Hepinize iyi akşamlar ve iyi okumalar !!^^
- Bir Kaç Ay Sonra -
" Jisung emin misin ? "
Jisung telefonun ekranında olan bakışlarını bıkkınlık ile kaldırıp Minho'ya baktı. " Emin olduğumu daha kaç kere söylemem gerek Minho. "
" Minho fazla kasıyorsun. "
Minho arkasındaki koltukta rahatça oturan Minseok'un konuşması ile bakışlarını Jisung'dan ayırdı. " Bence gergin olmam çok normal. Minseok hyung sen eminsin değil mi ? "
Minseok yerinden derin bir nefes alarak ayağa kalktı ve Minho'nun yanına giderek onun oturmasını sağladı. " Minho, sakin ol. "
Minho derin bir nefes verdi ve ellerini yüzüne kapatarak sakinleşmeye çalıştı. " Sakinim ama yine de istemeden endişeleniyorum, beni anlayabiliyorsunuz değil mi ?. "
" Minho yanlarına gideceğimiz ve konuşacağımız kişiler benim ailem ama ben senin kadar endişeli değilim. Bunun farkındasın değil mi ? "
Jisung, Minho'nun yanına oturarak ellerini tutup ona destek olmak ister gibi sıkmıştı. " Hem hatırlarsan senin ailen ile hiç planda yokken tanışmıştım. "
" Ailemin bizi iyi karşılayacağını biliyorduk, hatta bundan emindik. Ama senin ailen için bunu söyleyemeyiz Jisung, nasıl bir tepki vereceklerini az çok tahmin edebiliyorum ve bu tahmin ettiğim şey de pek iyi bir tepki değil. "
" Minho nasıl bir tepki verirlerse versinler her zaman senin yanında olacağımı biliyorsun değil mi? "
Minho, Jisung'un gözlerini içine bakarak kafasını onaylar anlamda sakince salladı. Sonuçta Jisung; ailesi sürekli tartışan ve buna artı olarak Jisung'un yönelimini kabul etmemiş insanlardı. Jisung bu yüzden onlardan ayrılarak yalnız yaşamayı seçmişti ama ailesi bunu da kabul etmeyince amcası Minseok'u ortaya atmıştı.
Minseok, Jisung'u en iyi anlayan insanlardan biri olarak Jisung'u eve geri döndürmek yerine ailesini bu duruma alıştırmaya çalışmıştı ve dediğine göre bunu da başarmıştı. Sürekli Jisung'un etrafında olmasının sebebi buydu, Jisung kendini hazır hissettiğinde bunu Minho'ya açıklamıştı.
Bir hafta öncesinde Minseok artık ailesinin daha yumuşak olduğunu ve onları kabul edebileceğini söylediğinde Jisung, Minho ile birlikte ailesinin karşısına çıkmak istemişti. Şu anda bunun için toplanmışlardı.
Minho onların tepkilerinden korktuğu için son derece gergindi ve bunu yansıtmaktan hiç de çekinmiyordu.
Minseok, Minho'nun omzuna bir elini atarak ona destek olmaya çalıştı. " Minho inan bana düşündüğün kadar korkutucu olmayacak güven bana, abimi çok iyi yumuşattım. " Minseok, Minho'ya gülümseyerek baktı ve bu Minho'nun gülümsemesini sağladı.
" Artık evden çıkabilir miyiz ? "
Jisung meraklı gözleri ile birlikte Minho'ya baktığında Minho yine kafasını sallamak ile yetindi ve oturduğu yerden sakince kalktı.
-----
Jisung'un ailesini evlerine geldiklerinde kapıyı çalmadan durdular ve son kez derin bir nefes aldılar. Minseok ikisine de destek verdiğini belirtmek için yumuşakça ikisinin sırtına vurdu ve sonra kapıyı çalarak beklemeye başladı.
Kapı güler yüzlü bir kadın tarafından açılınca Minho istemeden tuttuğu nefesini verdi. Anlatılanlara dayanarak sert bir kadın beklemişti.
" Jisung ! Hoş geldin oğlum. "
Kadın Jisung'u kolundan tutarak çekip kolları arasına aldı ve dolu gözleri ile kapıdaki iki adama baktı.
