olmadı. Sana umut verdim ve sonra onu kırdım... Unut istedim beni. Bunu yapıyım ki ne kadar şerefsiz olduğumu anla istedim. Ama bu şekilde değildi. Bunu kendi gözlerinle görme ihtimalin aklımın ucundan bile geçmemişti. O kadar pişman oldum ki Lisa anlatamam. Aklımdan bir saniye olsun çıkmıyordun. Her gece sarhoş oluyordum. Sonra... Artık dayanamadım. Seni takip etmeye başladım. Ama sen... Bana sinirliydin. Çok da haklıydın. Ben farkına vardım Lisa. Ben sensin yapamıyordum. Ama Allah beni kahretsin ki olamazdı... " Gözlerinden yaşlar süzülürken bense şok içinde onu dinliyordum. Bunca süre boyunca tek acı çeken ben değilmişim meğer. Yanıma doğru geldi. Bana sarıldı. Bana sarılmasıyla ağlamam daha da çok artmıştı. Hıçkırarak ağlıyordum. Tün nefesim tükenene kadar devam ettim . Daha sonra benden ayrıldı ve ellerini yüzümün arasına aldı. "Lisa bize bir şans daha verebilir misin?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam🙋🏻♀️Yine ben😜Neyse😌Umarım beğenerek okuyacağınız bir bölüm olur. Umarım çok saçmalamamışımdır. Kendinize iyi bakın sizi seviyorum. İyi ramazanlar🥀💞🙏🏻🌺❤️🛐