Jisung'da bekletmeden annesinin beline kollarını sardı ve kokusunu içine çekti. Bu kısa denilebilecek zaman içerisinde annesini çok özlemişti.
Minseok boğazını temizlediğinde kadın gülümseyerek geri çekildi ve tekrar iki genç adama baktı. " Sizlerde hoş geldiniz, içeriye geçin hadi. "
Jisung gülümseyerek Minho'ya baktı ve içeriye adımını attı. Minho, Jisung'un gülümsemesi ile birlikte üstüne gelen rahatlama hissiyle birlikte dışarıya bir nefes verdi ve sakin adımları ile birlikte içeriye girdi.
" Bu saatte gelmenize bakılırsa yemek yiyeceğinizi düşündüm bu yüzden yemek hazırladım, hadi mutfağa geçelim. "
Kadın gülümseyerek önden giderken onun liderliğinde mutfağa geçtiler. Masaya geçtiklerinde Minho hemen Jisung'un yanına geçti ve aşağıdan onun elini tuttu. O sırada içeriye sert bakışlara sahip adam girince Minho istemeden yerinde dikleşti.
Kadın Jisung'a gülümseyerek baktıktan sonra yüzündeki gülümsemeyi bozmadan kocasına döndü.
Adam ise yüzündeki ifadeyi bozmadan Jisung'a baktı. Minho Jisung'un elini tuttuğu için gergin olduğunu anlayabiliyordu. Bu yüzden yanında olduğunu belirtmek için tuttuğu eli hafifçe sıktı.
" Birde sevgilin ile mi geldin ? "
" Abi ! "
Adam ona seslenen kardeşine kaşlarını çatarak döndü. " Sen karışma Minseok ! Yeteri kadar olayların içine girdin, artık ben konuşacağım. "
Jisung ellerinin arasındaki elleri sıkarak cesaret aldı ve bakışlarını babasının gözlerinden çekmeden konuştu.
" Evet, sevgilim ile geldim. "
Adam kafasını salladı ve Minho ile Jisung'un karşısındaki sandalyeye oturarak ikisine baktı. Gözlerini kırpmadan bir süre sadece ikisine baktı. Daha sonra yüzüne bir gülümseme yerleşti ve hafifçe kahkaha attı.
" Her zamanki gibi asla geri adım atmıyorsun Jisung. Eğer Minseok benimle konuşup bu durumu kabul etmeye ve bunun oldukça normal bir şey olduğunu düşünmem gerektiği hakkında beni zorlamasaydı şu an bu şekilde oturamıyor olacaktık Tanrım ! Yani oğlumun bu mutluluğunu görememiş olacaktım, ikinizde rahatlayabilirsiniz sizi ayırmaya çalışacak değilim. Belki eski ben bununla uğraşırdım ama şimdi ? Hayır böyle bir şey yapacak değilim. "
Minho ve Jisung şaşkınlık ile birbirlerine döndüler ve gülümseyerek birbirlerine baktılar.
" Ama bu yine de seni tanımak istemediğim anlamına gelmiyor Minho. Senin hakkında sadece Minseok'un bana söylediği kadarını biliyorum. Bu yüzden yine de benden birazcık korkmalısın sanırım ?. "
-----
Hepsi ortamın samimi havası ile neşeyle birlikte yemeklerini yiyorlardı. Jisung ise yüzündeki gülümseyen ifade ile babasıyla samimice konuşan sevgilisine baktı.
Bundan bir kaç ay önce ona böyle bir durumda olacaklarını söyleselerdi sadece gülmekle yetinirdi ama şimdi hepsi gerçekti, hem de hiç olmadığı kadar gerçekti.
Ailesi onu olduğu gibi kabul edip onu değiştirmeye çalışmamışlardı işte ve üstüne üstlük sevgilisini de kabul edip onunla tanışmışlardı. Gerçekten artık hiçbir şey ters gidemezdi.
Sonraki bölüm final :) Sizleri seviyorum kendinize iyi bakın !!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tomorrow | Minsung
FanfictionI See kitabının 2. Kitabıdır ama onunla benzerliği yoktur.